ما بچه بودیم و یادم هست که پدرم از روی کتاب امام حسین(ع) در ماه رمضان، قبل از اذان برای ما میخواندند و خودشان گریه میکردند و بعد با همان حالت به سمت مسجد میرفتند و اذان میگفتند.

واقعا عشق به اهل بیت(ع) در دل مردم این منطقه ریشه دارد و این اصلا براساس مناسبات سیاسی شکل نگرفته است. امیدوارم این ریشه ها همچنان قدرتمند بماند و سیاست ناسالم نتواند مردم را از هم جدا کند.

قضیه عاشورا یک قضیه عام اسلامی است و به یک مذهب خاص اختصاص ندارد. خاستگاه قیام کربلا عناوین اسلامی است و این مساله در بیانات و موضع‌گیری‌های امام حسین علیه السلام از آغاز تا شهادت به خوبی تجسم یافته است.

یکبار این کار را کردم. از هفته‌های بعد هروقت که به صف اول میرفتم، مرا به صف های عقبی که در معرض دید دوربین نبود راهنمایی میکردند!

ویژگی شیخ زکزاکی این بود که از اختلافات عبور کرده بود. شیخ هیچ مسجد شیعه‌ای تأسیس نکرد. چرا که معتقد بود مسجد خانۀ خداست و هرکس که به خدا و پیامبر اعتقاد داشته باشد، مسلمان است.

برخلاف بسیاری از پیغمبران مانند لوط و صالح و یونس و غیره که دعوت و رهبری محلی و قومی داشتند، می بینیم ابراهیم(ع) پیغمبر «بی وطن» کامل و خالی از هر گونه رنگ نژادی و کشوری بوده...

اولین مبنای سید در مسئله تقریب به رسمیت شناختن دیگران است. یعنی ما وجود متکثر و متفاوت دیگران را به رسمیت بشناسیم. به رسمیت بشناسیم که کسان دیگری هم وجود دارند که مثل ما فکر نمی کنند.

بخشی از این کتاب، زیارت قبرستان بقیع است و در آنجا، زیارت نامه ای برای «اهل بیت» آورده که در نوع خود کم نظیر و شاید بی نظیر باشد.

نویسنده طوری اهل سنت را به تصویر کشیده است که انگار تمام اهل سنت سلفی و گرایشات وهابی مسلک دارند...

جای تعجب است که چرا جناب مولوی کوهی بدون استقرای کامل، و با دیدن چند رأی خاص، همه شیعیان را متهم به تحریف قرآن و در نتیجه کافر می دانند، و نظری را به شیعه نسبت می دهند که خلاف واقع است...

آفت «امحاء و تدوین» بیشتر خاص جدال گران مذهبی متعصب شیعی و آفت «امحاء و تطهیر» بیشتر مختص جدال گران مذهبی متعصب سنی است که هر دو گروه تاریخ اسلام را به میل خود رفو می کنند.

زمان و مکان درس گفتنش را پرسیدم و به حلقه ی درسش در مسجد رأس الحسین(ع) رفتم. مشغول تدریس اصول فقه در مبحث عام و خاص بود. پی بردم که دانشی فراوان دارد و حس کردم که گمشده ی من است.

اگر اسلام و تشیع برای زندگی برنامه دارند و اگر قرائت ما از دین یک قرائت حیات بخش است، باید لوازم حیات را هم مراعات کرده باشد. یکی از لوازم بدیهی حیات حفظ حرمت دیگران و احترام به آنان است.

«زمانی که زید بن علی زین العابدین(ع) بر هشام بن عبدالملک، در سال ۱۲۱ هجری قمری خروج نمود، ابوحنیفه گفت: «ضاهی خروجه خروج جده رسول الله(ص) یوم البدر؛ خروج او شبیه خروج جدش رسول خدا(ص) در روز جنگ بدر است»

وحدت اسلامی به معنای ایجاد یک جبهه واحد و یک موضع گیری عملی واحد و مشترک در مقابل قضایا و امور مشترک اسلامی است، بنابراین وحدت اسلامی به آن معناست که تمام نیروها و ظرفیت های اسلامی در مقام عمل، موضع گیری یکسانی داشته باشند

روشن است که موفقیت اسلام در عرصه های جهانی و صیانت از موجودیت و هویت اسلامی و دعوت مردم به معنویت و تبلیغ برای بازگشت به فطرت اصلی و آیین الهی، در گرو شناخت الهی، در گرو شناخت چگونگی رودررویی و برخورد فراگیر جهانی است. از سوی دیگر، وحدت اسلامی دارای دو جنبه عاطفی و اخلاقی و فکری ...

حضرت امیر «ع» مثل ما اینقدر روی مباحث اختلافی جدال نکرد. ایشان هیچ وقت با خلفا نجنگیدند و به خاطر حفظ اسلام و حفظ وحدت از حق خود گذشت کردند. ثمره این رویکرد حضرت امیر «ع» این شد که مسلمانان به جای جنگ داخلی دو امپراطوری بزرگ جهان را فتح کردند و نیمی از دنیا را گرفتند.

روشن است که لعن نمادها و رهبرانی که دیگری آنان را تقدیس و احترام می کند، وی را وا می دارد، با نمادهایی که فرد لعنت کننده آنان را تقدیس می کند، به مقابله به مثل برخیزد.

آیت الله اراکی اظهار داشت: آیت الله سیستانی در این دیدار سخنان مفصلی پیرامون تقریب و مسئله وحدت جهان اسلامی بیان داشت و تأکید کرد که ما قبلا اعلام کرده ایم که نسبت به اهل سنت نگویید: «اخواننا» بلکه بگویید: «انفسنا»

امروز دعوای مخالفان و موافقان مسأله تقریب مذاهب بر سر مبانی نیست بلکه بر سر ادبیات است. با لعن و فحاشی به بزرگان یک مذهب نمی‌توانیم راه درست را به آنان نشان دهیم.

طبق روایات اهل بیت(ع)، شیعیان باید با پیروان مذاهب دیگر در کمال ادب و احترام گفتگو کنند. زیرا خداوند می فرماید: «قولوا لِلنّاسِ حُسناً» (با مردم سخنی نیکو بگویید) [بقره83]. خداوند در این آیه نفرمود «تنها با مؤمنان حقیقی خوشرفتار باشید» بلکه واژه الناس(مردم) را به کار برد یعنی باید ...

حجت الاسلام زائری، کارشناس فرهنگی و دینی گفت: راه‌حل حفظ برائت در عین حفظ وحدت این است که باورهای عقلانی و ایمانی و گرایش‌های درونی و قلبی و عاطفی را جایگزین رفتارهای ناشایست بیرونی کنیم.

اختلاف بین قائلین به جواز و بین آنهایی که جائز نمی دانند، برمی گردد به اینکه یا این افعال را به عنوان اولی جایز نمی دانند، یا به عنوان ثانوی حرام می دانند، یا به عنوان اولی حرام می دانند و یا اصلا به عنوان شعائر قبول ندارند. زیرا نه در عصر نص وجود داشته است و نه در نص کتاب و سنت ...

اگر وحدت اجتماعی بخواهد شکل بگیرد این وحدت بر پایه تحقق اصولی چند است به‌ واقع این اصول در صورت رعایت ارکان وحدت اجتماعی را شکل می‌دهند و هرچه تحقق این اصول و ارکان به صورت کامل‌تر و قوی‌تری صورت بگیرد وحدت اجتماعی بین امت فعال‌تر و پویاتر تحقق می‌پذیرد. این اصول عبارتند از ...