سیره اهل بیت(ع)

حجت الاسلام محمد غفوری نژاد: سوای جهاتی که مربوط به شرایط بین المللی جهان اسلام و مواجهه جهان اسلام با استکبار جهانی می شود، وحدت اسلامی به معنای مورد نظر، ریشه در آموزه ها و تعالیم ائمه اهل بیت(ع) دارد و در سیره قولی و فعلی معصومین علیهم السلام به کرّات مشاهده می کنیم

مولوی ساداتی بیان داشت: محبت و دوستی اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم جزء ایمان و محبت پیامبر است. وی اظهار داشت: از مجموعه روایات مشخص است که رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند حضرت فاطمه سرور بانوان جهان از اولین و آخرین است

روایاتی از ائمه داریم که به شیعیان و اصحابشان می فرمودند که نزد اهل سنت هم روایات پیغمبر و علی ابن ابیطالب وجود دارد. یکی از اصحاب از امام سوال کرد؛ آیا نزد اهل سنت احادیثی از رسول الله هست؟...امام صادق (علیه السلام) می فرماید نزد آنها هم بعضی روایات صحیح وجود دارد

حجت الاسلام دکتر الویری: توفیق این را داشتم که در نخستین کاروان سرزمین برادری حضور داشته باشم. بدون تردید یکی از خوش‌ترین سفرهایم در مناطق سنی‌نشین رقم خورد و هنوز از یافته‌های آن سفر بهره‌مند هستم

آیت الله سیدکمال حیدری: بنده از نظر فقهی فتوا می‌دهم که سبّ و لعن نه تنها درباره‌ی اهل سنت و سایر فِرَق اسلامی جایز نیست، بله کسی حقّ اهانت به مقدسات سایر ادیان و آیین‌ها و مکاتب را هم ندارد....اساساً هر چیزى که اهانت باشد، منع قرآنى دارد.

آنچه که من از اصول به دست آمده از مکتب اهل بیت(ع) می فهمم آن است که ما در رفتارهای اجتماعی و سیاسی و فکری مان نه از امامان جلو بیفتیم و نه از آنان عقب؛ بنابراین هر نوع عملی که موجب تفرقه میان امت اسلام شده و باعث تحریک گروه های مسلمان بر علیه یکدیگر شود، از گناهان بزرگ نابخشودنی ...

علی(ع) از جانب رسوالله (ص) مامور بوده که با این مارقین قتال کند و...با آنان معامله کفار نفرمودند و آنها را از اجتماع مسلمانان محسوب می داشته و...پس طوایف مختلفی از مسلمین که در مسائلی حق بر آنان مشتبه شده جایز نیست که احدی از طوایف دیگر آنها را تکفیر کند

بایستی مخلصانه تلاش کنیم تا به شیعه و سنی بفهمانیم که این اختلافات نباید موجب شود تا گروهی از اسلام خارج شود. همه ما مسلمانیم و به اصول اصلی اسلامی اعتقاد داریم و واجب است که خودمان را در قبال تمامی مسلمانان مسئول بدانیم

اسلام یکی است و تمام اختلافات بین فرقه های اسلامی در اصل دین وجود ندارد، لذا واجب است همه در یک صف باشیم و یکدیگر را کمک کنیم و به حرف بدخواهان گوش ندهیم. ما باید از پیروزی های برادران مجاهدمان در لبنان و فلسطین خوشحال باشیم

در «سیر اعلام النبلاء» ج9، ص 387 -8 آمده: «کان رضا من اهل العلم و الدین و السودد کما کان کبیرالشان و اهل خلافت» یعنی امام رضا علاوه بر اینکه دارای علم و دینداری و سروری و مقام بزرگی بود، اهلیت و شایستگی خلافت را نیز داشت.

امیرالمؤمنین (ع) این انصاف خود را حتی به کسی که با او اختلاف نظر دارد و با ضربه ای کشنده قصد جانش را کرده ارزانی می دارد و فرزندانش را از زیاده روی در حق او نهی می کند. همه اینها برای این است که در زندگی و وفاتش نمونه ی کاملی از پایبندی به عقیده و انصاف با مخالفان را به ما ارائه دهد

دکتر قاسم جوادی به جایگاه اهل‌بیت(ع) نزد صوفیان در طول تاریخ اشاره کرد و گفت: شیعیان باید به این وجه از تصوف بیشتر توجه کنند و آن، جایگاه اهل‌بیت(ع) نزد صوفیان در طول تاریخ است. این صوفیان جریانی در تاریخ به وجود آوردند که استاد رسول جعفریان نام آن را سنیان دوازده امامی ...

