این چه چهرهایست که برخی از به اصطلاح محبان و دلدادگان، از نهضت حسینی و مذهب جعفری به نمایش می گذارند؟ قمه ، زنجیر تیغ دار و... یعنی غایت نهضت حسینی و عاشورا این باید باشد؟
در ماه محرم، هر روز که به عاشورای حسینی نزدیک میشویم حضور عاشقان و دلدادگان سیدالشهدا علیه السلام در هیئتها، تکایا و مجالس عزاداری، پر رنگتر و پرشورتر میشود.
تا روز تاسوعا و عاشورا که مردم با تشکیل دستههای عزاداری به خیابانها و مکانهای آمده تا اظهار ارادت خویش به سرور و سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین علیهالسلام و یاران با وفای آن حضرت را به جهانیان اعلام کنند.
همین امر میتواند باعث آشنایی انسانهای بیشتری از سرتاسر جهان با نهضت حسینی و مکتب عاشورا شود لهذا این حضور مردم و راهپیماییها در دستههای عزاداری و بالاخص نحوه عزاداریشان بسیار حائز اهمیت میباشد.
شاید عدهای بپرسند چرا؟ زیرا در عصر کنونی که رسانهها، علیالخصوص اینترنت دنیا را به یک دهکده جهانی تبدیل کرده، اخبار، تصاویر و گزارش وقایع و حوادث در کمترین زمان ممکن، در سرتاسر این کره خاکی منتشر میشود.
دقت در معرفی نهضت حسینی
از اینرو شایسته است که ما شیعیان و محبان امام حسین علیه السلام در معرفی نهضت حسینی، نهایت دقت و نکته سنجی را داشته باشیم تا نشود خدای نکرده، نتوانیم آنطور که باید دِین خود به حضرت را ادا نماییم و چه بسا با بیتوجهی در چگونگی برگزاری مراسم عزاداری خودمان، نه تنها خدمت که باعث رنجش خاطر حضرت شویم.
باید توجه داشته باشیم رفتار ما به عنوان پیروان مذهب و مکتب اهل بیت علیهمالسلام حتی الامکان باید به گونهای باشد که سبب تشویق دیگران به دین اسلام و مذهب جعفری شود و اگر باعث رغبت و تشویق دیگر افراد به معصومین علیهمالسلام نشد، موجب فاصله گرفتن و دور شدن آن ها نیز نشود.
متاسفانه برخی افراد با بیتوجهی به نتیجه اعمال شان، یکسری افعال و اقدامات ناشایستهای را انجام می دهند که واقعا چهره این عزاداریها را خراب کرده و چه بسا موجب دور شدن و فاصله گرفتن انسانها از شخصیتی شوند که خود در مسیر راه کربلا، نه تنها مسلمان که نصرانی را نیز جذب خویش و اسلام کرد.
سیره امام حسین(ع) امر به معروف و نهر از منکر بود
باید به این اشخاص علت و هدف حضرت را از این جانفشانی تذکر داد، مگر غیر از این بود که حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام در صدد احیای سیره جد خویش، امر به معروف و نهی از منکر، مبارزه با بدعتهای یزید و بقای دین اسلام، تمام هستی خود را فدا کرد.
بنابراین چطور ادعای ارادت به حضرت را داشته باشیم اما عملی را انجام دهیم که مورد تایید مرام و مذهب ایشان نباشد؟
این چه چهرهایست که برخی از به اصطلاح محبان و دلدادگان، از نهضت حسینی و مذهب جعفری به نمایش می گذارند؟ قمه ، زنجیر تیغ دار و....
اگر عدهای بگویند به این کار ندارند که عملشان، باعث وهن و زشت جلوه دادن دین اسلام و مذهب شیعه جعفری می شود، باید گفت مگر شما مسلمان و شیعه نیستید؟ پس طبق مسلمات در غیر از مسائلی چون اصول دین، یا مقِلد هستید یا مقَلَد.
یعنی اگر ابتدای رساله عملیه را بگشایید خواهید دید که فرد نمیتواند ادعای متدین بودن داشته باشد و از مرجعی اعلم تقلید نکند، مگر اینکه خود مجتهد در امور و احکام فقهی باشد و این در حالی است که تمام مراجع تقلید شیعه، اموری را که باعث وهن دین می شود حرام می دانند و برخی از مراجع تقلید، این اعمال یاد شده را بدعت می دانند.
مبادا استفاده از رساله توضیح المسائل و پیروی از مرجع را منحصر به نماز، روزه، حج، خمس و... بدانیم و در دیگر امور زندگی خود را مختار محض فرض کنیم. همانطور که میدانید فقط در اعتقادات تقلید جایز و پذیرفته نمیباشد.
شاید اعمال اشتباه این افراد نیز از همین عدم توجه و غفلت سرچشمه میگیرد. در حالیکه به جز اعتقادات، باید در تمام امور فردی و اجتماعی از مرجع تقلید خویش پیروی کنند. بطوریکه اگر مسئلهای را در رساله عملیه نیافتند، از مرجع خویش استفتا بگیرند، خصوصا در مسائل مهمی مثل همین مناسک عزاداری اهل بیت علیهم السلام.
جالب این است که این افراد عامل به اعمال ناشایست، خود را عاشق امام حسین علیه السلام می دانند اما بر خلاف حضرت، یعنی سرپیچی از دستورات دین و مذهب، اقدام می کنند.
شایسته است به این افراد تذکر داد و بیدارشان کرد که اگر در معرفی درست و حقیقی نهضت امام حسین علیه السلام نمی توانید موثر باشید، با اعمال خویش مانع از آشنایی و گرویدن جهانیان به مکتب حضرت نیز نشوید.
سو استفاده دشمنان اسلام از عزاداری ایام محرم
برخی از دشمنان دین، خصوصا رسانههای غربی از این فرصت سوء استفاده کرده و شیعه را در موتورهای جستجوی اینترنتی با تصاویری از این افراد معرفی می کنند. یعنی غایت نهضت حسینی و عاشورا این باید باشد؟ اینگونه ما به وظیفه خود عمل کرده ایم؟خصوصا عاملین به بدعت ها؟ تعبیر «کونوا لنا زینا» چیست؟
جالب این است که با ادعای دوستی، محبت، عشق و پیروی از امام حسین علیه السلام مرتکب چنین اعمالی می شوند. در صورتی که ادعای دوستی، محبت و عشق ورزیدن وقتی صادق می باشد که مطابق با خواست دوست، محبوب یا معشوق باشد.
چه برسد به اینکه کسی شیعه یعنی پیرو مکتب یا شخصیتی باشد و عملش بر خلاف آن مکتب یا شخصیت باشد.
پس بیایید بار دیگر به باورها و آموخته های دینی خود رجوع کنیم، از آنچه به اشتباه و گاها در اثر غفلت انجام دادهایم توبه کنیم و از این پس به گونهای عزاداری کنیم که مورد رضای خداوند، پیامبر اسلام(ص) و ائمه اطهار علیهم السلام باشد و خشنودی روح سالار شهیدان و آزادگان جهان را در پی داشته باشد.