وحدت در تاریخ

کشور افغانستان از دیرباز حب اهل بیت علیهم السلام را در تاریخ خود شاهد است و به آن می‌بالد... مراسم عزاداری امام حسین علیه السلام در بسیاری از نقاط افغانستان برپا می‌شود که اهل سنت نیز در کنار برادران شیعه خود، با ذبح گوسفند، گاو و نذورات دیگر در مراسم عزاداری شرکت می‌کنند.

وحدتی که اسلام بنیان نهاد، بر اساس ریشه های نژاد پرستانه نبود. اتحاد اسلامی بر پایه ی مسائل اقتصادی و جغرافیایی نبود. وحدت اسلامی بر اساس رقابت و مسابقه نبود. بلکه اسلام، وحدتی را پایه گذاری کرد که افراد با هم، همراه و هم دل و مهربان باشند. و در سایه ی آن، عدالت برقرار گردد. ...

در حالی که گروهی از روحانیون افراطی با همراهی بخشی از مداحان بر ایجاد سیاست‌های تفرقه‌افکنی بین شیعه و سنی اصرار می‌ورزند، انتشار یک سند تاریخی مربوط به فتوای صریح آیت‌الله عبدالکریم حائری یزدی، مرجع بزرگ تشیع و بنیانگذار حوزه علمیه قم مربوط به هفتاد سال پیش، نشان می‌دهد ...

باید دانست که تنها افراد توانا و یکتاپرست واقعی هستند که می توانند به اسلام خدمت کنند. افرادی که توانایی رویارویی با چالش ها را دارند. کسانی که از صلابت کافی و استقامت لازم برخوردار می باشند. همانطور که می دانیم مراحل روند حاکمیت غربی منجر به این شده است که اتحادها از بین رفته و ...

آخرین و مهمترین اقدام نادر در راستای طرح وحدت اسلامی، برپایی گردهمایی حدود هفتاد تن از علمای مذاهب اسلامی از ایران، افغانستان، ماوراء النهر و بین النهرین در سال 1156ه ق، در نجف می باشد. نتیجه ی این گردهمایی انتشار بیانیه ای مشهور به وثیقه ی نجف می باشد.

وقتی پیامبر وارد مکه شدند ما رصد می کنیم که عمل ایشان چه تمایز ها و تفاوت هایی با پادشاهان داشته است. پیامبر منع می کند از اینکه یک انسان عزیز در آن جامعه مثل ابوسفیان، ذلیل شود. حتی فراتر، برای اینکه تأمین عزت شود او را در امن و خانه اش را مأمن دیگران قرار داد، در حقیقت عزت را ...

در بعد فرهنگی گفته می شود که قبل از آمدن استعمار فرانسه 60 درصد مردم الجزایر نه تنها باسواد بودند که مردمانی فرهیخته بوده اند. زبان اصلی عربی بود و فرهنگ حاکم فرهنگی دینی بود. ولی وقتی که فرانسه از الجزایر رفت فقط 6 درصد مردم باسواد بودند! 60 درصد رسید به 6 درصد! این جنایت فرهنگی ...

هدف استعمار انگلستان، نابودی کامل اسلام و یا حداقل استحاله ی آن از یک مذهب اسلامی به یک دین روشنفکری هماهنگ با استعمار بود. به همین دلیل نیز از شخصیتی همچون سر سید احمد خان به شدت حمایت می کرد. چنین وضعیتی مسلمانان شبه قاره –چه شیعه چه سنی –را به یک توافق نانوشته رساند

ما ابتدا نمی خواهیم بحث توحید و خداپرستی را مطرح بکنیم. توحید خدا پرستی، دین اسلام، اینها هدف هستند اما هدف دوم ما، هدف اول این است که ما بعنوان یک مسلمان باید از مظلوم دفاع کنیم

در نوشتار پیش رو بر آن نیستیم که در باره ی ابعاد تاریخی بحران « گفت و گوی شیعه و سنی » صحبت کنیم - که این خودش ، پرونده ای مشکل و پیچیده است. بلکه می خواهیم با دیدی انتقادی به این بحران نگاه کنیم و به بررسی آن بپردازیم.

آنچه از این روایت ها استفاده می شود، این است که مسلمانان موظفند به هنگام دور شدن از هم، جهت از میان برداشتن فاصله ایجاد شده (یعنی: تقریب) اقدام کنند؛ طبیعتا فرقی نمی کند، عامل این دوری، قومیتی باشد، یا سیاسی ... و یا عامل آن، وضعیتی ناشی از تعدد مذاهب میان آن ها و عدم تعامل درست ...

