داستان اسرائیل صرفا داستان گرفتن یک سرزمین فلسطین نیست، بلکه مسئله ی حمله به اسلام و ایجاد خطر برای اسلام در منطقه است؛ یعنی اسرائیل فقط دشمن مردم فلسطین نیست، بلکه دشمن اسلام است.
آفت «امحاء و تدوین» بیشتر خاص جدال گران مذهبی متعصب شیعی و آفت «امحاء و تطهیر» بیشتر مختص جدال گران مذهبی متعصب سنی است که هر دو گروه تاریخ اسلام را به میل خود رفو می کنند.
اگر اسلام و تشیع برای زندگی برنامه دارند و اگر قرائت ما از دین یک قرائت حیات بخش است، باید لوازم حیات را هم مراعات کرده باشد. یکی از لوازم بدیهی حیات حفظ حرمت دیگران و احترام به آنان است.
ای جوان مسلمان، شما خوب می دانید هم اینک نیز ارتباط بین انگلیس ارباب و وهابی های نوکر از گذشته محکم تر و عاطفه و پیوند فی ما بینشان از مهر و شفقت بین مادر و دختر شدیدتر است.
مسلمانان به دو گروه بزرگ سنی و شیعه تقسیم شده اند. با اینکه دو گروه به خدای یکتا و به رسالت محمد(ص) ایمان دارند ودر برابر عناصر اعتقاد که دین با آنها استوار میماند و وسیله نجات میباشد، متفق القول میباشند.
و این بود که ، در این دوران، شیعه - در شکل ها و گرایشهای مختلف ، معتدل یا افراطی - مظهر قیام و شورش و مبارزه توده های غارت شده و ستمدیده بود و بخصوص در میان روستائیان نفوذ و گسترش شگفتی یافت و بصورت نهضت های گوناگونی از متن توده و در برابر قدرت بپا خاست...
شاید بتوان گفت همه‌ی مظلومیتهای سیاسی ـ اجتماعی که شیعه در طول تاریخ خونبار خود با آن روبرو بوده است، از قبیل: محروم شدن رهبران آن از حق خود، به شهادت رسیدن رهبران این مذهب و غارت و کشتارهایی که همیشه از سوی دشمنان بر ضدّ طرفداران این مذهب انجام گرفته است، با این ستم فرهنگی ...
بنابراین آنچه مورد قبول ما است و علمای گذشته هم بر آن صحه گذاشته اند، این است که: هر چند همه مذاهب اسلامی دارای مبانی خاص و اصول ویژه خود هستند، با این همه عناصر مشترک هم بین آنها فراوان است و ما با دقت نظر در می‌یابیم که حدود هشتاد و پنج درصد بلکه نود درصد عناصر اعتقادی، فقهی و ...
کسانی نزد امام حسن مجتبی علیه السلام آمدند و باورهای غالیان را درباره امیرالمومنین علیه السلام بیان کرده و گفتند شیعیان علی علیه السلام چنین صفاتی برای او قائل اند امام حسن مجتبی علیه السلام فرمود: دروغ گفتند آنها شیعیان نیستند بلکه دشمنان اویند.
منظور از مخالفان تقریب کسانی اند که در میان اهل سنت و شیعه، تقریب را عملی انحرافی و ساخته و پرداخته رقیب میدانند.
آقای حاج سیدابوالحسن نواب به شوخی به ما میگفتند بروید به جان ابوبکر بغدادی دعا کنید؛ اگر حرکت داعش را شروع نمیکرد تا پنجاه سال دیگر علمای ما در حوزه، ضرورت ارتباط و تعامل با اهل سنت را درک نمیکردند. ما سال‌های قبل از حرکت داعش، باید تلاش میکردیم به علمای حوزه علمیه قم ...
متهم کردن به وهابی بودن، برای از اعتبار انداختن در افکار عمومی شیعیان یا برخی اهل سنت ممکن است مفید باشد، ولی کاملاً در پازلی است که طراحی غربی و رضایت سعودی پشت آن خوابیده است. خاندان فاسد سعودی از خدایش است که همه اهل سنت در سبد فرقه وهابیت - که پناهش آل‌سعود است - قرار ...
