بحث تولی و تبری دو امر کاملا طبیعی به شمار می روند. کسی که به امامت امامی اعتقاد دارد بایستی از دشمنانش بیزاری بجوید و نسبت به دوستانش، محبت داشته باشد. تبری به این معنا نیست که شخص از کسی که اعتقادی مانند اعتقاد او ندارد، بیزاری جوید
شاید بتوان گفت کمتر کسی از علما مخالف تقریب ادیان و مذاهب است.....اما برخی ثمره ی عملی بر این گونه تقریب ها مترتب نمی بینند و آن را سبب عقب نشینی از خواسته های شیعی می دانند.
حجت الاسلام زائری، کارشناس فرهنگی و دینی گفت: راهحل حفظ برائت در عین حفظ وحدت این است که باورهای عقلانی و ایمانی و گرایشهای درونی و قلبی و عاطفی را جایگزین رفتارهای ناشایست بیرونی کنیم.
تطبیق دادن و اشاره کردن با اسم از ضروریات نیست؛ خصوصاً جانب تبری به جهت اعتقادی و قلبی بر میگردد. از اعمال جوارحی و بدنی نیست مثل زبان و چیزهای دیگر. تبری عملی قلبی است.
امروز برائت از ظالمان بر محمد وآل محمد مساوی با برائت از اهل سنت نیست. و اگر احتمال اجتهاد و غفلت و جهل در حق آنها که در صدر اسلام بودند، روا نباشد، در حق کسانی که در آینده آمدند رواست. پس ما نباید مفاهیم را با یکدیگر اشتباه بگیریم. و بگوییم دعوت مسلمانان به و حدت و نزدیک شدن به ...