برای وحدت باید اول «خود» را درست کنیم
در طی این ده سال به جای اینکه متمرکز شویم بر اشکالات موجود در اهل سنت – آن طور که بعضی از شبکه های ماهواره ای این کار را می کنند – بر مشکلات خودمان تمرکز کردیم. چه بسا اشکالات موجود در بین اهل سنت در بین ما هم باشد ولی انسان دائما از مشکلات خود چشم پوشی میکند و به سمت دیگران می رود و دیگران نیزچنین هستند. این کار تاثیر زیادی دارد.
متن زیر بخشی از گفتگوی ما با آیت الله شیخ حسین الراضی، امام جمعه شیعیان منطقه الاحساء عربستان است. بخش های دیگر این گفتگو در روزهای آینده منتشر خواهد شد:
قبل از ده سال پیش به فکر تقریب و وحدت امت اسلام افتادم. چرا که هر مجموعه و گروهی باید به مشکلات و مسائل درون خودش متمرکز شود و آن مشکلات را مداوا کند. چه اینکه موقعی که مشکلات بین دو طرف مطرح میشود و هر کسی می خواهد مشکلات طرف مقابل را حل کند، آن طرف مقابل این را به عنوان واکنش و حمله تلقی میکند و غرورش برانگیخته میشود. لذا حتی اگر طرف مقابل حق باشد، تا زمانی که این حق از گروه خودش نباشد و از گروه دیگر باشد، بدان اعتراف نمی کند. لذا مجادله ای عمیق رخ می دهند که در خیلی از مواقع به تشنج می انجامد و هر طرفی میخواهد حرف خود را ثابت کند اگر چه طرف مقابل بر حق باشد.
بنده بیشتر از ده سال در این موضوع دقت میکردم که هر طرفی باید به مشکلات خود نگاه کند همانطور که در روایات هم این موضوع دیده میشود. چه در سطح فردی و چه بسا در سطح اجتماعی. روایات بسیاری وجود دارد که انسان اول به عیوب خود نگاه کند قبل از اینکه به عیوب دیگران نگاه کند.
پس این روایات در سطح اجتماعی نیز قرار میگیرد. انسان اگر به خود متوجه بشود، مشکلاتی را واقعا میبیند لذا اول شایسته است که این مشکلات را درست کند. موقعی که شروع به علاج مشکلات کردیم و طرف مقابل هم پذیرفت و همین کار را کرد، تصحیح مشکلات از داخل قویتر و بهتر خواهد بود و تاثیر بیشتری خواهد داشت.
به عنوان مثال مسئله سب و لعن و توهین که در بین ما وجود دارد اگر خودمان این را حل کنیم، طرف مقابل این را می بیند و تاثیر می پذیرد که ما به این مشکلات اقرار می کنیم و درصدد رفع آن هستیم و ما آگاه تر هستیم از اهل سنت به مشکلات و مسائلی که درون مان هست و همچنین آن ها هم این کار را میکنند. لذا من گمان میکنم این کارها در سطح امت واقعا موثر است.
همانطور که گفتم در طی این ده سال به جای اینکه متمرکز شویم بر اشکالات موجود در اهل سنت – آن طور که بعضی از شبکه های ماهواره ای این کار را می کنند – بر مشکلات خودمان تمرکز کردیم. چه بسا اشکالات موجود در بین اهل سنت در بین ما هم باشد ولی انسان دائما از مشکلات خود چشم پوشی میکند و به سمت دیگران می رود و دیگران نیزچنین هستند. این کار تاثیر زیادی دارد.
و من به این مسائل راه یافتم خصوصا در بحث هایی که نوشتم مثل زیارت عاشورا یا مسائل عمومی مثل سب و لعن و ... . به جای اینکه درگیر شویم و از شیوه مناظره و نزاع کلامی که منجر به تشنج میشود استفاده کنیم، اگر تلاش خود را در رفع مشکلات خودمان انجام دهیم، نتایج خوب آن هم بر خود ما و هم بر دیگران منعکس می
شود. در بسیاری از مواقع ما تلاشهای زیادی در عرصه علمی می کنیم، البته من مخالف بحث های علمی نیستم چه اینکه خودم در خیلی از مواقع این کار را می کنم. اما باید با آرامش و به دور از تعصب باشد. مثلا من در نقد آرای اهل سنت درباره متعه و نیز اینکه بسم الله جزو سوره هست یا نه از مصادر خود آنها کار کرده ام.
پس عیبی ندارد اگر بعضی مسائل بحث شود ولی شایسته است به جای اینکه فقط به سمت تلاش علمی در اختلافات و بین یکدیگر برویم، در وهله اول بر مشکلات خودمان متمرکز شویم و به علاج آنها بپردازیم.
