استدلال ها تمهیدات نظری لازم برای تئوریزه و عملی کردن سلسله آیین هایی را در ترویج و تبلیغ اعمال برائتی فراهم می آورد. اعلام نهم تا پانزدهم ربیع الاول به عنوان هفته برائت و یا اعلام نهم ربیع الاول به عنوان «غدیر ثانی» از اقدامات این جریان است
امویان از متعصب ترین شاخه های قبیله قریش بودند. تعصبی که مخالف ارزش های اسلامی بود و امویان را وا می داشت تا مواضع و رفتارهایی داشته باشند که با انسانیت اسلام و عدالت اسلامی هیچ تناسبی نداشت. عصر اموی نیز سرشار بود از تعصبات افسار گسیخته و کمر شکن
گفتمان وحدت اسلامی در کشور ما در هر سه سطح بینش، دانش و منش، دچار مسائلی اساسی است. مسائلی که نشان میدهد اقدامات انجام شده برای حل آنها غیرموثر بودهاند و شایسته است که متولیان و دلسوزان این عرصه، نسبت به عملکرد خود بازخوانی جدیتری داشته باشند.
به بیش از 50 کشور جهان سفر کرده بودند. در سفرهای متعددی دانشمندان به ایشان مراجعه می کردند و ضمن استقبال از سخنان ایشان، ابراز می کردند که ما گمان نمی کردیم برای وضعیت جهان اسلام، راه حلی مانده باشد، کاش زودتر با افکار شما آشنا می شدیم
حجم بزرگ مطالعات رجالی انتقادی شاهدی است بر رشد و پویایی جریان نقد و ارزیابی حدیث و نیز گویای وجود واقع گرایی در داخل مذاهب اسلامی است. بنابراین یقینا این کتاب ها – مانند کتب توثیقات – نقطه ی درخشان میراث اسلامی ما هستند
در نظر این جریان «امامت» بهانه ی هستی و ملاک فوز نجات است...جهان در مداری از ولایات (ولایت مطلقه ی الهیه، ولایت تشریعیه الهیه، ولایت نبویه، ولایت علویه، ولایت نیابت خاصه، و ...) در حال حرکت است و امامت واسطه ی جریان ولایت الهیه بر زمینیان است
اکنون مسلمانان جهان بیش از یک میلیارد نفرند، و....ولی متاسفانه همانگونه که سید جمال الدین اسدآبادی گفته است: بزرگترین بلای شرقی ها این است که در متحد بودن با هم اختلاف دارند و در اختلاف با هم اتحاد دارند و اتحاد کرده اند که با هم متحد نباشند.
رهبر انقلاب با دستهبندی جبهه حق و باطل به دو جریان وحدتطلب و تفرقهخواه، تلاش اصلی دشمن را ایجاد تفرقه در بدنه جهان اسلام دانستند. در این مجال، سعی خواهیم کرد با تبیین چرایی این سخنان، نسبتمان با جریانات موجود را تا حدودی شفافتر نماییم
بحث تولی و تبری دو امر کاملا طبیعی به شمار می روند. کسی که به امامت امامی اعتقاد دارد بایستی از دشمنانش بیزاری بجوید و نسبت به دوستانش، محبت داشته باشد. تبری به این معنا نیست که شخص از کسی که اعتقادی مانند اعتقاد او ندارد، بیزاری جوید
برخی از مننقدان امامیه معتقدند که کتب حدیثی اهل سنت پر است از راویان ضعیف. و این یعنی میراث حدیثی سنی، به رجال ضعیف تکیه دارد و خالی از ثقات است. این انتقادی است که شیعه بر سنی وارد می کند و سنی بر شیعه
شاید بتوان گفت کمتر کسی از علما مخالف تقریب ادیان و مذاهب است.....اما برخی ثمره ی عملی بر این گونه تقریب ها مترتب نمی بینند و آن را سبب عقب نشینی از خواسته های شیعی می دانند.
وحدت علمی و فرهنگی همان تقریب مذاهب اسلامی است. عالمان دینی دارای جایگاهی خاص می باشند که می توانند از طریق سخنرانی و تبلیغ چهره به چهره و هم از مسیر نوشتن کتاب و مقاله و هم از راه صدور فتوا و همچنین استفاده از فرصت کرسی درس و فضاهای مجازی، به نشر اندیشه تقریب و وحدت دست بزنند.