تاریخ شاهد است که امرا و علمای برجسته حنفی و شافعی مذهبان، دختران خود را به ازدواج علویان و فرزندان پیامبر در می‌آوردند، تا به این وسیله به پیامبر تقرب و تبرک جویند و این پیوندهای مقدس که از صفای باطن و عشق و مودت به اهل بیت برمی خاست، برکتهای بسیاری برای عموم مسلمانان در پی ...
تاریخ اسلام شاهد نقطه‌های روشن در این باره است که مسلمانان با اختلاف در مسلک و مذهب در مراسم جشن و عزای یکدیگر شرکت کرده اند و اهل هر فرقه و مذهبی، بدون جریحه دار کردن احساسات مذهبی دیگران، مراسم خود را انجام می داده اند.
در برابر دیدگاه تند و شتابزده کسانی چون ابن تیمیه، که خوبیهای رقبای خود را برنمی‌تابیدند، عالمان بسیاری را از همه فرق اسلامی مشاهده می کنیم که درباره دیگر علما به انصاف داوری کرده و کارهای نیک و برجسته آنان را ستوده اند.
میان قاضی حنفی مذهب، عفیف الدین کوفی، از مدرسان مدرسه عصمتیه بغداد با اصیل الدین فرزند خواجه طوس روابط دوستانه بود. اصیل الدین در حق او مهربانی‌ها کرده و او نیز پاس مهرورزی‌های او داشت و در نامه ای که از قاضی به اصیل الدین در درست اوست، او را ستایش کرده است.
به هر کجا بنگریم ملتهائی میبینیم ضعیف و مستضعف که در کار خود مستأصل شده و شکست می خورند. حکام دست نشانده ای برآنها حکومت میکند که چون عروسکهای متحرکی هستند که برای اجرای نقشه‌های مبتذل بوجود آمده باشند و می بینم که اقتصاد این کشورها بصورت نابسامان است و شرکتهای خارجی مانند ...
خطیب بغدادی در دمشق، به اتهامی نزدیک بود کشته شود که وی به توصیه رئیس پلس شهر، که با وی هم مسلک بود، به منزل عالم بزرگ شهر، شریف ابی الحسن علوی پناهنده شد و به این وسیله از مرگ رهایی یافت و نیز ابوعبدالله ساحلی صوری (م:۴۴۱) از محدثان عامه در کوفه بر ابوبکر و عمر طلب رحمت می ...
میان شهید و ابی الحسن بکری دوستی شگفتی برقرار بود.
این دوستی آن چنان بی شائبه و به دور از ریا بود که آن دو عالم برجسته با همدیگر مزاح می‌کردند و از دیدار یکدیگر دلشاد می‌شدند...
علمای بزرگ و خردمند مذاهب، هماره پاس احترام هم داشتند و اختلاف دیدگاه های مذهبی آنان را به انتقام جوئی و تخریب یکدیگر وا نمی‌داشت. آنان هماره پاس احترام مقدسات دیگر مذاهب را داشته و در منبر وعظ و گفت و گوهای کلامی و فقهی هیچ گاه به آرای رقبای مذهبی خود، بی احترامی نکرده و از ...