پیش از انقلاب تا بعدش, امام به مبارزه با 5 جریان در حوزه های علمیه می پردازد؛ جریان اصلاح دینی، مخالفین فلسفه و عرفان، انجمن حجتیه، دارالتبلیغ و جریان فقه سنتی. هرکدام از این جریان ها از یک نوع تحجر بهره می‌بردند و امام در مقابل هریک بازخورد مناسب خودشان را داشت.
اینک دیده میشود که سر و صدای این تفکر که روزی بجای مبارزه با شاه و اربابانش(امریکا و انگلیس) به مبارزه با بهائیت میپرداختند و روزی با کمرنگ شدن فلسفه وجودیشان به مبارزه با کمونیست پرداختند، امروز هم به اسم و شعار وهابیت ستیزی بدون توجه به دست های پشت پرده استکبار جهانی، و با ...
این نخستین تله و طعمه ای بود که توانست شخصیت علمی و کلامی انجمن حجتیه را تبدیل به شخصیت اقتصادی سودجویانه گرداند و چون جنگ کوکاکولا و پپسی کولا، همه کسی و همه جایی گردید رهبر کنونی انقلاب که در آن روزگار، بیش از 20 سال نداشتند به ارشادشان فرمودند: « اینقدر بر سر پپسی وکوکاکولایی ...
تحجر و تحجرگرایی که مرادف با جمود فکری است قدمتی همزاد با تاریخ ادیان و عقاید بشری دارد. اسلام و جامعه مسلمین نیز از این قاعده مستثنی نبوده است و از بدو تشکیل حکومت اسلامی در مدینه اولین خطرها و تهدیدها از جانب متحجرین متوجه اسلام عزیز شد.
یک دسته دیگرى بودند که مىگفتند هر حکومتى اگر در زمان غیبت محقق بشود، این حکومت باطل است و برخلاف اسلام است. آنها مغرور بودند. آنهایى که بازیگر نبودند، مغرور بودند به بعضی روایاتى که وارد شده است بر این امر که هر عَلَمى بلند بشود قبل از ظهور حضرت، آن علم، علم باطل است. آنها خیال ...
ناصر مشفق
اشاره: نه! هر کس از مولایمان، امام زمانمان، واسطه فیض هستی، عین الانسان، حضرت صاحب الزمان(عج)، دم زد، حجتیه ای نیست! هر کس هم که با ترویج جریانات فکری انحرافی مانند وهابیت، بهائیت و مارکسیسم مبارزه کرد، انجمنی نیست! راستی پس جرم
همین که همه منابع موجود بررسی شده اند به نقطه قوت کتاب تبدیل شده و آن را به عنوان گزارشی از هر آنچه مخاطب می خواهد درباره انجمن و انجمنی ها بداند، بدل کرده است. کتاب، با فصل شکل گیری انجمن حجتیه - که توضیح مختصری درباره آغاز فعالیت های آن است - آغاز شده و در فصل دوم که عنوان ...
نوشته های انجمن درباره امام زمان به ویژه نگارش های پیش از سال های انقلاب به یکی از ارکان مفهوم انتظار در فلسفه سیاسی شیعه که قیام و مبارزه با تبهکاران و حکام جور است عنایتی نشده. اگر قید می کنیم نشریات پیش از سال ۵۷، به این لحاظ است که پس از انقلاب، انجمن، شعارهای برون تشکیلاتی ...
این روزها باید مرثیه خواند بر مصائب جهان اسلام
تاکنون عمده ی مقابله با این جریان محدود به رویکرد امنیتی بوده است که امری اجتناب ناپذیر می نمود لکن اکتفا به چنین مقابله ای با در نظر گرفتن شرایط پیش رو در داخل و خارج کشور خطاست. مقابله با جریان شیرازی ها می بایست به عرصه فرهنگی کشیده شود
اتهام زنی این جریانات افراطی نادان یا وابسته دقیقا همراستا با اقدامات وهابی ها که قصد دارند «وهابی نمایی اهل سنت» بنمایند و خود را بعنوان سخنگوی همه ایشان جا بزنند می باشد و با این وجود، ایشان همچنان به اقدامات ضدوحدتی خود ادامه می دهند.