وی در تفسیر خود به مناسبت‌هایی ‌در ذیل آیات، روایاتی را نقل می‌کند که در این روایات، به صراحت و یا به اشاره از صحابه پیامبر به صورت نوعی یا به صورت شخصی تجلیل می‌شود...

عبد الجلیل در جای دیگری نیز در برابر اتهام دشمنی با صحابه و تابعین تاکید میکند که: «شیعیت اصولیه بحمد الله بدین تهمت متهم نبوده اند و هر صحابه را و تابعین را - که خدای و رسول دوست داشته اند و قبول کرده اند - شیعت مرید باشند»

بسم الله الرحمن الرحیم. این نوشته‌ای است از محمد، پیامبر خدا، میان مومنان و مسلمانان قریش و یثرب و کسانی که بر راه ایشان رفتند و بدیشان پیوستند و همراه ایشان جهاد کردند. اینان در برابر دیگر مردمان دستی متحدند... مومنان تقوا پیشه علیه کسی از خودشان که ستم کند، یا دست اندر کار ظلم ...

از برادران اهل سنت تقاضا داریم درباره ی ممنوع بودن نقد و خرده گیری بر رفتار برخی صحابه، بازنگری نمایند...از شیعیان امامیه نیز می خواهیم بدون درنظر گرفتن رسوبات تاریخی و مذهبی، دیدگاهشان را درباره ی صحابه بازبینی نمایند.

مردم را آگاه بکنیم: ما با اهل‌سنت راه مسالمت کامله را داریم؛ هیچ اشکالی نداریم. آنها به طریقۀ خودشان باشند، ما هم به طریقۀ خودمان. مدارک را نشان می‌دهیم؛ کاری نداریم. شهادتین را که ما هم قائل هستیم، آنها هم قائل‌اند.

برای بعضی از مردم سوالاتی مطرح است که دنبال جواب آن هستند؛ مثلا صحابه کاری میکند که لازم می آید از او اعلام برائت کنیم چطور پیروی کنیم از کسی که برائت از او واجب است؟

او بهترین انسان است. ما منافقین را به نشانی دشمنی با علی می شناختیم. زاهدتر از علی بن ابیطالب در دنیا ندیده ام