این افتخار بزرگی برای علی بن ابی طالب(ع) به حساب می آید که اولین بنیان گذار پایه های تقریب بین مذاهب باشد. تا این اختلاف نظرها باعث از بین رفتن اتحاد و همبستگی امت اسلامی و ایجاد دشمنی بین طوائف متخلف آن نشود.

یکی از مباحث مهم در مورد نهضت حسینی، کرامات و مکاشفه هایی می باشد که در طول تاریخ از دیرباز تا کنون مورد توجه قرار گرفته... برخی گمان می کنند این کرامات فقط در کتب شیعه نقل شده است، در حالیکه در کتب اهل سنت و از طریق راویانی از اهل سنت نیز این کرامات نقل شده است

یکی از یزرگ ترین گرفتاری های شیعیان، انتساب غالیان به آنان است. حاکمان و کارگزاران شان از این گروه پشتیبانی و با سیاست های خود از آن ها حمایت می کردند تا به راحتی فعالیت کنند و حاکمان بتوانند از این راه به هدف خود یعنی ضربه زدن به شیعیان برسند و مقام اهل بیت را پایین بیاورند

عامه مردم از رهبران میانی الگو می گیرند. مثلا یک معلم بر ذهن دانش آموزان خود موثر است و یا روحانی محله بر ذهنیت افراد آن محل موثر است. مشکل ما این است که در سطح نخبگانی یا همان رهبران میانی همگرا عمل نکرده ایم. تا جایی که امروزه، موضوع همگرایی مذهبی به وضعیت نگران کننده ای رسیده ...

مسأله‌ی اهل‌بیت و نظیر آن را که مورد قبول همه‌ی مسلمین است و همه‌ی مسلمین به آنان ارادت دارند و آنان را دوست میدارند ... 70/7/1

برای بعضی از مردم سوالاتی مطرح است که دنبال جواب آن هستند؛ مثلا صحابه کاری میکند که لازم می آید از او اعلام برائت کنیم چطور پیروی کنیم از کسی که برائت از او واجب است؟

تلاش این بحث اینست که مرجعیت سیاسی اهل بیت را تاکید کنیم و اینکه بعد رسول اکرم اهل بیت از همه شایسته تر بودند برای اینکه این وظیفه را بر عهده بگیرند، هرچند گفتیم که این مرجعیت اساس امامت نیست و عقیده ای اعتقادی نیست که ایمان به آن بستگی داشته باشد.

علی رغم اشتباهاتی که خوارج انجام دادند و حتی حکم به تکفیر مولا امیرالمومنین کردند ولی حضرت حکم به تکفیر آنها نفرمودند. بلکه دیده میشد که حضرت حقوق آنها را می دادند و تاکید داشتند به اینکه با آنها مثل مسلمانان رفتار شود.

اینهایی که به امام حسین «گذشته» و به امام زمان «آینده» اعتقاد و وفاداری دارند، ولی در زمان حال به وظیفه شان در قبال ظالمیت و سرمایه داران دزد عمل نمی کنند، همان هایی هستند که در زمان اباعبدالله «ع» گفتند که ما وظیفه ای نداریم.

باید بپذیریم که این دو بزرگوار بر اساس پیچیدگی‌های زمان، تقسیم کاری را انجام داده بودند و رفتار یکی مکمل رفتار دیگری است که این درست است؛ خوب اگر این طور باشد، بنابراین آن راهی که امام علی(ع) برای حفظ و تقویت جامعه در پیش گرفته بودند، مقصود و مطلوب فاطمه زهرا(ص) بود و آن چه را هم ...

حجت الاسلام زائری، کارشناس فرهنگی و دینی گفت: راه‌حل حفظ برائت در عین حفظ وحدت این است که باورهای عقلانی و ایمانی و گرایش‌های درونی و قلبی و عاطفی را جایگزین رفتارهای ناشایست بیرونی کنیم.

زینب روی شن‌ها زانو زد. چشم به دوردست دوخت و به دشتی که زیر نور سوزان خورشید، هرم گرمایش را به آسمان پس می‌داد، خیره شد. چادرش خاکی و غبار گرفته بود و عرق از روی پیشانی‌اش شره می‌کرد. اشک در چشمانش حلقه زد. مانند حسین(ع) خم شد و مشتی از خاک را در دستانش گرفت، نزدیک صورتش آورد و ...