وجه مشترک بحران سوریه و پس از آن عراق، با جریان "شیرازی" در این است که هر دو عملا عمق استراتژیک جمهوری اسلامی ایران را نشانه رفته اند. بحران سوریه و عراق بدنه اهل سنت دنیا را از ایران جدا ساخته و جریان شیرازی نیز به دنبال جدا کردن شیعیان جهان از ایران است.
الان در حوزه سه جریان مختلف مبلغ به خارج از کشور اعزام می‌کنند. یکی جریان رسمی و انقلابی هست.
دومین جریان که می‌توان گفت جریانی میانه و اعتدالی محسوب می‌شود؛ تشکیلات مرتبط با آقای سیستانی و آقای شهرستانی است.
جریان سوم مربوط به خاندان شیرازی است.
حضرت امام به صورت شفاف و واضح از عملکرد سازمانهای خود ساخته به اصطلاح بین المللی انتقاد کرد و در جاهای مختلف و به مناسبتهای گوناگون آنها را در خدمت ابر قدرتها و تامین کننده منافع آنها میدانند. امام مجالس بین المللی که به دستور آمریکا و سایر ابر قدرتها تشکیل و به محکومیت ایران ...
تلاش خواهیم کرد که همه ی اجزای میهن اسلامی را که سیاست غرب آن را پاره پاره نموده به یکدیگر پیوند دهیم. پیمان های بین المللی که میهن اسلامی را به کشورهای ضعیف و کوچک تبدیل کرده قبول نداریم. (مصر، سوریه، عراق، حجاز، یمن، تونس، الجزایر، مراکش و ... همه میهن اسلامی هستند)
دولت این کشور هم نسبت به این تحرکات ساکت و حتی گاها ارتش را به کمک افراطی ها می فرستد! دیری نیست که جریانات مسلح در میان مسلمانان شکل بگیرد چرا که هیچ راهی برای تنفس آنان باقی نگذاشته اند!
آمریکایی ها قبل از تحولات بیداری اسلامی، مهمترین خطر منطقه را اسلام سیاسی معرفی می کردند و منظورشان ایران و اخوان المسلمین بود. حالا دولتهای قطر و ترکیه که گرایشات اخوانی دارند ایران را بیش از سعودی به خود نزدیک می بینند.
یک طرف معتقد بود که اعتماد کردن به «وعده» های کسانی که ناوگان پنجم دریایی آمریکا و حمایت عربستان سعودی پشت سرشان است غلط است و آنها نیازی به احترام به رای مردم نمی بینند لذا باید با منطق قرآنی امام خمینی، مردم را به میدان آورد تا قیام به قسط کنند و پوزه استبداد وابسته را به زمین ...
به یقین طرح مباحث علمی و عاری از تعصب و نیز دوری گزیدن از ناسزاگویی و اهانت، زمینه را برای تفاهم و استحکام وحدت اسلامی فراهم خواهد کرد؛ زیرا «بحث «امامت» و جایگاه «عترت» از مباحثی است که در کتب و منابع معتبر حدیثی اهل سنت به شکل گسترده آمده است
دو فرصت از طریق اهل سنت برای ما وجود دارد: فرصت اول یک نقش سمبلیک است...خود این مساله می تواند برای اهل سنت منطقه رغبت‌زا باشد. دومین کارکرد اهل سنت این است که آنها می توانند سفیران ما در گفت‌وگو با طیف‌های سنی در منطقه باشند.
