این سازمان بهتر از همه می داند که پدیده ای به نام «نژاد یهود» یک دروغ بزرگ است و اساسا اسطوره نژاد یهود را نازی ها و هیتلر ساختند. این تعبیر را ابتدا هیتلر به کار برد. یهودیان عبری تاریخی یک نژاد نبودند بلکه قبایل و تیره های مختلف بودند. یهود یک قومیت نیست. یهودیان اروپایی که امروز در خانه های فلسطینی ها زندگی می کنند، هیچ پیوندی با عبری ها و اسرائیلی های زمان حضرت موسی «ع» و حضرت عیسی «ع» ندارند.
استاد رحیم پور ازغدی
غزه سمبل مظلومیت فلسطین است و فلسطین سمبل مظلومیت ملت های چهار قاره دیگر در دنیاست. مسئله فلسطین و غزه، مسئله امروز و دیروز نیست. چندین دهه است که هر روز و هرماه جنایات بزرگ جنگی اتفاق می افتاد و هیچ کدام خودسرانه نیست و کل اروپا و آمریکا از آن حمایت می کنند.
روش این ها این است که در رسانه ها مفاهیم را جابجا می کنند و سپس جنایت را انجام می دهند. یک نمونه از این جابجایی مفاهیم اشاره می کنم. «تلاش برای محو یهودیان سرگردان» مفهومی است که چند دهه است پشت سر آن مشغول جنایت هستند. در حالی که نه کسی شعار محو یهودیان را داده و نه مفهومی به نام «یهودی بودن» در ظلم به مردم فلسطین تاثیری داشته است. با این حربه می خواهند جای ظالم و مظلوم و جلاد و شهید را در رسانه ها عوض کنند. غارت شده را تروریست نامیدند و غارتگر را یهودی سرگردان.
بارها گفته شده که مسئله فلسطین مسئله اسلام و یهود و مسیحیت نیست، بلکه مسئله اشغالگران اروپایی و آمریکایی است که حتی گفتگو درباره اصل مساله را جرم و تابو می دانند.
حتی اگر قتل عام یهودیان در اروپا درست باشد، چرا تقاص آن را مردم فلسطین باید بدهند؟ اگر کاری که با یهودیان توسط مسیحیان اروپا شده کار زشتی بوده، این کاری که صهیونیست ها با مردم فلسطین می کنند چه تفاوتی با آن جنایت دارد؟ اروپا اگر جنایتی کرده خودش باید تقاص بدهد.
هسته تئوریک صهیونیزم آیین حضرت موسی «ع» نیست. تئودور هرتزل ایدئولوگ صهیونیسم شخصا فردی مذهبی نبود. او فردی سکولار است که حتی در کتاب هایش صریحا وجود خداوند را انکار کرده است.
مسئله اصلا دفاع از یک اقلیت دینی نیست. هرتزل در قرن نوزده صریحا نوشت دولت یهودی که ما از آن صحبت می کنیم، بخشی از استحکامات غرب در آسیا و ژاندارم غرب در منطقه خواهد بود. او اعلام کرد ما حافظ منافع شما هستیم در سه راهی آفریقا، آسیا و اروپا و متقابلا شما باید از ما دفاع کنید.
صهیونیزم شعبه ای از سیستم امپریالیستی اروپا و سپس آمریکا در منطقه بود و هست. و همانطور که امپریالیست های غربی مثل انگلیسی ها برای خود امتیاز نژادی قائل بودند و می گفتند روح رم و یونان قدیم در نهادهای آنگلوساکسون باید بر جهان حکومت کند، صهیونیست ها هم از برتری قوم یهود صحبت کردند.
باید چند سوال در رسانه های جهان طرح شود. اول اینکه وضعیت یهودیان در کشورهای اسلامی مثل فلسطین چه تفاوتی با وضعیت یهودیان در کشورهای اروپایی داشت؟
یهودیان در جوامع اسلامی همواره از آزادی شهروندی و حقوق خود برخوردار بودند. فقه اسلامی، حقوق یهودی و مسیحی را به رسمیت شناخته و در زمان خود رسول اکرم «ص» در امنیت و آزادی کامل دادند. ایران هم هیچ گاه شعار محو یهود نداده است. جمعیت یهودیان در ایران دومین جمعیت یهودیان در دنیاست. یهودیان در پارلمان ایران نماینده دارند و از آزادی دینی برخوردار هستند.
