اسلام اجتماعی ترین دین در میان ادیان است که بخش عمده ای از احکام آن هم مربوط به مسائل اجتماعی از قبیل نماز جماعت، ازدواج، داد و ستد، جهاد و... است. وجود این احکام ودیگر قرائن نشان میدهد که اسلام در کنار فرد به اجتماع هم اهمیت ویژه ای داده است و حتی رفتارهای ضد اجتماعی همچون رهبانیت و کناره گیری از اجتماع که در مسیحیت است را بدعت در بین دستورات خداوند می داند.
در بین مذاهب اسلامی نیز شیعیان با بهره گیری از تعلیمات اسلام محمدی که فرمود: «اگر کسی صبح کند وبه فکر اصلاح کار مسلمین نباشد مسلمان نیست» و با وجود محدودیتها و محرومیتهای سیاسی و اجتماعی که در طول تاریخ با آن مواجه بودهاند، از مشارکت در عرصههای مختلف به ویژه امور فرهنگی غافل نبوده و ضمن حضوری فعال در جامعه به تعامل با گروهها و فرقههای دیگر اسلامی میپرداختند.
کتاب تعامل شیعیان امامیه با دیگر مسلمانان به منظور تبیین این تعاملات در حوزههای مختلف سیاسی، اجتماعی، علمی و فرهنگی در سه قرن نخست هجری پرداخته است و می تواند الگویی مناسب برای وحدت و تعاملات بین مذاهب اسلامی در عصر حاضر نیز باشد. این کتاب در 4 بخش تنظیم و نوشته شده است:
1-مبانی وکلیات
2-تعاملات اجتماعی
3-تعاملات سیاسی
4-تعاملات علمی وفکری
گفتنی است کتاب تعامل شیعیان امامیه با دیگر مسلمانان توسط سید عبدالله حسینی نوشته شده و از سوی پژوهشکده تاریخ و سیره اهلبیت علیهم السلام روانه بازار نشر گردیده است.