چرا وحدت اسلامی در افغانستان پررنگ است؟
در خراسان دیروز و افغانستان امروز همیشه رابطۀ مردم این خطه با اهل بیت پیامبر (ص) حسنه بوده است و در زمان حکومت اموی شام که تمام خطبای درباری ملزم بودند به امیرالمؤمنین علی (ع) ناسزا بگویند، مردم این سرزمین از آن خودداری ورزیدند و به علاوه در سال های اخیر علمای بزرگواری از هر دو مذهب نیز کوشیده اند تا دشمنان نتوانند به برادری دینی ملت مسلمان افغانستان آسیب برسانند و آنچه سوگمندانه در برخی از کشورهای اسلامی از جمله پاکستان و عراق جریان دارد، نباید در کشورما جاری شود.
گفتگو با استاد سیدحبیب الله طاهری رئیس مؤسسه تحصیلات عالی اهل بیت (ع)
در افغانستان بیشتر از سایر کشورهای اسلامی فضای اخوت و برادری بین مسلمانان حاکم است علت این تمایز را در چه می بینید؟
مردم افغانستان اکثریت قاطعشان مسلمان و پیرو دو مذهب حنفی و جعفری هستند. امام صادق و امام ابوحنیفه یاور و دوست هم بودند و بنابر برخی از گزارش های تاریخی، امام ابوحنیفه دوسال شاگرد امام صادق بوده و ایشان به خاطر حب اهل بیت پیامبر (ص) زندانی شده است؛ بنابراین طبیعت چنین پیوندی باید برادری دینی باشد و اختلافات اندک نباید مانع این برادری گردد و دیگر این که در خراسان دیروز و افغانستان امروز همیشه رابطۀ مردم این خطه با اهل بیت پیامبر (ص) حسنه بوده است و در زمان حکومت اموی شام که تمام خطبای درباری ملزم بودند به امیرالمؤمنین علی (ع) ناسزا بگویند، مردم این سرزمین از آن خودداری ورزیدند و به علاوه در سال های اخیر علمای بزرگواری از هر دو مذهب نیز کوشیده اند تا دشمنان نتوانند به برادری دینی ملت مسلمان افغانستان آسیب برسانند و آنچه سوگمندانه در برخی از کشورهای اسلامی از جمله پاکستان و عراق جریان دارد، نباید در کشورما جاری شود.
برای مقابله با رسانه های که با رویکرد نفاق افکنانه مطالب نشر می کنند چه باید کرد؟ و ضمناً نقش رسانه ها را در گسترش اخوت اسلامی چگونه می بینید؟
در میان هر مذهبی کسانی یافت می شوند که از روی نادانی و عدم درک شرایط و مصلحت عامه، ابراز عقیده ها و عقده هایی می کنند که از این راه آب به آسیاب دشمن می ریزند و یا این که خود خواسته و عامدانه از فضای آزاد رسانه ای کشور، برخی سؤ استفاده کرده، حرمت و حریم دیگران را پاس نمی دارند. این ها در حقیقت در پی تحقق منافع بیگانگان هستند. مقابله با چنین رسانه هایی رسالت جدی کسانی است که درد جامعه را درک و لمس می کنند و به اسلام و کشور دل می سوزانند.
نقش رسانه ها در گسترش اخوت اسلامی بسیار مهم و اساسی است؛ رسانه ها به عنوان رکن چهارم دموکراسی و عنصر فوق العاده تأثیر گذار بر افکار مردم، نقش بی بدیلی در این مسئله مهم و سرنوشت ساز می تواند ایفاکنند.
به نظر شما مهم ترین راه کار برای گسترش اخوت اسلامی در افغانستان چیست؟
مهم ترین راهکار برای گسترش اخوت اسلامی توجه به اصل دین و مصالح علیای آن است. در زمانه و شرایط کنونی کسانی هستند که اصل دین را قبول ندارند و یا آن را تاریخمند می دانند که مربوط به زمان گذشته است و کارایی خود را در این زمان از دست داده و یا طیف کلانی دین را در ساحت های خاصی که همان مسائل معنوی و فردی است مفید می دانند و مفید بودن آن را در ساحت دیگر انکار می کنند.
مسلمانان در اکثریت آموزه های دینی اعم از ارزش ها، باورها و شریعت با هم اتفاق نظر دارند و خوبی هایی که اسلام به آن سفارش کرده آن ها را خوب و بدی هایی که از آن نهی کرده بد می دانند.