امام علیه السلام اهتمام داشتند تا شیعیانشان مکارم اخلاق را حتی با غیر مسلمانها رعایت کنند تا نزدیکترین افراد به امامشان باشند.

هیچ ضرورتی ایجاب نمی‏کند که شیعه و سنی‏ به خاطر اتحاد اسلامی، تسامح و گذشتی در اصول یا فروع مذهبی‏ خود بنمایند... ولی بااین‌حال متأسفانه بعضی به جامعه شیعه این‌گونه القاء می‌کنند که پذیرش وحدت اسلامی مستلزم آن است که شیعه به رخدادهای صدر اسلام و خصوصاً وقایع بعد رحلت ...

امام در مسیر حرکت خود به کربلا، نامه ای به طوایف پنج گانه بصره می­نویسند- گزارشی از پیشینه خود ارائه می­کنند و می­فرمایند ما سزاوارترین مردم برای منصب خلافت بودیم اما "فستاثر علینا قومنا بذلک" یعنی مردم ما دیگران را ترجیح دادند و بر منصب خلافت نشاندند و ما به این موضوع رضایت ...

امام صادق «ع» به لحاظ ادبیات گفتار بسیار «خونسرد» و به لحاظ دفاع از حرف حق بسیار «خونگرم» بودند و در مقابل تخریب حقیقت «غیرت» داشتند. سیره امام صادق «ع» تعهد در برابر حقیقت و خونسردی در روش بیان حقیقت بوده است. ایشان شاگردان خود را نیز اینطور تربیت می کردند.

اختلاف بین قائلین به جواز و بین آنهایی که جائز نمی دانند، برمی گردد به اینکه یا این افعال را به عنوان اولی جایز نمی دانند، یا به عنوان ثانوی حرام می دانند، یا به عنوان اولی حرام می دانند و یا اصلا به عنوان شعائر قبول ندارند. زیرا نه در عصر نص وجود داشته است و نه در نص کتاب و سنت ...

حضرت امیر «ع» مثل ما اینقدر روی مباحث اختلافی جدال نکرد. ایشان هیچ وقت با خلفا نجنگیدند و به خاطر حفظ اسلام و حفظ وحدت از حق خود گذشت کردند. ثمره این رویکرد حضرت امیر «ع» این شد که مسلمانان به جای جنگ داخلی دو امپراطوری بزرگ جهان را فتح کردند و نیمی از دنیا را گرفتند. خیلی از مردم ...

چیزی که طی قرن ها با بی توجهی و غفلت از سوی دوستان و به عمد از طرف دشمنان تخریب شده به راحتی ترمیم نمی شود و باید عده ای واقعا فداکاری کنند و از جان و مال و آبروی خود در راه این هدف بزرگ بگذرند تا شاید تراکم غفلت ها وبی خبری ها و انباشته های سوء تفاهم ها و بدگمانی ها به مرور برطرف ...

تقیه در یکی دو مورد و موارد معین بوده است. همانطور که گفتم سیاسی ها هم تقیه می کنند، متفکرین هم تقیه را به کار می برند. این حالت عادی است که هر کس بر جانش و آبرویش می ترسد، تقیه را به کار می برد. ولی اگر هر چیزی را گفتیم تقیه است این اشتباه است. این ضعف به این خاطر است که شخص نمی ...

دشمنی دشمن به هر دلیلی باشد ظلم ما به او و نداشتن برخورد منصفانه ما با او را توجیه نمی کند. هرکس این مفهوم اسلامی را انکار کند از اخلاق اسلامی و سیره اهل بیت علیهم السلام بیرون است.

تطبیق دادن و اشاره کردن با اسم از ضروریات نیست؛ خصوصاً جانب تبری به جهت اعتقادی و قلبی بر میگردد. از اعمال جوارحی و بدنی نیست مثل زبان و چیزهای دیگر. تبری عملی قلبی است.

«ابوحنیفه در عهد اموی‌ها و عباسی‌ها زندگی می‌کرد؛ ولی تمایل و علاقه اش با علویان بود، از حکومت امویان و عباسیان راضی نبود و خروج علیه آنان را تجویز می‌کرد. دیدگاه ایشان در باره خلافت این بود که «خلافت موروثی و یا توصیه ای نیست« بلکه خلافت با انتخاب آزادانه مردم از میان اولاد ...

سخنان جالب حجت الاسلام ماندگاری درباره وحدت اسلامی: وحدت را خود اهل بیت ...