حسین علیه السلام خود را تسلیم اراده خدای متعال کرد و آن همه زخمهای سنگین را در بدنش تحمل کرد ولی در بوته آزمایش پیروز و موفق گردید و سر بریده اش به عنوان پرچم پیروزی جاودانه ماند.

یزید مردی ناصبی، خشن، غلیظ و خشک بود، شراب می نوشید و مرتکب منکرات میشد، دولت خود را با قتل حسین شهید آغاز کرد و با واقعه «حره» به پایان برد. مردم از او متنفر بودند و در عمرش برکت ندید، پس از امام حسین ، چندین نفر علیه او قیام کردند؛ مانند مردم مدینه که برای خدا قیام کردند.

به اهل سنت میگویند شیعیان قرآن را قبول ندارند! به شیعیان هم میگویند اهل سنت اهل بیت را قبول ندارند و اموی اند! اتهامات ناروایی که بعضی مغرضین دامن میزنند تا قلوب مسلمین را از هم جدا کنند. تیزبین ها دست استعمار را پشت اینگونه تحرکات به خوبی حس میکنند.

همه ما اعتقاد و ایمان داریم که قیام امام حسین برای عدالت و قسط و برقراری دین اسلام و خدمت به مردم بود. شهادت، مقاومت، شجاعت و مردانگی امام حسین (ع) برای ما الگو است. ما باید به این پاکان اقتدا کنیم و سیرت این بزرگان را در زندگی پیاده کنیم. تنها یک محبت خالی کافی نیست.