همه معتقد به خدای واحد هستند و کعبه را به عنوان محور برادری اسلامی و سمبل خدا پرستی می دانند و قرآن کریم را از اول تا آخرش سخن خدای متعال به حساب می آورند و پیامبر اکرم (ص) را فرستادۀ خدا می دانند و موارد بی شماری از مسائل مشترکی که میان مسلمانان وجود دارند.
دین در کشور ما جایگاه ارزشمند و بلندی داشته و خواهد داشت با روی آوردن مردم به دین مقدس اسلام، پیوند محکم و ناگسستنی میان معتقدان و پیروان این آیین، ایجاد گردیده و به یکی از محورهای انسجام و وحدت در میان توده ها در آمده است.
در وطن ما، اقوام با اقلیت ها و اکثریت های نژادی، قومی، منطقه ای، زبانی و آداب و رسوم و خرده فرهنگ های گوناگونی به حیات خویش ادامه می دهند. اما هیچ یک از عناصر فوق نتوانسته اند یک انسجام و وحدت فراگیر و ملی بیافرینند. اما وحدتی که از رهگذر دین حاصل گردیده، از جهت های دیگر پدیدار نمی شود. آیین اسلام اکثریت قریب به اتفاق مردم این خطه را چنان درهم تنیده و آمیزش داده که راه نفوذ به منظور انشقاق و افتراق را مسدود ساخته است و اگر گاهی انشقاق های جزئی به وجود می آید، دلیل آن ناآگاهی به آموزه های حیات آفرین اسلام است.
در افغانستان بیشتر چه طیف انسان ها با اخوت اسلامی مخالفند و چه گونه می شود آن ها را قانع ساخت؟
بیشترین مخالفان وحدت اسلامی دوگروه هستند؛ یکی کسانی که اصلاً دین را قبول ندارند و مخالف دین و ارزش های آن هستند و دیگر کسانی که قرائت ناصواب از دین دارند و می پندارند که در مخالفت با مسلمانان -که مثل آنان فکر نمی کنند- به اجر و ثوابی می رسند. مخالفت این دوگروه از دو زاویۀ متفاوت هست؛ ولی درحقیقت یک هدف را دنبال می کنند که آن ضربه زدن به اسلام و امت اسلامی است. گروه نخست دانسته تیشه به ریشۀ دین می زننند و گروه دوم ندانسته. راه قانع ساختن آنان چنان که قبلا هم عرض شد، فرهنگ سازی است که از یک سو منفعت های برادری اسلامی که در آن صلاح دنیا و آخرت مردم است، بیان شود و از سویی ضررهای که از ناحۀ اختلافات و پراکندگی به مردم می-رسد، بیان گردد.
مجمع عمومی شورای اخوت اسلامی افغانستان
بار دیگر از شما تشکر می کنیم و اگر گفتنی برای خوانندگان دارید بفرماید؟
مردم ما این وضعیتی که از نظر مذهبی در کشور وجود دارد باید به آن ارج گذاشته و به دید احترام به آن بنگرند. برادری دینی مایۀ عزت امروز و فردای ماست. هموطنان ما مشکلات پرشماری را تجربه کرده اند و برای زیست جمعی و فردای بهتر راهی جز تقویت برادری دینی -که خواست خدای متعال است، وجود ندارند.
قرآن کریم در آیات متعدد به همبسگی دینی سفارش و از پراکندگی نهی کرده است. از جمله می فرماید: و همگى به ریسمان خدا چنگ زنید، و پراکنده نشوید و نعمت خدا را بر خود یاد کنید: آن گاه که دشمنان [یکدیگر] بودید، پس میان دل هاى شما الفت انداخت، تا به لطف او برادران هم شدید و بر کنار پرتگاه آتش بودید که شما را از آن رهانید. این گونه، خداوند نشانههاى خود را براى شما روشن مىکند، باشد که شما راه یابید.
در این آیه الفت و برادری میان مسلمانان «نعمت» دانسته شده و اختلاف و پراکندگی به قرار گرفتن در لب پرتگاه آتش تشبیه شده است.
و غیر از این آیۀ مبارکه، آیات فراوانی در قرآن کریم وجود دارند که به اخوت و همبستگی اسلامی تأکید و از اختلاف و پراکندگی نهی کرده اند.
منبع: ماهنامه تکاپو
