یگاه راه

پیروزى تنها از راه اخوت اسلامى میسر است

ای مسلمانان عالم باهر مذهب کلامی وفقهی! ایمان و اخوت اسلامی ایجاب می کند که بیاییم شمشیرهایی که می خواهیم به یکدیگر بزنیم را کنار بیندازیم و یکدیگر را مانند مهاجرین وانصار رضوان الله علیهم اجمعین یکدیگر را در آغوش بگیریم

عزیز الله بابایی ،امام جمعه اهل سنت صادقیه تهران

 

إنَّ الْحَمدَ للهِ نَحْمَدُهُ، ونَسْتَعینُهُ ونَسْتَغْفِرُهُ، ونَعُوذُ بِاللهِ مِنْ شُرورِ أنْفُسِنَا، وَمِن سَیِّئَاتِ أعْمَالِنَا، مَنْ یهْدِهِ اللهُ فَلا مُضِلَّ لَهُ، وَمَنْ یُضْلِلْ فَلاَ هَادِیَ لَهُ، وأشْهَدُ أنْ لا إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیکَ لَهُ وَأشْهَدُ أنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ صَلَّی اللهُ عَلَیه وَعَلَی آلِهِ وَصَحْبِه وَسَلَّم تَسْلیماً کَثیراً، أمَّا بَعْدُ:قال الله الحکیم فی کتابه الکریم اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم (وَ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْداءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْواناً) این نعمت بزرگ خدا را به خاطر داشته باشید که شما با هم دشمن بودید او در میان دل هایتان الفت ایجاد کرد و در پرتو نعمتش برادر یک دگر شدید (آل عمران 103). 

ولى عجیب است که مسلمانان امروز از رهنمودهاى مؤثر این آیه و ویژگیهایى که براى مؤمنان راستین و یاران رسول اللَّه ص نقل مى کند فاصله گرفته اند، گاه آن چنان به جان هم مى افتند و کینه توزى و خونریزى مى کنند که هرگز دشمنان اسلام آن چنان نکردند! گاه با کفار آن چنان پیوند دوستى مى بندند که گویى برادرانى از یک اصل و نسبند. 

به تعبیر دیگر اسلام تمام مسلمانها را به حکم یک خانواده مى داند، و همه را خواهر و برادر یکدیگر خطاب کرده، نه تنها در لفظ و در شعار که در عمل و تعهدهاى متقابل نیز همه خواهر و برادرند. 

روى این اصل مهم اسلامى مسلمانان از هر نژاد و هر قبیله، و داراى هر زبان و هر سن و سال، با یکدیگر احساس عمیق برادرى مى کنند، هر چند یکى در شرق جهان زندگى کند، و دیگرى در غرب. 

ای مسلمانان عالم باهر مذهب کلامی و فقهی! ایمان و اخوت اسلامی ایجاب می کند که بیاییم شمشیرهایی که می خواهیم به یکدیگر بزنیم را کنار بیندازیم و یکدیگر را مانند مهاجرین  و انصار رضوان الله علیهم اجمعین یکدیگر را در آغوش بگیریم: مهاجرین و انصار بعد از اینکه مسلمان شده بودند، در برابر یکدیگر، شمشیر کشیدند و آماده ی کارزار شدند و نزدیک بود با یکدیگر بجنگند. در این هنگام، رسول خدا -صلى الله علیه وسلم- نزد آنان رفت و گفت: «مَا بَالُ دَعْوَى الْجَاهِلِیَّةِ». (چرا دعوت جاهلیت سر داده اید؟).سپس فرمود: «دَعُوهَا فَإِنَّهَا مُنْتِنَةٌ»( بخاری ومسلم.). (این سخنان را کنار بگذارید زیرا سخنانی بدبویند).با شنیدن این جمله، به گریه افتادند و شمشیرهایشان را به زمین انداختند و یکدیگر را در آغوش گرفتند. بلی، این همان اخوت اسلامی است که خداوند آن را به مسلمانان ارزانی داشته و به وسیله ی آن بر آنان منت نهاده است. و این، نعمتی است که خداوند آن را فقط به بندگان محبوبش عنایت می کند. و فقط اسلام است که قلب های متنفر از یکدیگر را کنار هم قرار می دهد طوری که کینه های تاریخی، انتقام های قبیله ای، خواسته های شخصی و پرچم های نژادپرستی در برابر اخوت اسلامی، احساس حقارت می کند. 

(وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعاً وَلا تَفَرَّقُوا وَاذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَاناً وَکُنْتُمْ عَلَى شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَکُمْ مِنْهَا) ... (آل عمران: 103) 

«و همگی به ریسمان خدا چنگ بزنید و پراکنده نشوید و نعمت خدا را به یاد آورید زمانی که شما با یکدیگر، دشمن بودید. پس خداوند میان دلهایتان، الفت برقرار ساخت. پس در پرتو نعمت خداوند، با یکدیگر، برادر شدید و شما بر لبه ی گودالی از آتش بودید. پس خداوند شما را از آن نجات داد». 

مورخین با سند صحیح، نقل کرده اند که صحابه رضی الله عنهم برای غزوه ی بنی المصطلق براه افتادند. عمر -رضی الله عنه- برده ای به نام جهجاه داشت. او با مردی از انصار به نام سنان بن وبره، دچار اختلاف گردید. آن مرد انصاری، به شدت خشمگین شد طوری که صدای هر دو بالا رفت. جهجاه گفت: ای مهاجرین! به دادم برسید. و انصاری گفت: ای انصار! به فریادم برسید. و این ماجرا باعث تحریک بسیاری از مردم شد. و سرانجام آن را به گوش رئیس منافقان؛ عبدالله بن ابی بن سلول؛ رساندند. او گفت: چقدر خوب گفته اند: سگ ات را گرسنه نگهدار تا از تو پیروی کند و سگ ات را چاق کن تا تو را بخورد. اگر آنان را به شهرمان راه نمی دادیم، او این کار را نمی کرد. پس از بازگشت به مدینه، انسان های عزیز، افراد ذلیل را از آن، بیرون خواهد کرد. 

زیدبن ارقم سخنان او را به رسول خدا -صلى الله علیه وسلم- رساند. آن حضرت -علیه السلام- به صحابه دستور حرکت داد تا منافقان فرصت پیدا نکنند که در این مورد، سخن بگویند. زیرا همان طور که می دانید منافقان، شایعات را بسیار دوست دارند و بعضی از مردم، هیچ کاری، به جز پخش شایعات ندارند. آنها منتظرند تا اشتباه یا لغزشی صورت گیرد. آنگاه از کاهی، کوهی بسازند و خود را با آن، مشغول کنند و با آبرو و حیثیت مردم، بازی نمایند. 

بنگرید که رسول خدا -صلى الله علیه وسلم- چقدر حکیمانه برخورد نمود. به صحابه دستور حرکت داد تا در این مورد، بیشتر صحبت نکنند و مشغول آن نشوند. 

به همین خاطر، یکی از بزرگترین راه حل هایی که شایعات را از بین می برد، و باعث به فراموشی سپرده شدن آنها می شود مشغول ساختن مردم به امور جدی، علم، مسایل علمی و طرح مشکلات بزرگ امت اسلامی است. زیرا مشکلات امت و اسلام، بزرگتر از مشکلات اختلافات است. اموری مانند نشر اسلام، مبارزه با صهیونیسم بین المللی، سکولاریسم، کمونیسم، و نصرانیت از اموری هستند که باید به آنها اهتمام ورزید.