نقدی بر یک نام گذاری تفرقه افکنانه
نصرتِ عسکریین
حقیقت این که مرحوم آیت الله سید محمد شیرازی در آثار خویش فراوان از لزوم حمایت از مردم فلسطین سخن گفته اند و بر وحدت جهان اسلام در مقابله با اسرائیل و آزادی قدس شریف تأکید بسیاری نموده اند، آن گونه که ایشان حتی عنوان چند کتاب خویش را به این موضوع اختصاص داده اند
حجت الاسلام مهدی مسائلی
از روزهای گذشته تصویر اطلاعیه ای در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود که در آن مؤسسه رسول اعظم (ص) وابسته به بیت آیت الله سید صادق شیرازی، جمعه آخر ماه مبارک رمضان را به عنوان روز نصرتِ عسکریین نام گذاری نموده و از حرکت کاروان های زیارتی ولائیان فدائی جهت فتح و نصرت سامراء خبر می دهد. در این اطلاعیه بیان شده که این نام گذاری بنابر ارشادات آیت الله سید صادق شیرازی در این باره صورت گرفته است. البته این نام گذاری و حرکت کاروان ها گویا از سال گذشته آغاز شده، چنانچه سایت دفتر آیت الله سید صادق شیرازی در کربلا، سال گذشته نیز گزارشی دراین باره گزارشی ارائه نمود: مشاهده صفحه
همان گونه که همه می دانیم جمعه آخر ماه مبارک رمضان توسط بنیان گذار جمهموری اسلامی امام خمینی(ره) به عنوان روز قدس و روز حمایت از مردم فلسطین، نام گذاری شده است و این حرکت و نام گذاری مشکوک می تواند احساس تقابل با روز قدس را به وجود آورد و تنش ها را میان طرفداران و منتقدان آیت الله سید صادق شیرازی افزون تر نموده و شکاف و مرزبندی ها را میان شیعیان بیشتر کند. ولی با این حال می دانیم که طبق روال گذشته، دراین مورد نیز از ناحیه بیت آیت الله سید صادق شیرازی رد و تکذیبی نخواهیم داشت، و این گونه اعلامیه های تفرقه افکنانه که از طرف دفاتر رسمی ایشان نیز صادر شده، به صورت خاص رد نخواهد شد.
از آنجا که جریان منتسب به جناب سید صادق شیرازی، مرحوم آیت الله سید محمد شیرازی را به عنوان اصلی ترین نظریه پرداز خویش معرفی نموده و از ایشان به عناوینی همچون «الامام المجدد» یاد می کنند، جای سؤال است که چرا این عده از سیرة این عالم بزرگوار را در موضوع حمایت از قدس و مردم فلسطین پیروی نمی کنند؟!
حقیقت این که مرحوم آیت الله سید محمد شیرازی در آثار خویش فراوان از لزوم حمایت از مردم فلسطین سخن گفته اند و بر وحدت جهان اسلام در مقابله با اسرائیل و آزادی قدس شریف تأکید بسیاری نموده اند، آن گونه که ایشان حتی عنوان چند کتاب خویش را به این موضوع اختصاص داده اند، لذا در ادامه اراتمندان واقعی ایشان را به قسمتی از این مطالب توجه می دهیم.
ایشان در کتاب «ثلاثون سؤالا فی الفکر الإسلامی»، صفحه ۹۲ دراین باره بیان می کند:
«در سرزمین های اسلامی مرزهای جغرافیایی وجود ندارد و لازم است مرزهای مجازی را کنار بگذاریم و طبق تفصیلی که در کتاب هایم بیان نموده ام سرزمین های اسلامی را سرزمینی واحد قرار دهیم.
و به نسبت فلسطین و مردم مظلوم آن، باید وحدت و همکاری بین صفوف امت اسلامی را پی ریزی کنیم و سازمان ملل و جامعه بین المللی را به اتخاذ گام های سلبی علیه دشمن صهیونیستی و بلکه همه دشمنان در هر مکانی برانگیزیم، همچنین لازم است حمایت های خویش را از ملت های مظلوم بیشتر نموده و به اصول و اساس حیاتی که در قرآن درباره همکاری، آزادگی، اخوت اسلامی، وحدت امت اسلامی، اختلاف های سیاسی و مانند آن بیان شده، رجوع کنیم.
همچنان که لازم است گروه ها و سازمان هایی را به منظور حمایت از این مردم مظلوم تشکیل داده و از هرجهت به حمایت از آنها بپردازیم، همان گونه که صهیونیستها چنین گروه ها و سازمان هایی را در جهان تشکیل داده اند…
همانا مسجد الاقصی از مهم ترین اماکن اسلامی به شمار می آید و دومین مسجد روی زمین بعد از مسجد الحرام، و قبله اول مسلمانان است و سوره اسراء در قرآن کریم و واقعه معراج، نیز بین اسلام و قدس شریف، علاقه و ارتباط خاصی ایجاد کرده است. پس این مسجد مبارک نقش اجتماعیِ خاصی در اسلام دارد و تنها یک مکانی عبادی نیست، بلکه مکانی برای اجتماع مردم فلسطین و دیگر زوار و مسلمانان است و به عبارتی دیگر مسجد الاقصی مدرسه ای اجتماعی در فلسطین برای مسلمانان است. اما از آنجا که یهودیان می خواهند این مسجد را غصب و تصرف کنند، بدین شکل میان مسلمانان اختلاف و تفرقه ایجاد کرده اند تا علاقه و ارتباط آنها را با این مکان مقدس قطع نموده و به راحتی آن را به تصرف خویش در آورند؛ و (متاسفانه) هم اکنون به این خواسته خویش رسیده اند و اختلاف مسلمانان موجب استیلای آنها بر قدس شده و مسلمانان را بدین صورت زشت از پیرامون آن دور ساخته اند که دل هر مسلمانی را آزرده و زخمی نموده است. از خداوند متعال می خواهم که با دستان فرزندان مجاهد اسلام، قدس و مسجد الاقصی را از چنگال پلید اشغال گران آزاد نماید.( محمد حسینی شیرازی، ثلاثون سؤالاً فی الفکر الإسلامی، چاپ اول، بیروت: موسسه المجتبی، ۱۴۲۳ق، ص۹۲- ۹۳)»
همچین ایشان در کتاب «احذروا الیهود» صفحه۱۴ دربارة خطر صهیونیست جهانی بیان می دارد:
خطر [صهیونیست های] یهودی تنها به فلسطین و اطراف آن محدود نمی شود، بلکه خطر آنها عام بوده و شامل حال همه است. پس این خطر محدود به کسانی با یهودیان در اسرائیل گرد آمده اند نیست، بلکه خطر آنها متوجه همه مسلمانان و حتی غیر مسلمانان می شود. (محمد حسینی شیرازی، ، احذروا الیهود، چاپ اول، بیروت: مرکز الرسول الاعظم(ص)، ۱۴۱۸ق، ص۱۴.)
منبع: مباحثات
