هفته وحدت در کتاب زندگینامه و خاطرات ماموستا ملاقادر قادری

ماموستا ملا قادر قادری-امام جمعه پاوه

مربوط به هفته وحدت سال 1360

در حالیکه هواپیما های صدام در آسمان شهر ما مانور می دادند ، در زمین ما جمعی دیگر مشغول هیاهو و تفرقه افکنی بودند و به بهانه های متعدد تلاش می کردند بین مسلمین اختلاف بیندازند و هر روز به توطئه ای جدید دست می زدند. در این میان آیت الله منتظری در 6آذر 1360 ، طی نامه ای به وزیر ارشاد اسلامی ، اعلام کردند که در اولین قدم برای ایجاد و تعمیق وحدت بین مسلمین روزهای 12 تا 17 ربیع الاول را هفته وحدت اعلام کنند تا با تنظیم برنامه های فرهنگی و تبلیغی در داخل و خارج از کشور صدای وحدت مردم ایران به گوش جهانیان و محرومان و مستضعفان برسد.

اهل سنت ، به خصوص در غرب کشور و کردستان، خیلی زود از پیشنهاد هفته وحدت استقبال کردند و کاروان هایی با نام کاوران وحدت به راه افتاد. حرکت متقابل بود. کاروان هایی از تشکل های اهل تشیع به منطقه ی اهل سنت، از جمله پاوه آمدند و میهمان ما شدند. از یزد ، اردکان ، خرم آباد وکرمانشاه ، ابهر ، زنجان و سایر شهرستانها.

ما هم در جواب زحمات آنها دسته جمعی به شهر های شیعه نشین سفر می کردیم.

در پاسخ به راهپیمایی های وحدت و اقدام عملی برای تحکیم آن، شورای روحانیت پاوه تصمیم گرفت سفیران وحدت را به سه شهر مهم تهران، قم و اصفهان اعزام کند تا در نماز جمعه شرکت و قبل از خطبه ی نماز جمعه شهرهای فوق سخنرانی کنند. آماده شدیم و تلفنی هماهنگی های لازم با ستادهای نماز جمعه انجام شد. به جرئت می توانم بگویم آن روزها پاوه نقش نمایندگی اهل سنت را ایفاء می کرد.

طبق برنامه آریالای ملا عبدالرحمن رحیمی را به اصفهان فرستادیم که سخنرانی قبل از خطبه های جناب آیت الله طاهری باشد. آقای ملا احمد بهرامی به قم رفت تا سخنران قبل از خطبه های جناب آیت الله مشکینی  باشد. و آن هفته نماز جمعه شهر پاوه را به آقای ملا محسن نعمتی سپردم و خودم عازم تهران شدم تا وحدت مسلمین را از تریبون نماز جمعه اش فریاد بزنم.

جمعه 25دی ماه 1360همراه گروهی از جوانان سازمان پیش مرگان کرد و بنیاد شهید ومدرسه علوم دینی امام محمد غزالی، به سرپرستی علی احمد باباخاص در نماز جمعه تهران حاضر شدیم . ابتدا گروه با مدیریت طلبه نوجوان ملا حبیب کریمی سرودی به زبان عربی در وصف پیامبر اسلام و سرودی در وصف شهیدان خواندند که به گرمی مورد استقبال نمازگزاران تهرانی واقع شدند.

متن سرود این بود :

دوانزه ی ربیع الاول روژیکی به رزه لامان

روژی له دایک بوونی پیغه مبه ری نازدارمان .

بعد از اجرای سرود و قبل از شروع خطبه های آیت الله موسوی اردبیلی بنده سخنرانی کردم و گفتم: اختلافات فقهی باید نعمت الهی و رحمت خدا معرفی شود. زیرا حدیث پیامبر داریم: اختلاف امتی رحمه( کتاب جامع الصغیر سیوطی ، حدیث 288) . اگر اختلاف را مجادله و تعصب مذهبی تعریف کنیم ، از نظر دین مردود است.

مردم تهران از صحبت های من استقبال و با تکبیرهای پیاپی سخنانم را تائید کردند.

در سخنرانی ام متذکر شدم: رادیو آمریکا هفته وحدت مسلمین در ایران را تحلیل کرده و از آن به عنوان هفته وحشت اسم برده است. ما در اینجا تحلیل میکنیم که خیلی درست تحلیل کرده اند. واقعا تحلیل جالبی است. زیرا وحدت مسلمین یعنی وحشت مستکبران و استعمارگران تاریخ.

حضور و سخنرانی ما سه نفر، علاوه بر تاثیر و انعکاس رسانه ای مناسب، مورد لطف و تشکر حضرات آیات موسوی اردبیلی، مشکینی، طاهری اصفهانی قرار گرفت.

اقدام ما حتی در محتوای خطبه های حضرات آیات بسیار موثر واقع شد، طوریکه آیت الله مشکینی بعد از سخنرانی ملا احمد بهرامی از هفته وحدت به عنوان انقلاب چهارم یاد کردند.

