شعر چه مُشت ها که گره خورده در هوایِ شکفتن بگو به باد؛ بپوشد لباسِ نامه بَران را / به گوشِ قُدس رسانَد سلامِ همسفران را / بگوید؛ این همه، آماده اند تا چو شهیدان/ کنند سویِ تو هموار، راهِ رهگذران را