آیت الله میلانی به شیخ الازهر چه نوشت؟

قاهره – حضرت مستطاب و محترم علامه «شیخ محمود شلتوت»، ایده الله و ابقاه لنفع العلم و الاسلام – آمین

 

السلام علیکم و رحمة  الله و برکاته و تحیاته. از طریق رادیو قاهره مطلع گشتم شما به مناسبت حوادث خونینی که در ایران در ایام ماه حرام اتفاق افتاد، برایم تلگرام تسلیت و تعزیتی ارسال داشته اید، ولی طبق معمول، طرف های مربوط تلگرام ارزشمند حضرتعالی را به من نرسانده اند، همچنان که بسیاری از موارد مشابه را نیز نمی رسانند و حال که بر این موضوع وقوف یافتم تنها کاری که می توانم انجام دهم قدردانی از احساسات پاک و عواطف والای شما و ستایش از لبیک گویی حضرتعالی به ندای یاری طلبیدن از مسلمانان و فریاد مومنان و تاثر و تالم تان به خاطر مصیبت های وارده بر برادران شماست. پیامبر اکرم «ص» نیز فرموده است: «مثال مومنان در محبت و همدلی و مهربانی با یکدیگر همچون پیکر واحدی است که چو عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار.» از شما نیز جز این انتظار نمی رفت. شیوه و منش حامیان شریعت و بزرگان فضیلت و پاسداران اصول اسلام و به ویژه در شرایط حساسی چون اوضاع پیچیده کنونی نیز همین است.

 

 

آری دستان فتنه انگیز و طغیانگری که به همراه دستان صهیونیستی و مزدوران آن – که ملت ایران از آنها بیزارند – به چنان جنایتی دست زدند که هیچ وحشی گری و بربریتی بدان اقدام نمی کرد، چه آنها خانه های علمای بزرگ را مورد یورش وحشیانه قرار دادند و آنان را به زندان افکندند و مردمان بی گناهی را که برای احقاق حق خود و در حمایت از علمای خویش دست به تظاهرات زده بودند، به خاک و خون کشیدند و فجایع بسیار دیگری به بار آوردند که سخن گفتن از آنها به درازا می کشد؛ ما به خدا شکایت می بریم و جز او نیز پناه و ماوایی نداریم.

از آن گذشته، کسانی هستند که به دروغ و نفاق لباس اسلام بر تن کرده و تهمت های ناروا و ناجوانمردانه ای را نثار علمای دین می کنند؛ هدف آنها کاشت تخم تفرقه و اهانت به علمای دین است که کار بس زشتی است؛ از درگاه احدیت مسئلت داریم این ترفند را نیز به خودشان بازگرداند. چه او خود فرموده است: « قد مکر الذین من قبلهم فأتى الله بنیانهم من القواعد فخر علیهم السقف من فوقهم وأتاهم العذاب من حیث لا یشعرون» (نحل / 26) (به راستی کسانی پیش از ایشان، نیرنگ باختند و خداوند سراغ بنیان آنان رفت و آن را از پایه برکند و بام از فراز سرشان بر آنها فرود آمد و عذاب از جایی که در نمی یافتند، به آنان فرارسید.)

ای کاش جهان اسلام این حقایق را می شناخت و بر رسوایی این فتنه انگیزی های ستمگرانه ای که حقوق ملت ها و آزادی های دینی و اجتماعی آن ها را سد کرده اند، واقف می گشت. در پایان از درگاه خداوند متعال مسئلت دارم تا درد و رنج های این امت را پایان بخشد. برای شما نیز دعا می کنم و بهترین ستایش ها را نثارتان می سازم، و السلام علیکم.

 

25 محرم الحرام 1382 ه.ق / سید محمدهادی میلانی