حلقه ای دیگر از بازگشت به گفتمان اسلام ناب
احادیث وحدت مظلوم و مهجور!
مخاطب مذهبی و بخشی از روحانیون جامعه به دلیل زیست و تربیت سنتی خویش، با بسیاری از احادیثی که مربوط به مساله «وحدت» می باشند نامانوس هستند و مدام از سند آنها سوال می کنند حال آنکه این احادیث صرفا مهجور و مظلوم مانده بوده اند و از حیث سندی اشکالی در آنها نیست!
آنچه بعنوان گفتمان رایج دینی در قبل انقلاب رواج یافت و آثار آن همچنان نیز بطور گسترده وجود دارد گفتمانی سنتی است که مولفه های آن را در تاریخ گرایی، مناسک محوری، فردی شدن، محدودیت درون مذهبی و... می توان برشمرد. در دهه گذشته، گفتمان عدالت خواهی با پرچمداری رهبر معظم انقلاب، مطرح گردید. جالب اینجاست که در اوایل طرح جدی تر این گفتمان یعنی اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد، بدنه مذهبی جامعه مدام از سند احادیث و روایاتی که برای ذکر اولویت مساله عدالت خوانده می شد سوال می کرد.
یعنی دسته گسترده ای از روایات ائمه اطهار علیهم السلام وجود داشت که مربوط به عنصر مهم «عدالت» در جامعه اسلامی می شد ولی بدلیل حاکمیت نگرش سنتی، برای جامعه خوانده نمی شد و به عنوان ارزشی مهم و دارای اولویت مطرح نبود!
این جریانات به نحوی دین را روایت کردند که با اینکه خود را ولایتی دو آتشه مولا علی علیه السلام می دانستند ولی نسبت به پدیده «ظلم و عدل» هیچ دغدغه ای نداشتند و دشمنان و دوستان خود را نیز در تاریخ گذشته جستجو می کردند.
این روزها که عنصر مهم دیگری از گفتمان اسلام ناب محمدی «ص» که در جهت ایجاد تمدن اسلامی و عزت برای مسلمانان بنا شده است مطرح می شود نیز همان نوع رفتارها مشاهده می شوند! یعنی مخاطب مذهبی و بخشی از روحانیون جامعه به دلیل زیست و تربیت سنتی خویش، با بسیاری از احادیثی که مربوط به مساله «وحدت» می باشند نامانوس هستند و مدام از سند آنها سوال می کنند حال آنکه این احادیث صرفا مهجور و مظلوم مانده بوده اند و از حیث سندی اشکالی در آنها نیست!
جالب اینجاست که این جریانات در قبال این عنصر مهم گفتمان ناب دینی نیز دست به سانسور یا تحریف زده اند تا جایی که مولا علی علیه السلام که نماد وحدت اسلامی است را به عنوان موضوعی اختلافی و محل دعوا و منازعه مطرح کرده و می کنند!
بنظر می رسد اینک جامعه اسلامی ما در حال بازخوانی قرائت نابی از دین است که گرچه توسط حضرت امام خمینی «ره» مطرح گردید ولی بخاطر عدم تبیین و تفصیل، برای اکثریت جامعه مغفول ماند و نگرشهای قبل انقلابی به دین، در جامعه باقی ماندند!
«گفتمان وحدت»، حلقه دیگری از بازگشت به گفتمان اسلام ناب محمدی است که امام خمینی آن را به عنوان نزدیک ترین قرائت به ائمه اطهار علیهم السلام عرضه نمود. از آنجا که قطعا بخش مهمی از جامعه در قبال آن دچار جهل می باشد، طبعا ترویج آن همراه با دشواری ها و حتی موانع متعدد خواهد بود. ولی شایسته است تا دلسوزان «هویت انقلاب اسلامی» از آن غفلت نورزند و در دهه هایی چون دهه فجر، آنرا بازخوانی نمایند. فمن یتوکل علی الله فهو حسبه
*در همین رابطه بخوانید: چرا رفتار مدعیان ولایت با امیرالمومنین «ع» تفاوت دارد؟
