اندیشه تقریب

ترویج عرفان و فلسفه اصیل اسلامی که منطبق بر آموزه های اصیل قرآنی و روایی باشد، در حوزه های علمیه شیعیان و اهل سنت – چه در ایران چه در سایر مناطق- از راهبردهای ریشه زنی این اندیشه متطرف و فرزندان تکفیری آن است.

جامی! از قافله سالار ره عشق تو را / گر بپرسند که آن کیست؟ علی گوی، علی

نادانی و کوردلی بزرگتر این است که معاویه را قابل سنجش با علی بدانند و این همان چیزی است که پاره ای از عوام سرگردان و فرومایگان از حشویه که با حقیقت فاصله دارند به آن معتقد شده اند

او بهترین انسان است. ما منافقین را به نشانی دشمنی با علی می شناختیم. زاهدتر از علی بن ابیطالب در دنیا ندیده ام

در حال حاضر، سه رویکرد وجود دارد: 1 - هراس نسبت به دین و شعائری که در پنهان و آشکارا برای صیانت از دین در حال گسترش است. 2 - قطع رابطه و نگرانی شدیدی نسبت به زمانه و نوگرایی آن و جریان های پر سر و صدای آن و احساسی مبنی بر این که خطرات وخیم تر و شدیدتر می شوند، وجود دارد. 3 - توجه بسیار ...

«علنی کردن اختلافات، صریح کردن مخالفتهای اعتقادی، به زبان آوردن مطالبی که کینه ها را برمی افروزد، یکی از وسایلی است که دشمن ما از آن بیشترین استفاده را دارد می کند.»

امروز بیش از هر زمان و مکان دیگر لازم است که طلاب و علماء حوزه ی علمیه ی قم به مکالمه زبان عربی تسلط داشته باشند، تا بتوانند جریان اصیل و میانه ی شیعه را به جهان اسلام معرفی نموده و فضا را برای گفتگوهای عالمانه و منطقی میان شیعه و اهل سنت فراهم سازند.

به همه آحاد ملت با یک دید نگاه شود داشتن یک مذهب برایش امتیاز یا سبب افتادن نشود. جایی که ما اهل سنت می بینیم و می شنویم به معتقدات ما اهانت نشود. برای برگزاری مراسم دینی که اهمش نماز است ما محدودیت و مشکلی نداشته باشیم.

این نوشته سعی دارد تا نظریه ذیل را اثبات کند : هم زیستی از نگاه اسلامی عبارت است از عملیاتی ثابت و عمیق که طی آن مسلمانان بر اساس مبانی فطری-اسلامی، به طرح ریزی و ایجاد و استحکام روابط مسالمت آمیز در سه سطح میپردازند.

در جلسات نباید کینه ورزى هاى مذهبى را زیاد کرد؛ این را چقدر باید تکرار کرد؟ بارها تکرار کرده ایم؛ بعضى حاضر نیستند [گوش کنند]. شما اگر بخواهید آن کسى را که موافق مذهب شما نیست و عقیده ى حقّ شما را قبول ندارد هدایت کنید، چه کار میکنید؟ اوّل شروع میکنید به مقدّسات او بدگویى کردن و ...

چرا روایات ابواب تقیه برای مردم خوانده نمی شود و چرا منابر ما خالی از نقل این روایات است؟ چرا این روایات در حوزه های علمیه کمتر مورد بحث قرار می گیرد و درس های خارج فقه ما خالی از بحث های جامعی در این حوزه است؟

در دام اشتباهاتی با رنگ و بوی طائفه ای نیافتید که این اشتباهات به تقسیم و تجزیه منطقه همانند آنچه که در اندلس در دوره اموی رخ داد، ختم شود. هیچ کس نمی تواند منکر این شود که روند خشونت های طائفه ای میان اهل تشیع و تسنن به ویژه در مصر، سوریه، عراق و لبنان رو به افزایش است.