باید اعتراف کنیم که اکثر پیروان مذاهب در دنیای اسلام، دچار بحران « بی اعتمادی به مذاهب دیگر » هستند. و منتقد امامی هم از این مساله جدا نیست. نتیجه ی حاکم شدن جو بی اعتمادی این است که تلاش ها و جد و جهدهای سندی و حدیثی هر دو طرف غیر قابل اعتماد می شود.
انتشار کتاب بحارالانوار در دوره صفویه به دلیل وجود برخی ابواب که در مطاعن آمده است همواره برای تشیع دردسرساز بوده و بهانهجویان مخالف تقریب شیعه و سنی با استناد به احادیث این دست کتابها همواره موانعی را سبب میشدهاند. حجتالاسلام و المسلمین یوسفی غروی، نمونهای از ...
با مطالعه ی میراث تاریخی شیعه ی امامیه، به خوبی درمی یابیم که امامیه همواره با کتب مهم حدیثی سنی آشنا بوده اند. ارجاع هایی که امامیه در آثارشان به کتب اهل سنت داده اند، به قدری زیاد است که به فهرست درآوردنش تقریبا غیر ممکن است
غرب مسیحی فهمید که اتحاد هر امتی برای او خطرناک است لذا نتوانست این امر را کتمان کند و شروع به لشکرکشی با تمام قوا کرد تا بتواند راحت و آسایش را از دولت ها بگیرد و برای عالم اسلام هم هر لحظه دشمنی جدید بوجود می آورد
دکتر قاسم جوادی به جایگاه اهلبیت(ع) نزد صوفیان در طول تاریخ اشاره کرد و گفت: شیعیان باید به این وجه از تصوف بیشتر توجه کنند و آن، جایگاه اهلبیت(ع) نزد صوفیان در طول تاریخ است. این صوفیان جریانی در تاریخ به وجود آوردند که استاد رسول جعفریان نام آن را سنیان دوازده امامی ...
ما امروزه محتاج بیان حکم وحدت بین مسلمانان هستیم، در واقع مسلمانان امروزه در نهایت غفلت ازین حکم هستند. چه برسد به اینکه بخواهند سعی و تلاش در اجرای آن داشته باشند.امروزه شاهد تلاش عده ای از برادران خود هستیم که به دنبال ایجاد تفرقه و اختلاف بین مسلمانان هستند...
اتفاق نظر امت اسلام - مبنی بر این که قرآن و سنت نبوی بر سایر ادله مقدم اند و در بین این دو نیز قرآن که نقلی متواتر است، بر سنت نبوی که شیوه های نقلی مختلفی دارد، مقدم است. - اولین قاعده در وحدت فکری اسلامی را پایه ریزی کرده است.
سعدالله زارعی، کارشناس مسائل منطقه گفت: مشکلی که الان وجود دارد این است که بین حوزه های علمیه ما در قم، نجف، مشهد و ... ارتباط فرهنگی فعالی با مجامع علمی اهل سنت وجود ندارد. در گذشته ارتباطات ما با مجامع علمی اهل سنت خیلی بیشتر از امروز بوده است
اولین ادب این است که مسلمان در قلبش، محبت تمام افراد بشر را داشته باشد... اختلاف، از مرزهای علمی و فرهنگی خودش فراتر نرود. و شکل تعصبی و حزبی و گروهی نگیرد. اختلافات تاریخی را در همان چهارچوب تاریخی اش بگذاریم. و از آنچه که نزدیک می کند صحبت کنیم. نه از آنچه که دور می کند
چرا نگاه اندیشمندان از تاثیری که مذاهب فقهی در ایجاد وحدت فکری بین توده علماء مسلمان و عامه مسلمین داشته است قاصر است؟روش استدلال مذاهب فقهی مختلف و شیوه آنها در ترتیب ادله، باعث ایجاد وحدت فکری در بین مسلمین شده است
این گزارش مربوط به فتنه ای مذهبی است که در سال 1202 در بخارا و خراسان پدید آمد... در آن سال امیر منغیتی، مکتوبی دو صفحه ای علیه شیعه نوشت و همان وقت عالمی شیعی جوابیه ای به او داد.این عالم شیعه ضمن پاسخ به سخنان بی ادبانه وی، با دقت و صداقت این حقیقت را توضیح می دهد.....
ما با هم یکی هستیم و ما جدا نیستیم. اختلاف، اختلاف دو تا مذهب است ؛ این اختلاف نباید اسباب این معنا بشود که ما در اساس اسلام [اختلاف کنیم ]....ما که می بینیم الان اسلام در معرض خطر است، بر همه ما لازم است که دست به هم بدهیم
از عواملی که اتحاد مسلمانان را تبدیل به تفرقه کرد، تعصب مذهبی است. منظور از آن، این است که مردم، مذهبی را در عقاید، فکر و فقه انتخاب کنند و به شکل متعصبانه از آن پیروی کنند. و هر آنچه غیر از آن است را باطل بپندارند. و به همین دلیل است که مذاهب عقیدتی و فقهی وسیله ای برای تفرقه شدند
شناخت راه های « در آمدن به صلح » کافی نیست. بلکه باید موانعی که بر سر این راه ها قرار دارد را نیز شناخت. و از همین روست که آیه ی شریفه هشدار می دهد که دنباله رو گامهای شیطان نباشید.... بنابراین کسی که دنباله رو گامهای شیطان است، در واقع در مسیری حرکت می کند که « مخالف ورود به صلح » ...
