از زبان کاچو نوازش علی خان
دفع حداکثری جنابِ مدّاح!
از من صحیفه سجادیه گرفت. هر روز صحیفه سجادیه می خواند. می گفت توحیدی که در این کتاب دیدم بی مثال است. روز عاشورا که شد وقتی دسته های عزا به خیابانها ریختند اهل سنت با آوردن شیر و شربت از عزاداران حسینی استقبال می کردند.
کاچو نوازش علی خان
برای بیان علاقه مردم اهل سنت پاکستان به امام حسین «ع» یک خاطره تبلیغی را بیان می کنم. چند سال پیش در محرم الحرام برای تبلیع به فیصل آباد یکی از شهرهای بزرگ پاکستان رفتم. در حسینیه ای که من منبر می رفتم نزدیک شصت درصد شرکت کنندگان سنی بریلوی بودند و در مجلس اشک می ریختند. فقط سینه زنی نمی کردند. یکی از مداحان شروع کرد علیه اهل سنت حرف زدن و میگفت چرا شما سینه نمی زنید؟ و به همین دلیل آنها را دشمن امام حسین معرفی می کرد. بعد از مجلس من از مسئولین حسینیه پرسیدم چرا شما اجازه می دهید این افراد بین مسلمانان ایجاد نفرت کنند؟ گفتند قبلا شرکت کنندگان اهل سنت در مجالس عزا بیش از این بود بطوری که در حسینیه جا نمی شدند ولی متاسفانه این گونه رفتارها باعث شده که شرکت آنها کم شود.
در همسایگی حسینیه یکی از علمای دیوبندی اهل سنت سکونت داشت. من روزها پیش او می رفتم و صحبت می کردم. یک روز از او پرسیدم امام حسین متعلق به تمام بشریت است، چرا شما در مجلس امام حسین شرکت نمی کنی؟ گفت ما علاقه زیادی به امام حسین داریم و در خطبه نماز جمعه بر پنج تن پاک درود می فرستیم ولی گریه کردن بر شهید را بدعت می دانیم. من هم همه شبهات را جواب دادم و روز هفتم محرم ایشان در مجلس شرکت کرد. ولی متأسفانه وقتی او وارد مجلس شد همان مداح مشغول مداحی بود. وقتی نگاهش به محاسن بلند این عالم سنی افتاد شروع کرد به فحاشی علیه مقدسات اهل سنت. من هم از ایشان خجالت کشیدم. مداح گفت که در قرآن یک آیه هست که در آن اسم خلفای ثلاثه را ذکر و لعن می کند. بعد از او من به منبر رفتم. مداح را تکذیب کردم و گفتم در قرآن چنین آیه ای وجود ندارد.
بعد از مجلس آن عالم با خوشحالی پیش من آمد. گفت اگر من اعتراض می کردم یک فتنه مذهبی ایجاد می شد ولی اگر شما تکذیبش نمی کردی من به اسلام شما شک می کردم. ولی الان فهمیدم «تشیع» با «شیعیان» فرق دارد. از من صحیفه سجادیه گرفت. هر روز صحیفه سجادیه می خواند. می گفت توحیدی که در این کتاب دیدم بی مثال است. روز عاشورا که شد وقتی دسته های عزا به خیابانها ریختند اهل سنت با آوردن شیر و شربت از عزاداران حسینی استقبال می کردند.
این فقط یک گوشه از علاقه اهل سنت پاکستان به امام حسین است و مختص به فیصل آباد هم نیست. حتی علمای اهل سنت در حسینیه ها منبر میروند. مثلا علامه طاهر القادری از علمای اهل سنت در فضایل امام حسین سخنرانی های زیادی کرده است. من از علمای شیعه کمتر چنین سخنرانی هایی را سراغ دارم. برای حسن ختام شعری از صوفی بزرگ اهل سنت، چشتری اجمیری را می آورم :
شاه است حسین پادشاه است حسین
دین است حسین دین پناه است حسین
سر داد، نداد دست در دست یزید
حقا که بنای لا اله است حسین
