چند سالی است که هفدهم رمضان، روز درگذشت عایشه همسر پیامبراکرم(ص) به مناسبتی جدید برای توهینهای مذهبی تبدیل شده است و عدهای در فضای حقیقی و مجازی به تدارک تفرقهافکنی میپردازند.
حجت الاسلام مهدی مسائلی
تفرقهافکنی و ایجاد جنگ مذهبی میان شیعه و سنی در سالهای اخیر تجربههای جدیدی به خود دیده و نسبت به گذشته بسیار پیچیدهتر شده است. چند سالی است که هفدهم رمضان، روز درگذشت عایشه همسر پیامبراکرم(ص) به مناسبتی جدید برای توهینهای مذهبی تبدیل شده است و عدهای در فضای حقیقی و مجازی به تدارک تفرقهافکنی میپردازند. مروج این موضوع یاسرالحبیب لندننشین است که با انتشار کتاب «الفاحشة الوجه الآخر لعائشة» انگیزههای جدید به جنگ سنی با شیعه بخشید. هرچند محتوای این کتاب در دنیای اسلام به صورت گسترده منتشر نشد ولی عنوان و اسم آن کافی بود تا خصومتها را دوچندان کند. عنوانی که به اهلسنت این مطلب را القا میکرد که شیعه نه تنها حرمت اصحاب پیامبر(ص) را نگاه نمیدارد، بلکه به شخص ایشان نیز توهین میکند، زیرا تهمت زدن به ناموس پیامبر(ص)، هتک حرمت ایشان نیز به حساب میآید. این در حالیاست که امام علی(ع) بعد از جنگ جمل برای حفظ این حرمت از خودگذشتگی کردند و فرمودند: «وَ لَهَا بَعْدُ حُرْمَتُهَا الْأُولَى وَ الْحِسَابُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى؛ حرمت اولیه او باقی است، و حسابش با خداوند بلند مرتبه»
به هر حال بیان این نسبت و تهمت به عایشه، دشمنان شیعه را از صدور فتوا به کفر شیعه و اثبات آن بینیاز ساخت، زیرا متعصبین اهلسنت برای جنگ و قتل شیعیان دیگر مترصد صدور فتوا نبودند و به هیچ چیز جز انتقامگیری از شیعه فکر نمیکردند.
البته مراجع شیعه و رهبر انقلاب آیت الله خامنهای با صدور فتواهایی از نسبت دادن چنین نظر و گفتاری به شیعه اعلام برائت کرده و هرگونه توهینی به همسران پیامبر(ص) را حرام اعلام کردند. ولی آنچه میان اهلسنت نشر داده میشود نه این فتواهاست بلکه توهینهایی که توسط جریانی خاص در شیعه صورت میگیرد.
علمای اسلام و به خصوص علمای شیعه برای فروکاستن از منازعات مذهبی شیعه و سنی باید اقدامات بیشتری را انجام دهند. در مسائل مذهبی خشونتگفتاری تولیدگر خشونت رفتاری است زیرا افرادی حاضرند جان خود را بدهند ولی به مقدساتشان توهین نشود. خشونترفتاری جسمها را مجروح میکند و خشونت گفتاری قلبها را.