بحث ما تقسیم فرقه های اسلامی، بر اساس تازه ای است. این اساس، نه یک مفهوم مشخص دینی یا قرآنی (مانند بحث توحید خدا یا صفات یا مسائلی از این دست) بلکه روش معرفت در شناخت مقوله های دینی است. سوال این است که ما با چه روشی دین را می شناسیم؟
آیت الله سیدصادق شیرازی، دیگر نماینده این جریان، با تاکید بر وجاهت نداشتن وحدت شیعه و سنی و تبلیغ این اندیشه در شبکه های ماهواره ای منتسب به خویش، در مقابل سیاست راهبردی جمهوری اسلامی قد علم کرده است. وی که قائل به شورای فقاهت در دوره ی غیبت است
جریان اسلام برائتی، با پایبندی به اصول خود، مشی دوگانه ای را در برابر اندیشه انقلاب اسلامی اتخاذ کرده است .ایشان که سابقه ی انقلابی چندانی ندارند و در پیروزی انقلاب نقشی نداشته اند، در تداوم مسیر انقلاب نیز همراهی چندانی از خود نشان نداده اند
همانا اعضای منسوب در مجتمع، از علمای مسلمان شیعه و سنی هستند، و اعضای فعلی آن از خبره ترین علمای لبنان هستند، و در میان آنها قاضیان، ائمه جمعه ...حضور دارند و برای عضویت در نظام داخلی و قبول عضویت مذهب معینی را مشخص نکرده اند
در دولت عباسی «عرب» همچنان در صدر قرار داشت. و عجیب این که دیگر قومیت ها نیز آن را امری طبیعی می پنداشتند. و هیچ حس حسادتی یا هیچ احساس رقابتی با آن نداشتند. زیرا «عرب» در نظر دیگران، قطب جامعه اسلامی به حساب می آمد
طرفداری و تعصب در فرآیند حدیثی بخاری انتقادی است که از طرف امامیه به برخی از صحاح سنی وارد شده است. و از آن طرف هم اهل سنت نیز همین نقد را نسبت به برخی از مجموعه های حدیثی شیعه وارد می دانند
استدلال ها تمهیدات نظری لازم برای تئوریزه و عملی کردن سلسله آیین هایی را در ترویج و تبلیغ اعمال برائتی فراهم می آورد. اعلام نهم تا پانزدهم ربیع الاول به عنوان هفته برائت و یا اعلام نهم ربیع الاول به عنوان «غدیر ثانی» از اقدامات این جریان است
بعد از معارضه قوی علما برای تشکیل نهادی موافق مرزهای مرسوم که باعث تقسیم سوریه شد، دولت بزرگ لبنان برای هماهنگ کردن وجود اسلامی در مقابل مسیحیان و یهود شکل گرفت، همانطور که سنی، شیعه، دروزی، علوی و اسماعیلیه می خواستند
امویان از متعصب ترین شاخه های قبیله قریش بودند. تعصبی که مخالف ارزش های اسلامی بود و امویان را وا می داشت تا مواضع و رفتارهایی داشته باشند که با انسانیت اسلام و عدالت اسلامی هیچ تناسبی نداشت. عصر اموی نیز سرشار بود از تعصبات افسار گسیخته و کمر شکن
حجم بزرگ مطالعات رجالی انتقادی شاهدی است بر رشد و پویایی جریان نقد و ارزیابی حدیث و نیز گویای وجود واقع گرایی در داخل مذاهب اسلامی است. بنابراین یقینا این کتاب ها – مانند کتب توثیقات – نقطه ی درخشان میراث اسلامی ما هستند
در نظر این جریان «امامت» بهانه ی هستی و ملاک فوز نجات است...جهان در مداری از ولایات (ولایت مطلقه ی الهیه، ولایت تشریعیه الهیه، ولایت نبویه، ولایت علویه، ولایت نیابت خاصه، و ...) در حال حرکت است و امامت واسطه ی جریان ولایت الهیه بر زمینیان است
رهبر انقلاب با دسته‌بندی جبهه حق و باطل به دو جریان وحدت‌طلب و تفرقه‌خواه، تلاش اصلی دشمن را ایجاد تفرقه در بدنه جهان اسلام دانستند. در این مجال، سعی خواهیم کرد با تبیین چرایی این سخنان، نسبت‌مان با جریانات موجود را تا حدودی شفاف‌تر نماییم
برخی از مننقدان امامیه معتقدند که کتب حدیثی اهل سنت پر است از راویان ضعیف. و این یعنی میراث حدیثی سنی، به رجال ضعیف تکیه دارد و خالی از ثقات است. این انتقادی است که شیعه بر سنی وارد می کند و سنی بر شیعه
شاید بتوان گفت کمتر کسی از علما مخالف تقریب ادیان و مذاهب است.....اما برخی ثمره ی عملی بر این گونه تقریب ها مترتب نمی بینند و آن را سبب عقب نشینی از خواسته های شیعی می دانند.
علی(ع) از جانب رسوالله (ص) مامور بوده که با این مارقین قتال کند و...با آنان معامله کفار نفرمودند و آنها را از اجتماع مسلمانان محسوب می داشته و...پس طوایف مختلفی از مسلمین که در مسائلی حق بر آنان مشتبه شده جایز نیست که احدی از طوایف دیگر آنها را تکفیر کند