وقتی پدر تویی، همه ما برادریم

 شاعر: عارفه دهقانی  از حمد توست در فلک، اسماءِ احمدی   ای نقطه ی تلاقیِ دلهای ایزدی!  (1) حبل المتینی و همه ی دست ها به توست   تا دستِ رد به تفرقه ی دسته ها زدی  (2) شرک است از جداییِ این جمع,دم زدن   وقتی تو شمعِ محفلی و نورِ بی حدی  وقتی پدر تویی , همه ی ما برادریم   سوی تو می دویم...که تنها تو مقصدی  (3) بی اتحاد, جنسی از ایمان نمانده است   بی این دو یار,تحفه ی بازار شد بدی  (4) گاهی برای گفتن یک بیت لازم است   شاهد بیاورم ز غزلهای اوحدی  (5)" حاشا که جز هوای تو باشد هوس مرا"   شرب مدام شد صلوات محمدی  پانوشت: 1- اشاره به 103 آل عمران:چنگ زدن به ریسمان الهی 2-اشاره به 31_32 روم: شرک در کنار تفرقه است 3-اشاره به141 نساء:عدم اتحاد مساوی است با عدم ایمان 4-تضمین از مصرعی از غزل جناب آقای ناصر فیض 5- تضمین از مصرعی از اوحدی مراغه ای: حاشا که جز هوای تو باشد هوس مرا یا پیش دل گذار کند جز تو کس مرا