سفر آقای احمدینژاد به قاهره از 20 تا 22 بهمن 1391 تاریخ ساز شد...شیخ احمد الطیب شیخ الازهر از این گله کرد که عدهای در مصر شیعه شدهاند و ایران مسئول آن است...اما آقای احمدینژاد گفت: ما مسئولیتهای بزرگتری در جهان اسلام داریم... ما همه مسلمان هستیم.
* مجتبی امانی
سفر آقای احمدینژاد به قاهره از 20 تا 22 بهمن 1391 در این کشور تاریخ ساز شد. یکی از برنامههای تنظیم شده برای رئیس جمهور وقت کشورمان، دیدار با علمای مصر و شیخ الازهر بود. در هماهنگی با مسئول دفتر شیخ الازهر، این دیدار در محل سالن جلسات مؤسسه الازهر ترتیب داده شد. ابتدا چند تن از علمای مصری حاضر در جلسه، مطالبی درباره موضوعات دینی بیان کردند. از جمله یکی از آنان درباره غنای فقهی مذهب شیعه و کتب آنها توضیحاتی داد و گفت: این ذخیره متعلق به همه مسلمانان است. مطالب تحریک آمیز و یا تفرقه افکنانهای در سخنان آنها نبود.
پس از آن شیخ احمد الطیب شیخ الازهر سخنان خود را شروع کرد. وی از این گله کرد که عدهای در مصر شیعه شدهاند و ایران مسئول آن است. وی گفت که چرا برخی از شیعیان به شخصیتهای اهل سنت اهانت میکنند.
اما آقای احمدینژاد در ابتدا درباره لزوم وحدت جهان اسلام و خطر رژیم صهیونیستی و نقشههای دشمنان برای تفرقه و درگیری بین مسلمین سخن گفت. اظهاراتی نیز درباره شخصیت امام منتظر، حضرت مهدی (عج) داشت. در ادامه، وی توضیح داد که علمای ایران و از جمله رهبر معظم انقلاب با اهانت به شخصیتهای اهل سنت مخالفند. در ادامه او از شیخ الازهر خواست که درباره نقش ایران در شیعه شدن مصریها توضیح دهد.
شیخ الازهر به برخی کتابها و جزوات در این باره اشاره کرد و ضمناً گفت که برخی از شیعیان مصری به ایران رفت و آمد دارند.
آقای احمدینژاد نیز ضمن اظهار تعجب از این موضوع و اظهار اینکه توزیع این کتابها و جزوات کار ما نیست، گفت: مگر تعدادی جزوه و کتاب در زمانی که این همه شبکه تلویزیونی و اینترنت و منابع مختلف برای دستیابی به منابع دینی وجود دارد، چه تاثیری میتواند داشته باشد و سپس رو به من کرد و گفت: آقای امانی، هر اسمی که آقای شیخ الازهر به شما دادند، حق ندارند به ایران بیایند. شیخ الازهر نیز که پاسخی نداشت، سکوت کرد.
آقای احمدینژاد در ادامه ضمن اشاره به آقای مصلحی وزیر اطلاعات وقت که در جلسه حضور داشت، به احمد الطیب گفت: وزیر اطلاعات ما در جلسه حضور دارند. ایشان همین امروز و یا هر وقت که شما بگویید به نزد شما میآید و درباره این موضوعات با شما گفتوگو خواهد کرد و رفع نگرانی خواهد شد.
وی در ادامه به شیخ الازهر گفت: ما مسئولیتهای بزرگتری در جهان اسلام داریم و نباید وقت خود را صرف این موضوعات کوچک و فرعی کنیم. مگر یک نفر شیعه شود و یا یک نفر سنی شود، چقدر مهم است که شما وقت خود را صرف آن میکنید، ما همه مسلمان هستیم.
دشمنان خصوصاً صهیونیستها و سعودیها که از دشمنان سر سخت نزدیکی بین ایران و مصر بودند، بیکار نمینشستند. حضور آقای احمدی نژاد در قاهره که اولین مقام در این سطح بود که پس از انقلاب اسلامی به مصر میآمد باعث خشم آنان شده بود. به ویژه حضور وی در موسسه الازهر، ضربه سختی به آنها بود. دستگاههای تبلیغی و رسانهای آنها با سرعت و شدت فعال بود و فضاسازی زیادی علیه این سفر انجام داده بودند و تلاش داشتند که پیرامون آن شایعه سازی کنند.
به هر حال، بعد از اتمام جلسه، شیخ ازهر از طبقه اول تا طبقه همکف آقای احمدینژاد را بدرقه کرد و گفت: خبرنگاران حاضر هستند و اگر وی مایل باشد با آنها مصاحبه کند. شیخ طیب اشاره کرد معاون وی، شیخ حسن الشافعی همراه احمدینژاد خواهد بود.
معاون شیخ ازهر به همراه آقای احمدینژاد به جایگاهی که برای کنفرانس مطبوعاتی تدارک دیده بودند و بیش از یکصد خبرنگار در آن تجمع کرده بودند، وارد شدند. به علت اهمیت موضوع برای رسانهها، سخنان آقای احمدینژاد و کنفرانس مطبوعاتی، به صورت زنده از چند شبکه تلویزیونی مصر پخش میشد.
شخصاً موافق نبودم که رئیس جمهور کشورمان با معاون شیخ ازهر در جایگاه کنفرانس مطبوعاتی بایستد. زیرا سطح آنها رعایت نشده بود و میدانستم معاون شیخ نیز همان اتهامات را تکرار میکند، اما در هر حال استفاده از این مکان برای ارسال پیام وحدت در جهان اسلام فواید خود را داشت. ضمن آنکه عدم پاسخگویی ما در حضور آن همه خبرنگار مشتاق نیز ممکن نبود و اثر عکس داشت.
ابتدا آقای احمدینژاد صحبت کرد که همان توصیه وحدت و پرهیز از اختلاف در بین مسلمانان بود، اما پس از پایان سخنان آقای احمدینژاد، شیخ حسن شافعی ورقهای از جیبش درآورد و از روی آن شروع به خواندن کرد. معلوم بود که میخواست حضور موفق آقای احمدینژاد را تحت تاثیر قرار دهد. اظهارات وی هم همان تکرار اتهامات بی اساس شیخ الازهر بود.
وی در بین سخنانش آن قدر از اطرافیانش اعتراض و طعنه شنید که دستهایش آشکارا به لرزش افتاد. صدایش کم جان شده بود و صدای خبرنگاران در آمده بود که سخنان او مفهوم نیست. در نهایت بعد از چند تذکر از سوی من که درست بالای سرش بودم و اطرافیانش و بخصوص اعضای هیأت که برخی از آنان به عربی آشنا بودند، بالاخره طاقت همه تمام شد و آقای احمدینژاد نیز به وی گفت «وحده و لاتفرقه» که مورد توجه خبرنگاران قرار گرفت و در همین زمان احمدینژاد با هوشمندی به موقع جایگاه را ترک کرد.