اکنون مسلمانان جهان بیش از یک میلیارد نفرند، و....ولی متاسفانه همانگونه که سید جمال الدین اسدآبادی گفته است: بزرگترین بلای شرقی ها این است که در متحد بودن با هم اختلاف دارند و در اختلاف با هم اتحاد دارند و اتحاد کرده اند که با هم متحد نباشند.
آیت الله گیلانی(ره)
قرآن مجید یکی از بلاهایی را که مانند: صاعقه، رگبار های خطرناک، طوفانهای آسمانی، زلزله، طغیان رودها و دریاها برای کسان جامعه مضر و خطرناک می شناسد، اختلاف و تنازع و گروه گروه شدن مردم است.
قرآن کریم می فرماید:
قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلىَ أَن یَبْعَثَ عَلَیْکُمْ عَذَابًا مِّن فَوْقِکُمْ أَوْ مِن تحَتِ أَرْجُلِکُمْ أَوْ یَلْبِسَکُمْ شِیَعًا وَ یُذِیقَ بَعْضَکمُ بَأْسَ بَعْضٍ انظُرْ کَیْفَ نُصرَّفُ الاَیَاتِ لَعَلَّهُمْ یَفْقَهُونَ(انعام 65)
(بگو او قادر است که عذابی از طرف بالا از زیر پایتان بر شما بفرستد یا شما را به صورت گروه های مختلف به هم آمیزد و طعم اختلاف و کشمکش را به هر یک از شما وسیله دیگری بچشاند، ببین چگونه آیات گوناگون را برای آنها بازگو می کنیم شاید بفهمند..)
و در سوره قصص آنجا که طغیان فرعون و جنایاتی که او نسبت به بنی اسرائیل روا داشته سخن به میان آورده، گروه گروه ساختن آنان، همانند فرزندکشی و استضعاف آنان، جزو کارهای بسیار زشت به حساب می آورد:
إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فىِ الْأَرْضِ وَ جَعَلَ أَهْلَهَا شِیَعًا یَسْتَضْعِفُ طَائفَةً مِّنهْمْ یُذَبِّحُ أَبْنَاءَهُمْ وَ یَسْتَحْىِ نِسَاءَهُمْ إِنَّهُ کاَنَ مِنَ الْمُفْسِدِینَ(قصص 4 )
(فرعون، برتری جوئی در زمین کرد و اهل آن را به گروههای مختلفی تقسیم کرد. گروهی را به ضعف و ناتوانی می کشاند، پسران آنها را سر می برید و زنان آنها را زنده نگه می داشت او به طور قطع از مفسدان بود.)
گرچه فرعون، این کار ایجاد تفرقه را همانند همه ی حکومتهای استبدادی، روی اصل (تفرقه بینداز و حکومت کن)، که حربه ی بزرگ ستمگری آنهاست، انجام می داد، ولی تاثیر زشت آن کمتر از کشتن فرزندان ذکور بنی اسرائیل و به کنیزی و بهره گیری از دختران آنها نیست، چرا که تفرقه مهمترین عامل تحکیم پایه های حکومت سنگین او و ابزار در انجام کارهای زشت دیگر اوست.
قرآن در سوره انفال رسما از تنازع، نکوهش می کند و فلسفه آن را نیز از بین رفتن عزت و آسایش جامعه می داند و تاکید بر صبر و پایداری در راه آرمان مقدس الهی می نماید:
وَ أَطِیعُواْ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَا تَنَزَعُواْ فَتَفْشَلُواْ وَ تَذْهَبَ رِیحُکمُ وَ اصْبرِواْ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابرِینَ(انفال46 )
(خدا و پیامبرش را اطاعت کنید و نزاع و کشمکش نکنید تا سست شوید و قدرت شما از بین برود، شکیبایی و استقامت کنید که خداوند با صابران است.)
و در سوره آل عمران بر وحدت جامعه، گرد محور توحید تاکید می کند و مسلمین را که در پرتو توحید کلمه و کلمه توحید باهم برادر و متحد شده اند، به گذشته ذلت باری که از رهگذر اختلاف و تنازع، بر لب پرتگاهی از آتش وارد داشته اند، توجه می دهد و شدید از تفرقه بر حذرشان می دارد:
وَ اعْتَصِمُواْ بحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَ لَا تَفَرَّقُواْ وَ اذْکُرُواْ نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَینْ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَ کُنتُمْ عَلىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَکُم مِّنهْا کَذَالِکَ یُبَینِ اللَّهُ لَکُمْ ءَایَاتِهِ لَعَلَّکمُ تهَتَدُونَ / وَ لْتَکُن مِّنکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلىَ الخْیرْ وَ یَأْمُرُونَ بِالمْعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَ أُوْلَئکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ / وَ لَا تَکُونُواْ کاَلَّذِینَ تَفَرَّقُواْ وَ اخْتَلَفُواْ مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَیِّنَاتُ وَ أُوْلَئکَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ( آل عمران 103-105 )
(و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید و نعمت بزرگ خدا را بر خود به یاد آورید که چگونه دشمن یکدیگر بودید و او در میان شما الفت ایجاد کرد و به برکت نعمت او برادر شدید و شما بر لب حفره ای از آتش بودید و خدا شما را از آن نجات داد....و مانند کسانی نباشید که پراکنده شدند و اختلاف کردند، آن هم پس از آنکه نشانه های روشن پروردگار به آنان رسید و برای آنان عذاب عظیمی خواهد بود.)
اکنون مسلمانان جهان بیش از یک میلیارد نفرند، و مهمترین منابع اقتصادی و نیروی های انسانی و منطقه استراتژیکی را در اختیار دارند که اگر با هم متحد باشند و همه امکانات خود را در راه استقلال و عزت امت اسلامی به کار گیرند و هر کدام ( ارباب من الله) اتخاذ کنند، اسرائیل و آمریکا و صربها و دیگر متجاوزان را سرجای خود نشاندن کار آسانی خواهد بود.
ولی متاسفانه همانگونه که سید جمال الدین اسدآبادی گفته است:
شر ادوا اشرقین اختلافهم عل الاتحاد و اتحادهم علی الاختلاف و قد اتحدوا ان لایتحدوا
بزرگترین بلای شرقی ها این است که در متحد بودن با هم اختلاف دارند و در اختلاف با هم اتحاد دارند و اتحاد کرده اند که با هم متحد نباشند.
منبع: مجموعه آثار حکیم متاله وفقیه محقق آیة الله گیلانی، ج 4، قرآن و سنن الهی در اجتماع بشر