قاعدة مدارا این است که با دیگران همان گونه باش که دوست داری آنان با تو باشند. مدارا، یعنی هر آنچه برای خود می خواهی، برای دیگری نیز بخواه، و هر آنچه را که برای خود نمی پسندی، برای دیگری نیز مپسند.
اگر بخواهیم از هماهنگى میان اجزاى بدنه امت اسلامى سخن به میان آوریم، به ناگزیر باید پیش زمینه هاى تحقق این وحدت را مورد توجه قرار دهیم. بخشى از این پیش زمینه ها به حوزه اندیشه، و در حوزه اندیشه نیز فرازهاى بسیارى به فقه ارتباط می یابند.
این مساله یک راهبرد عملی نیز برای مربیان جوامع دارد و آن این است که سعی کنند تحمل و مدارا و محبت را بیش از سایر صفات اخلاقی در متربیان خودشان ایجاد کنند چرا که این ویژگی مهمترین خصلت و فضیلت در ابعاد اجتماعی و تمدنی دین است و آثار آن پیش و بیش از دیگر فضایل قابل مشاهده است.
چه چیز سخت تر است برای قومی که تصور می کند امامت و پیشوایی قومی را بر عهده دارد و آنها را امر و نهی می کند ولی آنها نمی پذیرند! حدیث شان را در مقابل دشمن شان بیان می کنند و دشمن آنان نزد ما می آید و می گوید که قومی از شما چنین و چنان نقل قول می کنند! و ما می گوییم که ما از آنچه آنان می ...
ما اهل بیت اینگونه هستیم: به کسی که از ما دوری کند نزدیک می شویم، به کسی که به ما بدی کند نیکی می کنیم. و خدا می داند که در این امور حسن عاقبت را می بینیم.