تحقق عملی تمدن سازی اسلامی بدون نگاه تقریبی می‌شود؟!

علیرضا کمیلی

گاهی برخی اشخاص یا مؤسسات که دائما سخن از نگرش تمدنی و تمدن سازی اسلامی می زنند را می بینم که هیچ تبیینی در میان سخن‌شان از «استراتژی تقریب» امت اسلامی نیست! و یا بعضاً مخالف گفتمان وحدت هستند.

از اینها می پرسم مدل شما در مراحل عملی تحقق تمدن نوین اسلامی چیست؟

چرا که مدل امام و رهبری برای این مساله، توسعه جدی رخداد انقلاب ایران -تشکیل نظام اسلامی- در سایر امت اسلامی و ایجاد بستر تمدن بزرگ اسلامی از این طریق است و این، یعنی عنصر همگرایی امت، در این مدل خیلی پررنگ است؛ چنانچه در سخنانشان نیز چگالی بالایی دارد.

اما جریاناتی که بزرگوارانی چون استاد سید مهدی میرباقری، عبدالحمید واسطی، احمد رهدار، اصغر طاهرزاده و... آنها را راهبری می کنند نسبت به این مقوله خیلی ساکت یا کم سخن اند. چرا؟ آیا اینان به مراحل تحقق عملی نمی اندیشند و یا تبیین بخشی از آن را صرفا رسالت خود می دانند؟ که خب نوعی نقص گفتمانی است...

البته فکر می کنم عمده این عزیزان به  مدل های توهمی جریان سنتی که فکر می کند می تواند صرفا با شیعیان تمدن نوین را بسازد یا تشیع را توسعه حداکثری دهد، نزدیک نیستند؛ چرا که بطلان آن واضح است.