بعضی ها به اسم مبارزه با وهابیت، به مبارزه با اهل سنت می پردازند. خیلی ها هم ادعا می کنند که با شیعه کردن چند نفر اهل سنت، خدمت بزرگی به تشیع انجام داده اند. آمار می دهند که فلان تعداد سنی را شیعه کردند، اما آمار نمی دهند که با این کارهایشان چه تعداد سنّی را وهابی و داعشی کرده اند! و چقدر بغض و کینه نسبت به تشیع به وجود آورده اند.
حجت الاسلام مهدی مسائلی
مصلحت اسلام بر همه مصالح ارجح است
بعد از سقیفه ابوسفیان آمد که حضرت امیر «ع» را یاری کند اما ایشان قبول دست رد به سینه او زدند: خلافتی که تفرقه ایجاد کند و امت اسلامی را دچار ضعف کند نمی خواهم. (آیت الله شیخ جعفر سبحانى، فروغ ولایت، ص145.) حالا ما می خواهیم چنین ولایتی را بین مسلمانان ترویج کنیم که باعث ضعف مسلمین شود؟!
سیره سایر ائمه «ع» هم همینطور است. امام حسن «ع» می فرماید معاویه حقی را از من غصب کرد ولی ما برای مصلحت امت صلح کردیم تا خون مسلمین در امان باشد: «إِنَّ مُعَاوِیَةَ نَازَعَنِی حَقّاً هُوَ لِی فَتَرَکْتُهُ لِصَلَاحِ الْأُمَّةِ وَ حَقْنِ دِمَائِهَا» (بحار الأنوار، ج44، ص309.) مصلحت اسلام بر همه مصالح ارجح است. ممکن است این اسلام آنقدر تغییر و تحول پیدا کند که جهاد لازم باشد. لذا امام حسین «ع» می فرماید کسی مثل من نمی تواند با کسی مثل یزید بیعت کند. باز هم ملاک حفظ اسلام است. نهضت امام حسین «ع» هم برای حفظ اسلام بود نه صرفا حفظ شیعه. مگر دعوت کنندگان امام حسین «ع» همه شیعه بودند؟ کسانی که در مسیر مکه تا کربلا به امام حسین «ع» پیوستند، همه شیعه نبودند و امثال زهیر عثمانی مذهب هم بودند. حتی مسیحی هم به سپاه امام حسین «ع» پیوست. حال ما ائمه «ع» را داخل تشیع محصور می کنیم!
امت اسلامی باید مستحکم باشد. مسلمین باید پشت به پشت هم باشند. نیازی نیست که همه همفکر هم باشند، همین که ذیل پرچم اسلام باشند کافی است. غالی و ناصبی ذیل پرچم اسلام نیست. ما مسلمین باید همدیگر را تقویت کنیم. ما باید با هم برادری داشته باشیم.
«برادری» مراتب مختلف دارد
برادری مراتب مختلف دارد. با یکی صرفا در توحید مشترکیم و در همین حد برادریم. قرآن می فرماید: « قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ تَعَالَوْاْ إِلَى کَلَمَةٍ سَوَاء بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللّهَ»( آل عمران: 64.) ما در کلمه توحید با اهل کتاب برادریم. در سطحی بالاتر با مسلمانان در توحید و نبوت خاصه پیامبر «ص» مشترکیم و برادریم. در مرحله ای بالاتر هم با شیعیان برادریم. حتی در خود شیعه هم برادری ما مراتب دارد. رابطه مومنین با همدیگر یکسان نیست. پیامبر «ص» با همه مسلمین برادری داشتند ولی برادری ایشان با امیرالمومنین «ع» شدیدتر بود.
امام سجاد «ع» در دعای 27 صحیفه سجادیه برای مرزداران اسلام دعای خیر می کند و بالاترین پاداش ها را برای آنها درخواست می کند. مگر مرزداران شیعه بودند؟ حاکم سنّی آنها را گماشته است. ایشان در قسمتی از دعا درباره مرزداران می فرماید: «جمع شان را متحد کن و خود به تدبیر کارشان بپرداز. بارخدایا مسلمانان از هر نقطه بلاد اسلامی که هستند و برای نبرد با مشرکانی که در برابر ایشان هستند، بسیج بفرما. و آنها را به گروه هایی از ملائکه که پی در پی از پس هم به یاری شان فرود می آیند، یاری نما.»
در قسمت دیگر می فرماید: « ای خداوند، مشرکان را به مشرکان مشغول دار تا از تطاول از بلاد اسلامیان بازمانند.» حضرت نمی فرماید بلاد شیعه، بلکه می فرماید بلاد اسلامیان.
چرا آمار نمی دهند چند سنی را داعشی کردند؟!
حالا عده ای می گویند که آمریکا بیاید تمام بلاد اسلامی را بگیرد ولی ما قمه مان را بزنیم و لعن مان را بکنیم، دیگر مشکلی نیست! اصلا حکومت هم لائیک باشد، جنگ شیعه و سنی و مناظره با سنّی ها داشته باشیم، بقیه چیزها مهم نیست! از یک طرف امام سجاد «ع» بالاترین ثواب ها را برای مرزداران اسلام از خداوند درخواست می کنند و از طرف دیگر عده ای می گویند که نباید از فلسطینی ها در برابر اسرائیل حمایت کرد!
بعضی ها به اسم مبارزه با وهابیت، به مبارزه با اهل سنت می پردازند. خیلی ها هم ادعا می کنند که با شیعه کردن چند نفر اهل سنت، خدمت بزرگی به تشیع انجام داده اند. آمار می دهند که فلان تعداد سنی را شیعه کردند، اما آمار نمی دهند که با این کارهایشان چه تعداد سنّی را وهابی و داعشی کرده اند! و چقدر بغض و کینه نسبت به تشیع به وجود آورده اند.
حسن شحاته در مصر کشته شد. در ایران گفته شد که وی جشنی برای امام زمان «عج» گرفته و افراطی ها نتوانستند تحمل کنند و او را کشتند. در حالی که واقعیت این نیست. ایشان رفتارهای وحدت ستیز داشت و به زنان و اصحاب پیامبر «ص» توهین می کرد و در شبکه یاسرالحبیب حضور می یافت. کشتن ایشان که عملی بسیار قبیح بود، عکس العملی بود در برابر توهین هایی که به مقدسات اهل سنت می کرد. وگرنه چرا کاری به سایر شیعیان مصر ندارند؟!