آیا برای وحدت شیعیان باید پیشقدم بشوند؟!

علی اکبری

 طلبه حوزه علمیه قم

 

توصیه فراوان امامان به برادری دینی و بیان شیوه های تحقق همزیستی اجتماعی مسلمانان و پیروان مذاهب مختلف را می توان در موارد و عرصه های مختلفی نام برد. اصول دینی و اخلاقی مانند مدارا، اخوت، معاشرت نیکو با مخالفان، اهتمام به امور مسلمین و عیادت و شرکت در اجتماعات آنان و... از مصادیق بارز آن است که با عمل به آن همزیستی اجتماعی مسلمین نیز شکل می گیرد. برای اثبات این اصول روایات فراوان و صحیح السندی در معارف ناب تشیع هست که به چند نمونه از آن اشاره خواهیم کرد، که متاسفانه بعضی ها بدلیل بی انصافی یا حسادت و تعصب بیش از حد، جهل به واقع و سیره معصومین بر ضد این اصول عمل کرده و موجب تفرقه افکنی و دشمن تراشی در بین مسلمین می شوند:

1- امام صادق (ع): مسلمان برادر مسلمان است. او چشم و آینه و راهنمای اوست و نباید به او خیانت کند و فریبش دهد و در حقش ستم کند و غیبتش را بکند و به او دروغ بگوید.[1]

2- درحدیثی دیگر از ایشان آمده است که: ای شیعیان با عمل خویش، مردم را به راه حقیقت بخوانید تا درعمل راستی و پارسایی و تلاش شما را ببینند.[2]

3-امام صادق (ع): هرکه غیبت فرد مسلمانی را بکند، روزه اش باطل است .[3]

4- نبی اکرم (ص) : مسلمان باید آنچه برای عزیزترین شخص از خویشانش می خواهد، برای برادر مسلمانش نیز بخواهد.[4]

از این قبیل روایات  بسیارفراوان به دست ما رسیده که با عمل به آن می توان وحدت جامعه مسلمین را عملی کرد تا مقدمه ای باشد برای برپایی تمدن نوین اسلامی. نکته ای که در این روایات ها وجود دارد اینکه حضرت از لفظ «مسلم» استفاده کرده که شامل اعم مسلمین از شیعه و سنی و... می شود و این را باید در جواب کسانی گفت که می گویند :«این روایات فقط برای تعامل با اهل تشیع است» در حالی که  گفته ایشان خلاف مبانی رجالی علما شیعه است.

در مقابل این روایات عده ای دیگر می گویند : «چرا ما باید اول پیش قدم شویم و فقط ما این حقوق برادری را عمل کنیم و آنها چرا جلو نیایند؟» درجواب این بزرگواران باید حدیثی دیگر از امام صادق (ع) را متذکر شویم از معاویه بن وهب که از امام نقل  فرمودند: به امامان خویش که خود را پیرو آنان می دانید نگاه کنید. همانگونه که آنان رفتار می کنند، عمل کنید. به خدا سوگند، آنان از مریضشان عیادت کرده، برجنازه هایشان حاضر می گردند و در میان آنان به عنوان شاهد حاضر می شوند و امانت شان را باز می گردانند.[5]

این روایات و دیگر روایات با این مضمون نمی گوید که صبر کن تا آنان قدمی بردارند و بعد تو اقدام کن. بلکه می گوید به امامت بنگر وهمچون او عمل کن. امامی که خودش پیشقدم بوده و همچون طبیب دوار به طب عمل می کرد. پس اگر ما خودمان را شیعه و محب حضرات معصومین «ع» می دانیم باید در تمامی افعال مان به آنان اقتدا کنیم و در عملکردهای اجتماعی از باب سفارش معصوم به حسن اخلاق و نیک رفتار کردن با دیگر مسلمین، پیش قدم واحیاء کننده سیره  و سبک زندگی ائمه در جامعه باشیم.