شعر
وقتی پدر تویی، همه ما برادریم
وقتی پدر تویی , همه ی ما برادریم سوی تو می دویم...که تنها تو مقصدی
شاعر: عارفه دهقانی
از حمد توست در فلک، اسماءِ احمدی
ای نقطه ی تلاقیِ دلهای ایزدی!
(1) حبل المتینی و همه ی دست ها به توست
تا دستِ رد به تفرقه ی دسته ها زدی
(2) شرک است از جداییِ این جمع,دم زدن
وقتی تو شمعِ محفلی و نورِ بی حدی
وقتی پدر تویی , همه ی ما برادریم
سوی تو می دویم...که تنها تو مقصدی
(3) بی اتحاد, جنسی از ایمان نمانده است
بی این دو یار,تحفه ی بازار شد بدی
(4) گاهی برای گفتن یک بیت لازم است
شاهد بیاورم ز غزلهای اوحدی
(5)" حاشا که جز هوای تو باشد هوس مرا"
شرب مدام شد صلوات محمدی
پانوشت:
1- اشاره به 103 آل عمران:چنگ زدن به ریسمان الهی
2-اشاره به 31_32 روم: شرک در کنار تفرقه است
3-اشاره به141 نساء:عدم اتحاد مساوی است با عدم ایمان
4-تضمین از مصرعی از غزل جناب آقای ناصر فیض
5- تضمین از مصرعی از اوحدی مراغه ای:
حاشا که جز هوای تو باشد هوس مرا
یا پیش دل گذار کند جز تو کس مرا
