واقعا عشق به اهل بیت(ع) در دل مردم این منطقه ریشه دارد و این اصلا براساس مناسبات سیاسی شکل نگرفته است. امیدوارم این ریشه ها همچنان قدرتمند بماند و سیاست ناسالم نتواند مردم را از هم جدا کند.
یاسین پورعزیزی
هجده سال پیش بود که پدرم یک دوربین تصویربرداری «هندی کم» برایم خرید و بعد از کمی ثبت خاطرات تصمیم گرفتم از مسجد محل خودمان تصویر بردارم. بعد نوبت رسید به محله ای که پدرم آنجا بزرگ شده بود و اهالی آنجا را می شناسم، که همین غریب محله است. تا چند نسل پیشین ما ساکن همین منطقه بوده اند، همه مرا آنجا می شناسند و صمیمیت جاری در مناطق این چنینی فضا را برای همکاری آماده کرده بود، ماحصل کار فیلمی کمتر از نود دقیقه شد که تدوینی نداشت. با همان دکمه هایی که روی دوربین نصب شده بود، حین تصویربرداری به اصطلاح تدوین می زدم. یادم هست آن روزها که بالاخره ویدئو در فضای فرهنگی کشور جا افتاد، توی مساجد برای اهالی محل فیلم پخش می کردند، این فیلم آماتوری هم پخش شد و با اینکه مدتها از آن زمان گذشته بود اما پخش این فیلم خاطرات آن روزها را زنده کرد.
بنده نیز در این فضا بزرگ شده ام، فضایی که در آن تفاوت مذهبی بین مردم وجود ندارد و اصلا حرف این مسائل نیست. مردم منطقه ی تالش سالهاست در کنار هم به خوبی و خوشی زندگی می کنند. من مناطق دیگر را هم که در آن مردم با نگاه های مختلفی کنار هم زندگی می کنند دیده ام، اما به جرات می توان بگویم هیچکدامشان شبیه به تالش نبوده اند، جدا از ریشه های قوم و خویشیای که مردم با هم دارند، این نشان از توسعه یافتگی فرهنگی مردم منطقه دارد. واقعا عشق به اهل بیت(ع) در دل مردم این منطقه ریشه دارد و این اصلا براساس مناسبات سیاسی شکل نگرفته است. امیدوارم این ریشه ها همچنان قدرتمند بماند و سیاست ناسالم نتواند مردم را از هم جدا کند.
راجع به خود فیلم هم بگویم که سال 1393 شد و تقریبا ده سال از ساخت آن فیلم گذشت تا اینکه متوجه شدم بسیاری از آدمهایی طی این سالها مجموعه همکاران، دوستان و نزدیکانم را تشکیل می دهند درک درستی از مناطقی که اهل سنت و اهل تشیع در کنار هم زندگی می کنند ندارند تصمیم گرفتم آن جلوه گاهی که بی معنی بودن این تفاوت ها را نشان می دهد به تصویر بکشم و خب چه روزهایی بهتر از محرم و عشق به امام حسین(ع)، نتیجه شد اینی که می بینید یعنی غریب محله.
سه سوژه داشتم که هنگام تدوین متوجه شدم بهتر است یکیشان را کنار بگذارم، نتیجه شد خانودهی شهید و همچنین مداحی که در کار حضور دارند. آدمهای دوست داشتنی و مخلصی بودند. خانوادهی شهید با اینکه ساکن روستای کناری بودند اما همه سال به پاس ارادتِ به امام حسین(ع) و همچنین به احترام مردم غریب محله که روز عاشورا بر سر مزار این شهید حاضر می شوند، سعی می کنند حتما در شبهای عزاداری در مسجد غریب محله حضور داشته باشند. بهزاد حقیقت گو هم که سوژه دیگر ما بود با اینکه اهل سنت بود اما دهه ی اول، هر شب با لباس مشکی و عشق و علاقه برای مداحی در مسجد حاضر می شد و با صدایش فضای با صفایی خلق می کرد. گفتم باصفا، حقیقتا اهالی غریب محله و اطراف بسیار باصفا هستند. خلاصه اش را بخواهم بگویم این است. شاید برای ایجاد تفرقه گاهی شیطنت هایی از بیرون بشود اما واقعا در تالش بحث های مذهبی جایی ندارد و پیوند بین مردم محکم تر از این حرف هست که بگوییم مذهب این یکی، آن است و مذهب آن یکی، این.
فیلم از چند شبکه تلویزیون خصوصا هیسپان تی وی پخش شد و هم در سطح منطقه بازخوردهای خوبی داشت. بعلاوه در اولین جشنواره ی فیلم چهلچراغ دیپلم افتخار تحقیق و پژوهش را به خود اختصاص داد. نتیجه این شد که سال بعد طی روزهای کمتری فیلم مستند «رستم محله» را با نگاهی مشابه تولید کردم که روز دوشنبه 18 شهریور همزمان با تاسوعای حسینی ساعت 20 از شبکه ی مستند پخش می شود. امیدوارم مردم بیشتری این اثر را ببینند تا درک درست تری نسبت به این داشته باشند که عشق به امام حسین(ع) دسته بندی و مرزبندی نمی شناسد.