سیره و سخنان آنان حاکی از این است که اگر چه جایگاه همگان در ایمان، تقرب الهی و منزلت معنوی یکسان نیست، اما ایشان دایره عنوان مسلمانی و ایمان نجات بخش را، از بسیاری از مخالفان مذهبی و حتی برخی از اصحاب تندرو خود، وسیع تر می دانستند.

تمام روایاتی که داریم که ولایت امیرالمومنین ملاک ایمان و کفر است و کسی که قائل به این نباشد، کافر است، دقیقا در زمره همان روایاتی است که میگوید شارب خمر کافر است. این کفر همان کفر کلامی ‌است.

مشکل تکفیر از این ناشی می شود که با لازم گیری از کلام انسانی بر او حکم به کفر می شود. از این رو، چنانچه شخصی دیدگاهی خاص داشت که آن دیدگاه برای ما در بر دارنده و مستلزم دیدگاهی کفرآمیز است، او را تکفیر میکنیم. در حالی که، کفر آن شخص ضروری نیست!

مهمان این هفته برنامه تلویزیونی هم‌قصه «شیخ مامون الرحمه» امام جمعه مسجد جامع اموی دمشق و از شاگردان رمضان البوطی از علمای بزرگ اهل سنت بود. کسی که به واسطه نگاهش نسبت به اسلام و سخنانی که بیان می کرد؛ توسط تکفیری ها تا سر حد مرگ شکنجه شده است.

در زمان امام صادق(ع) در میان شیعیان نیز گروهی پیدا شدند که مردم را صرفا به دو دسته «مؤمن» و «کافر» تقسیم می کردند یعنی فقط شیعیان را مؤمن می شمردند و همه اهل سنت را کافر می دانستند. امام صادق(ع) این گروه را از این تفکر نادرست باز داشته ، به آنان یادآور شدند که بخشی از مردم نیز ...