سوال من این بود که اگر امکان دارد مسجدی برای اهل سنت در تهران ایجاد شود. همان طوری که معابد و کلیسا وجود دارد لذا این فرصت برای اهل سنت باید فراهم شود. چرا که اثرش در جهان اسلام بیشتر است از بسیاری کنفرانس ها و مباحث دیگر در حوزه تقریب

برای بعضی از مردم سوالاتی مطرح است که دنبال جواب آن هستند؛ مثلا صحابه کاری میکند که لازم می آید از او اعلام برائت کنیم چطور پیروی کنیم از کسی که برائت از او واجب است؟

تلاش این بحث اینست که مرجعیت سیاسی اهل بیت را تاکید کنیم و اینکه بعد رسول اکرم اهل بیت از همه شایسته تر بودند برای اینکه این وظیفه را بر عهده بگیرند، هرچند گفتیم که این مرجعیت اساس امامت نیست و عقیده ای اعتقادی نیست که ایمان به آن بستگی داشته باشد.

علی رغم اشتباهاتی که خوارج انجام دادند و حتی حکم به تکفیر مولا امیرالمومنین کردند ولی حضرت حکم به تکفیر آنها نفرمودند. بلکه دیده میشد که حضرت حقوق آنها را می دادند و تاکید داشتند به اینکه با آنها مثل مسلمانان رفتار شود.

مساله دیگر این است که خیلی از اوقات، فقط یکی از طرف ها رو به گفت و گو می آورد. و این یقینا پیشرفتی در فرایند گفت و گو به وجود نمی آورد و اهداف آن را فراهم نمی سازد. و نمی تواند آن را به عنوان یک مسلک و روش و یک ارزش، ریشه دار کند. دیگر اینکه ما زمانی هم که تصمیم به گفت و گو گرفتیم و ...

شهید ثانی در دمشق صحیح بخاری و صحیح مسلم را مطالعه و تدریس کرده است. بعد به مصر می رود و بعد از آن به بیت المقدس می رود. در آنجا از شمس الدین اباللطیف مقدسی، عالم بزرگ اهل سنت اجازه نقل حدیث می گیرد. ایشان بعد به قسطنطنیه می رود. می رود نزد قاضی عسکر، محمد بن محمد بن قاضی زاده رومی، ...

بنده از زمانی که درباره امام حسین (ع) شنیدم این سوز و گداز را درباره ایشان داشتم و از زمانی که خواندن و نوشتن را یاد گرفتم و مطالعه کردم ارادتم درباره ایشان بیشتر شد. در طول عمرم هر ماه محرم درباره سیدالشهدا (ع) شعر گفته ام.

آیت الله بروجردی به عنوان زعیم شیعیان نقشی غیرقابل انکار در گسترش فرهنگ تقریب در جامعه شیعه و نیز گسترش برادری اسلامی در جهان اسلام داشت. ایشان ضمن همکاری در تشکیل دارالتقریب مصر ...

حجت الاسلام زائری، کارشناس فرهنگی و دینی گفت: راه‌حل حفظ برائت در عین حفظ وحدت این است که باورهای عقلانی و ایمانی و گرایش‌های درونی و قلبی و عاطفی را جایگزین رفتارهای ناشایست بیرونی کنیم.

حضرتعالی و همه برادران عالیقدر شما از رویداد غم انگیزی که این روزها، به وقوع پیوسته، خبر دارید و آن اعلام شناسایی جناب شاه ایران است به باند تبهکار اسرائیل که به فلسطین تجاوز کرده و اهالی آنجا را آواره ساخته و حقوق آنان را غصب نموده است. این به رسمیت شناسی، همه ما را نگران ساخت ...

زینب روی شن‌ها زانو زد. چشم به دوردست دوخت و به دشتی که زیر نور سوزان خورشید، هرم گرمایش را به آسمان پس می‌داد، خیره شد. چادرش خاکی و غبار گرفته بود و عرق از روی پیشانی‌اش شره می‌کرد. اشک در چشمانش حلقه زد. مانند حسین(ع) خم شد و مشتی از خاک را در دستانش گرفت، نزدیک صورتش آورد و ...

امام در مسیر حرکت خود به کربلا، نامه ای به طوایف پنج گانه بصره می­نویسند- گزارشی از پیشینه خود ارائه می­کنند و می­فرمایند ما سزاوارترین مردم برای منصب خلافت بودیم اما "فستاثر علینا قومنا بذلک" یعنی مردم ما دیگران را ترجیح دادند و بر منصب خلافت نشاندند و ما به این موضوع رضایت ...

امام صادق «ع» به لحاظ ادبیات گفتار بسیار «خونسرد» و به لحاظ دفاع از حرف حق بسیار «خونگرم» بودند و در مقابل تخریب حقیقت «غیرت» داشتند. سیره امام صادق «ع» تعهد در برابر حقیقت و خونسردی در روش بیان حقیقت بوده است. ایشان شاگردان خود را نیز اینطور تربیت می کردند.