جنایاتی که سانسور شدند، قتل عام 5000 غیرنظامی فقط در یک عملیات
تمام مدارک و شواهدی که گردآوری کردم، ما را به یک نتیجه گیری بسیار روشن می رساند مبنی بر اینکه شماری غیرنظامی از پاافتاده غیرمبارز – به گفته یک مقام رسمی شاید تا حدود 5000 نفر – بر اثر آتش سنگین نیروهای آمریکایی در راه «برقراری آرامش» در کی ین هوا کشته شدند. این میزان تلفات در مقایسه با آنچه در کشتار می لای به بار آمد ناچیز است...
لشگر نهم ارتش آمریکا با تمام توان و نیروی خود این عملیات را پیش برد. هشت هزار نیروی پیاده نظام یک منطقه روستایی بسیار پرجمعیت را با خاک یکسان کردند...
روستای ما پیش از سال 1969، 5000 نفر جمعیت داشت اما در سال 1970 حتی یک نفر در آن زندگی نمی کرد. آمریکایی ها همه خانه ها را با آتش توپخانه، حملات هوایی یا با ایجاد حریق به وسیله فندک ویران کردند.
آمریکایی ها در جریان حمله به ویتنام جنایات بزرگی مرتکب شدند که بسیاری از آنها در لابلای صفحات تاریخ ناپدید و یا عامدانه به تیغ سانسور سپرده شده است. یکی از این جنایات، عملیات موسوم به «برقراری آرامش» است که در آخرین روزهای دولت جانسون – همفری و در دوره ای که کیسینجر اختیارات مهمی در هدایت و اداره جنگ به عهده داشت صورت گرفت. هدف این عملیات سرکوب و تصرف استان کی ین هوا بود.
کوین باکلی نماینده و رییس دفتر هفته نامه نیوزویک در سایگون، اطلاعاتی از جنایات سربازان آمریکایی در این حمله کشف کرد. او بخشی از این کشفیات را در تاریخ 19 ژوئن 1972 به چاپ رسانید. باکلی در گزارش خود می نویسد:
تمام مدارک و شواهدی که گردآوری کردم، ما را به یک نتیجه گیری بسیار روشن می رساند مبنی بر اینکه شماری غیرنظامی از پاافتاده غیرمبارز – به گفته یک مقام رسمی شاید تا حدود 5000 نفر – بر اثر آتش سنگین نیروهای آمریکایی در راه «برقراری آرامش» در کی ین هوا کشته شدند. این میزان تلفات در مقایسه با آنچه در کشتار می لای به بار آمد ناچیز است...
لشگر نهم ارتش آمریکا با تمام توان و نیروی خود این عملیات را پیش برد. هشت هزار نیروی پیاده نظام یک منطقه روستایی بسیار پرجمعیت را با خاک یکسان کردند. لشگر نهم در تلاش خود برای «برقراری آرامش» از 50 دستگاه توپ و 50 فروند بالگرد ( که شمار زیادی از آنها به راکت و مسلسل سبک مجهز بودند) به شکل گسترده ای استفاده کرد و از پشتیبانی کامل نیروی هوایی برخوردار بود. در جریان عملیات «اسپیدی اکسپرس» شکاری بمب افکن های آمریکا 3381 حمله هوایی تاکتیک انجام دادند...
شعار «مرگ حرفه ماست و کارها خوب پیش می رود» در خلال این عملیات روی یکی از اقامتگاههای موقت یگان بلاگرد به چشم می خورد. در واقع همین طور بود چرا که آمار کلی مربوط به عملیات «اسپیدی اکسپرس» حاکی است 10899 دشمن کشته شدند. نشریه رسمی لشگر نهم نوشت تنها در ماه مارس «بیش از 3000 سرباز دشمن کشته شدند...، که این رقم برابر با بالاترین مجموع تلفات ماهانه هریک از لشگرهای آمریکا در جنگ ویتنام است.»
یک افسر ارشد در پاسخ به سوالی درباره علت شمار تلفاتی این چنین بالا توضیح داد گروههای بالگردهای ارتش اغلب «دشمن» غیرمسلح را در مزارع باز غافلگیر می کردند... مدارکی غیرقابل رد وجود دارند که تایید می کنند ویت کنگ ها کاملا مسلح بودند. تردیدی نیست که غیرنظامیان مسلح نبودند. توضیح علت تفاوت شدید بین آمار تلفات (11000 نفر) و شمار سلاح های ضبط شده (748 قبضه) بسیار مشکل است. مگر اینکه به این نتیجه روشن برسیم که شمار زیادی از تلفات دقیقا غیرنظامیان بی گناه غیرمسلح بودند...
کسانی که هنوز در استان کی ین هوا – استانی که در آن «آرامش برقرار شده» - زندگی می کنند، خاطرات روشن و دقیقی از تاثیر مرگبار آتش سنگین آمریکا بر خانه و زندگی شان در اوایل سال 1969 دارند. تمام کسانی که با اانان مصاحبه کردم، عملا به شکلی متاثر از آتش جنگ آمریکا بودند. یک ساکن قدیمی روستایی ویران شده به من گفت: «روستای ما پیش از سال 1969، 5000 نفر جمعیت داشت اما در سال 1970 حتی یک نفر در آن زندگی نمی کرد. آمریکایی ها همه خانه ها را با آتش توپخانه، حملات هوایی یا با ایجاد حریق به وسیله فندک ویران کردند. حدود 100 نفر بر اثر بمباران کشته و تعدادی دیگر زخمی شدند. عده ای دیگر هم آواره شدند. بسیاری از کودکان که جثه کوچک آنان حتی با وجود مخفی شدن در زیرزمین تاب مقاومت در برابر انفجار بمب را نداشت، جان خود را از دست دادند.»
اظهارات مقام های رسمی دیگر از جمله رییس پلیس روستا گفته های این روستایی را تایید می کند. البته من نتوانستم به همه روستاهای منطقه بروم اما به هر نقطه ای که توانستم دسترسی پیدا کنم، مشاهدات و سخنان مشابه بود: 100 کشته اینجا، 200 کشته آنجا.