اگر در جایی به یهودیان ظلم شده در اروپای مسیحی و صلیبی بوده است. بعضی گفته اند که یکی از اهداف تشکیل رژیم صهیونیستی، بیرون ریختن یهودیان از اروپا و پاکسازی اروپا از یهودیان بوده است.
سوال دوم این است که چرا تا قبل از قرن نوزدهم میلادی چیزی به عنوان ناسیونالیسم سیاسی یهود اساسا مطرح نبود؟ و چرا در قرن 19 به یکباره مطرح شد؟ دلیلش این است که تهاجم استعماری کلاسیک اروپایی به منطقه نیاز داشت تا صهیونیسم سیاسی بر اساس نژادپرستی قرن نوزدهمی بوجود آورد. از واژه های دینی مثل «اسرائیل» و «صهیون» استفاده شد ولی اهداف پشت پرده کاملا سیاسی و مبتنی بر سکولاریزم غربی بود. حرکت توسعه طلبانه ای که با نژادپرستی غیراسلامی گره خورد.
یک بار ناپلئون و اشغالگران فرانسوی در تجاوز به کشورهای اسلامی خواستند از مقوله یهود استفاده کنند ولی بعد انگلیسی ها در قرن 19 به این تئوری عمل کرد. تئودور هرتزل می گوید ما وقتی از قوم یهود صحبت می کنیم از پدیده ای سیاسی و استراتژیک سخن می گوییم نه مسئله ای با هویت دینی. والا یهودیان فلسطینی تا قبل از پیدایش صهیونیزم در آرامش کامل در کنار مسیحیان و مسلمانان زندگی می کردند.
یهودیان فلسطین گروه های کوچک پراکنده ای بودند. حتی در این اواخر در سال 1880 حداکثر 15 تا 20 هزار یهودی در فلسطین زندگی می کردند. انگلیسی ها در 1914 یهودیان را به 85 هزار نفر رساندند. در پروژه پاکسازی قومی و دینی در 1931 جمعیت یهودی را به 170 هزار و در سال 1939 به 430 هزار نفر رساندند. چند میلیون فلسطینی را یا کشتند یا آواره کردند و خانه های آن ها را به اروپاییان یهودی دادند. جمعیت یهودی 4 درصدی را به 30 درصد رساندند. و در سال 1948 که رژیم اسرائیل را تشکیل دادند حداقل 60 درصد یهودیان تازه وارد فلسطین اروپایی بودند و هیچ ریشه فلسطینی نداشتند.
ترور، قتل عام و شکنجه روش هایی است که بیش از 60 سال است در فلسطین ادامه دارد. بدون حمایت اروپا و آمریکا نمی توانستند این جنایات را انجام بدهند. سازمان ملل همه این مسائل را می داند و خود در آن نقش دارد. این سازمان بهتر از همه می داند که پدیده ای به نام «نژاد یهود» یک دروغ بزرگ است و اساسا اسطوره نژاد یهود را نازی ها و هیتلر ساختند. این تعبیر را ابتدا هیتلر به کار برد. یهودیان عبری تاریخی یک نژاد نبودند بلکه قبایل و تیره های مختلف بودند. یهود یک قومیت نیست. یهودیان اروپایی که امروز در خانه های فلسطینی ها زندگی می کنند، هیچ پیوندی با عبری ها و اسرائیلی های زمان حضرت موسی «ع» و حضرت عیسی «ع» ندارند.
اگر حمایت های آمریکا و اروپا و سازمان ملل نباشد، رژیم صهیونیستی یک ماه هم دوام نخواهد آورد. رژیم صهیونیستی با حمایت غرب در نبرد با گروهی از جوانان مسلمان در حزب الله و جوانان مسلمان در غزه شکست خورده است.
سازمان ملل در قبضه چند قدرت استکباری و اتمی در جهان است. مسئول مرگ کودکانی که به خاطر نبود دارو و غذا از بین می روند سازمان ملل است. غرب شعار دموکراسی می دهد ولی دموکراسی فلسطینی در غزه را تحمل نکرد. غرب شعار مخالفت با تروریسم می دهد، ولی رژیم صهیونیستی که تروریسم مجسم است و با تروریسم تولد یافته و با تروریسم ادامه حیات می دهد، توسط آنها حمایت می شود. در منطق غرب هرکس از حقوق مظلوم سخن بگوید تروریست است.