بعد از این گفتگو ما رفتیم درباره بنگلادش تحقیق و مطالعه کردیم. دیدیم بله بنگلادش یک کشور مسلمان با ظرفیت بالاست که محبت اهل بیت علیهم السلام در بین مردم آن بسیار ریشه دار و قدیمی است.

ما بچه بودیم و یادم هست که پدرم از روی کتاب امام حسین(ع) در ماه رمضان، قبل از اذان برای ما میخواندند و خودشان گریه میکردند و بعد با همان حالت به سمت مسجد میرفتند و اذان میگفتند.

اهل سنت، چنین نظر دارند که شهادت امام حسین (رضی الله عنه) و یاران وی مظلومانه بوده است و قاتلین و آمرین به قتل، فاسق و ظالم و منفور تاریخ‌اند.

تاریخ حیات بزرگان ما و آثار سلف صالح ما مؤید این عقیده است که ما اهل سنت، به خصوص پیروان امام شافعی، نسبت به اهل بیت رسول الله به خصوص حضرات حسن و حسین، علیهماالسلام، اخلاص ویژه داشته و داریم.

آنقدر مُحب اهل بیت «علیهم‌السلام» بود که مرزی میان سنی یا شیعه بودن خود نمی‌دانست. هر ساله در سالروز رحلت نبی اکرم(ص) نذری داشت و وقتی از امام حسین «علیه‌السلام» سخن می‌گفت اشک چشمانش را احاطه می‌کرد.