بازخوانی منشور روحانیت

بازخوانی منشور روحانیت

نکاتی از سخنان حجت الاسلام اسد پور/ جلسه دوم 

13 خرداد 1403

1. میشود گفت، امام خمینی (ره) از قبل انقلاب و بعد از پیروزی انقلاب با پنج جریان در حوزه علمیه، به مقابله پرداخته است. 

2. اولین آنها جریان اصلاح دینی است. جریانی که دغدغه حضور دین در عرصه مدرن را دارد و در خروجی نظری به جریان هایی همانند سلفیت یا وهابیت مشابهت دارند. البته تاکید این جریان بر قرآن ناشی از افراط جریان تحجر است که از قرآن فاصله گرفته و به مشی اخباری گرایش پیدا کرده است. کتاب کشف اسرار امام به نوعی در پاسخ به این جریان است. 

3. دومین جریان، مخالفین فلسفه و عرفان هستند. نه منتقدان بلکه کسانی که این دو را نفی میکنند.  این جریان در سالهای 1315 – 1325 شکل میگیرد. در زمان حیات مرحوم حائری موسس حوزه قم، به تدریس فلسفه و حکمت بها داده میشود. اما پس از رحلت ایشان، جریان مخالف که از مشهد وارد قم شده است، به مبارزه و نفی فلسفه و عرفان می پردازد.  در انتهای کتاب چهل حدیث و هم چنین حدیث 24 به این مساله اشاره شده است. 

4. انجمن حجتیه سومین جریانی است که در مقابله با بهائیت شکل گرفت. نگاه امام این است که الان اولویت مبارزه با رژیم طاغوت است که جامعه را غرب زده کرده و اساس دین را به خطر انداخته است. لذا باید اولویت را به مبارزه با رژیم داد نه به خرده انحراف های دیگر. 

5. چهارمین جریان، دارالتبلیغ آقای شریعتمداری است. جریانی که معتقد بود باید به کار فرهنگی پرداخت نه مبارزه سیاسی- اجتماعی. قشری که با مبارزین از حوزه و روحانیت مقابله کرده و شبهات متعددی را مطرح کردند. برخی شاگردان امام در همین بستر از دارالتبلیغ و نشریات وابسته همچون مکتب اسلام جدا شده و اقدام به تاسیس نشریات جدیدی همچون : مکتب تشیع، قیام و بعثت نمودند. 

6. جریان پنجم را میتوان جریان فقه سنتی دانست. کسانی که معتقد بودند حکومت ابزاری برای اجرایی کردن احکام است. این جریان پس از پیروزی انقلاب به مخالفت با امام پرداختند. در حالیکه امام معتقد بود فقه سنتی ضرورت حیات اجتماعی حکومت را درک نمیکند و اساسا شریعت ابزاری برای حکومت است نه بالعکس. این مطالب را میتوانید در کتاب بیع امام مشاهده کنید. دو منشور حوزه و روحانیت و منشور برادری برای فهم این مسائل، حائز اهمیت ویژه ای است.

برای گوش دادن صوت کامل جلسه به قسمت ضمیمه ها مراجعه کنید.

‌