یکی از پربسامدترین تبلیغات ضدایرانی در فضای جهان اسلام که متاسفانه تاثیر بسیاری منفی بر افکار عمومی مسلمانان منطقه نسبت به جمهوری اسلامی داشته، این است که ایران دنبال تغییر مذهب اهل سنت منطقه و شیعی کردن آنان است!....در حالی که رهبر انقلاب تصریح کردهاند که جمهوری اسلامی ...
از وحدت صحبت کردیم. باید از ضد آن هم صحبت کنیم. خصوصا این که همین ضد است که امروز بر جهان اسلام حاکم است. پس باید اسباب تفرقه را مشخص کنیم، تا گامی باشد برای تحقق وحدت اسلامی. همانطور که تشخیص مرض، اولین گام در مسیر درمان است. وقتی که به اولین ریشه های تفرقه در دنیای اسلام رجوع می ...
از جمله آیات قرآن کریم که بیشترین دلالت و جامع ترین بیان را در باره ی صلح دارد، آیه ی 208 سوره ی بقره است. ( یا أیها الذین آمنوا ادخلوا فی السلم کافة .....)از همین رو این آیه، جزء آیاتی است که در بررسی موضوع صلح در اسلام و در فرایند استباط مفهوم صلح از قرآن کریم، کاربرد زیادی دارد
عبادات اسلام نیز، همگی نمایانگر وحدت هستند و به آن فرا می خوانند. مثلا « نماز » که عمود دین است را بنگرید. مسلمانان، از حاکمان تا مردم و از اغنیا تا فقرا، و از رئیسان تا خدمت گزاران ، همگی در یک صف می ایستند و جبین بر خاک می سایند و ندای الله اکبر من کل کبیر را سر می دهند.
اکنون اگر به برخی از شبکههای ماهوارهای که از انگلستان و آمریکا پخش میشوند نگاه کنید، آشکار است که معادله همان نظریه ابن تیمیه است، اما با نسخه شیعی. بر این عناوین متمرکز گردید چرا که اینها در اندیشه شیعی تاثیرگذار است....هرکس به اینها گوش سپارد به شیطان گوش سپرده، ...
روشن است که موفقیت اسلام در عرصه های جهانی و صیانت از موجودیت و هویت اسلامی و دعوت مردم به معنویت و تبلیغ برای بازگشت به فطرت اصلی و آیین الهی، در گرو شناخت الهی، درگرو شناخت چگونگی رودررویی و برخورد فراگیر جهانی است. از سوی دیگر، وحدت اسلامی دارای دو جنبه عاطفی و اخلاقی و فکری ...
اسلام در این آیه نگفته است: « إنمّا المؤمنونَ متّحدون »، هرچند که متحدّون هم خوب است؛ ولی گفته است: أخوت برادری، رنگ و بویی عاطفی و انسانی دارد و هر آنچه را که وحدت دارد، دارد، با ارزش افزوده های بیشتر؛ یعنی ارزشها و جوانب انسانی بیشتری در لفظ إخوة (برادران) وجود دارد
گفتمان انقلاب اسلامی چهارمین نظریه و تئوری است که در این میان وجود دارد. این گفتمان که از نظریات حضرت امام نشأت می گیرد، منادی بین الملل اسلامی وحدت امت زیر یک پرچم و دفاع از تمام مسلمین در همه ی جهان است؛ البته باید گفت که با وجود تئوری های قبل، اسلامی حقیقی به معنای جمع میان ...
آیات متعددی در قرآن وجود دارد که هدف آنها برپایی وحدت میان امت اسلامی است. هر آیه در این زمینه دارای ادبیاتی بسیار نیرومند است و دربردارندهی مضامینی مستحکم، قوی و عمیق در ارتباط با وحدت اسلامی است. یکی از آیات، آیهی معروف« إنّما المؤمنونَ إخوةٌ فأصلِحوا بینَ أخَوَیکُم» ...
درباره اصول اخلاقی مورد تاکید در ارتباط با سایر فِرق مختلف اسلامی باید گفت که در این زمینه اصول و قواعد گوناگونی داریم و در فقه، اخلاق و روایات ما به این امر اهتمام زیادی شده است. برای مثال در این زمینه می توان از مبحث تقیه نام برد؛ با اندکی تامل در این مبحث می توان دریافت که ...