به مرور زمان هفته وحدت علاوه بر آنکه زیربنای تشکیل سمینار ها وکنفرانس های بزرگ شد ، موجب حضور متقابل شخصیت هایی همچون شهید شاه آبادی ، طاهری خرم آبادی ، فخرالدین حجازی ، شیخ سعید شعبان و ماموستا ملاعثمان عبدالعزیز رهبر حرکت اسلامی کردستان در مراسم ناز جمعه پاوه شد.

 

مربوط به هفته وحدت و سمینار وحدت 1367

در مقایسه با سال های قبل ، سمینار هفته وحدت آن سال پر شور تر و با استقبال بیشتری برگزار شد. بیش از هفتصد نفر از علما و روحانیون برجسته از ایران و دیگر کشورها ی مسلمان در آن حضور داشتند. اعضای هیات رئیسه آقایان: احمد جنتی ، تسخیری ، واعظ طبسی و سیدمحمد خاتمی بودند.

در اولین روز سمینار پس از قرائت پیام های علما و رئیس مجلس و خوش آمدگویی هیات رئیسه ، نوبت به دعوت شدگان سمینار رسید تا سخنان خود را ارئه بدهند.  در اولین روز سمینار آقای واعظ طبسی سخنرانی کرد و در اثنای صحبت از برادران اهل سنت گلایه کرد و گفت که این ها در روز عاشورا ، روز شهادت امام حسین ^(ع) اقدام به عقد و عروسی می کنند و این عمل اهانت به اهل بیت نبی اکرم ^(ص) است.

شنیدن این سخن آن هم از شخصیتی مثل آقای واعظ ، که در استان خراسان زندگی می کرد و ارتباط نزدیکی با اهل سنت منطقه داشت، برای امثال بنده بسیار سنگین وتعجب آور بود. اهل بیت نبی اکرم نور چشم همه ی مسلمانان هستند و هیچ کس نباید جرئت بی ادبی به آن بزرگواران را داشته باشد. با خود گفتم حال که از سخنرانان اصلی نیستم ، بهتر است که از فرصت برای جواب گویی استفاده کنم. طاقت نیاوردم و بلند شدم و رفتم از اعضای هیات رئیسه تقاضای پنج دقیقه وقت کردم. آنها لطف کردند و ده دقیقه فرصت سخنرانی به من دادند و من به گلایه بدون سند جناب آقای واعظ جواب روشنی دادم :

احترام به اهل بیت رسوالله ^(ص) امری دینی و قرآنی است و مختص به شیعه یاسنی نیست. همه ی مسلمین مکلف به اعزاز و احترام به اهل بیت رسوالله ^(ص) هستند. امام حسین نور چشم پیامبر اسلام بوده و نور چشم همه ی ماست. در منطقه ی ما کسی نیست که به رغم آنکه روز عاشورا و شهادت امام حسین مطلع باشد وعروسی کند.

از طرفی دیگر ، در فقه ما ازدواج و عروسی حتی در روز وفات پیامبر ^(ص) مانعی ندارد و انجام ازدواج را که سنت رسول خداست ، در روز وفاتش توهین نمی دانیم ، ولی با این حال از انجام این سنت رسول خدا در روز شهادت امام حسین (^ع) امتناع می کنیم.

حال اگر کسی در روستایی که خبر از روز عاشورا ندارد اقدام به این کار کند ، این توهین و بی ادبی به اهل بیت نیست.

جناب آقای طبسی ، شما می گویید این امر در مصر کاری معمول است و من این را هم قبول ندارم. مصر یک حکومت شیعی نیست که مردم را از واقعه ی عاشورا مطلع و آن واقعه را یادآوری کند و گمان نمی کنم یک سنی باشرفی پیدا بشود که با وجود اطلاع از این روز ، اقدام به عروسی کند. اگر هم در کشوری همانند مصر فردی عملی مخالف عقیده ی آقایان اهل تشیع را انجام دهد ، نباید آن را به کل اهل سنت تعمیم دهیم. چه بسا در میان اهل سنت افراد مریضی باشند و با تحریک دشمن دست به اعمالی بزنند که در این صورت ، ما قبل از شما آن را محکوم می کنیم . نباید فراموش کنیم هرساله در تهران و بعضی شهرهای ایران عمل عمر سوزان را انجام میدهند و دستجاتی در این رابطه به راه می اندازند ولی ما هرگز آن را به کل اهل تشیع تعمیم نمی دهیم.

پس از سخنرانی من با تشویق حضار ، مخصوصا روحانیون وعلمای اهل سنت روبرو شدم که گفتند: جواب خوبی دادی. این یک امر مسلم است که ما امام حسین و تمامی اهل بیت را با احترام خاصی می نگریم و بی ادبی به هریک از آنان را بی ادبی به پیامبر^(ص) میدانیم.