تو را بخدا اگر نمی توانیم عمل مان را علوی کنیم بیاییم از ادعای شیعه گی دست برداریم و بفرموده علی بن موسی الرضا علیه السلام خود را محب بنامیم نه شیعه!
درست خواندید! در همین زمانی که مسلمانان روزه دار غزه قتل عام می شوند، جریانی دیگر نیز حملات ناجوانمردانه خود به فلسطینی ها را آغاز کرده است.
همانها که امام درباره شان گفت: خون دلی که پدر پیرتان از این دسته متحجر خورده است از هیچ دسته و گروهی نخورده است!
می دانند که امام شافعی متولد غزه است، هم او که سروده بود اگر حب آل محمد «ص» رافضی گری است پس من رافضی هستم ... در خبرها شنیده اند که دشمن به منطقه الزهراء در غزه حمله کرده است... می دانند که در آن غزه کوچک، چندین مسجد بنام ائمه اطهار علیهم السلام و خصوصا علی علیه السلام هست ...
آری! همه اینها را می دانند
می دانند که شش قرن است ناصبی در جهان وجود ندارد و حتی وهابی با ناصبی فرق دارد. وهابی گرچه بغضی شدید از شیعه دارد ولی جرات جسارت به اهل بیت علیهم السلام را به خود نمی دهد...
آری! همه اینها را می دانند
می دانند که امروز همه توان غرب و خصوصا آمریکا برای اختلاف افکنی میان شیعه و سنی بنا نهاده شده و یکی از اهداف مهم آن در منطقه، ایجاد حاشیه ای امن برای تشکیل دولت صهیونیستی در فلسطین اشغالی است..
آری! همه اینها را می دانند
ولی باز هم شروع می کنند در ایام نزدیک شدن به روز جهانی قدس به ارسال پیامهایی متعدد در واتس آپ و شبکه های اجتماعی که آی شیعیان! بیدار شوید که این فلسطینی ها ناصبی اند و گول حمایت از اینها را نخورید!
لینک های شان را هم که نگاه کنی می بینی که به سایت های معلوم الحالی با عناوین «شیعه» بر می خوری! آری! شیعه ولی از نوع آمریکایی و انگلیسی و البته صهیونیستی!
و افسوس و صد افسوس که چه ساده دلانه باری دیگر این شبهه ها در برخی از ما اثر می کند؟! راستی چرا؟ چرا باید هر سال برای ما برادری فلسطینی ها را ثابت کنند؟ این چه اعتقاد شل و سستی است؟! چرا متوجه نیستیم که این شبهه افکنی ها ریشه در چه جریانی دارد؟
خدا می داند اگر صهیونیست ها الان در حال قتل عام یهودی ها هم بودند، برای ما که شیعیان آن مردی هستیم که وقتی خبر کشیدن خلخال از پای زن یهودی را شنید گفت: «جا دارد مرد مسلمان از غصه دغ کند و بمیرد» صد بار مردن کم بود از ای همه جنایت و وحشی گری ...
تو را بخدا اگر نمی توانیم عمل مان را علوی کنیم بیاییم از ادعای شیعه گی دست برداریم و بفرموده علی بن موسی الرضا علیه السلام خود را محب بنامیم نه شیعه!
پی نوشت :
این قطعه از سخن دردمندانه رهبری را ببینید:
در قضیه ی حمایت از فلسطین - این یک مثالی است میخواهم بزنم - هیچ کشور و هیچ دولتی به گرد جمهوری اسلامی نرسید. این را همه ی دنیا تصدیق کردند. جوری شد که بعضی از کشورهای عربی از ناراحتی دادشان بلند شد، گفتند ایران دارد برای مقاصد خود اینجا تلاش میکند! البته فلسطینی ها به این حرف اعتنائی نکردند. از جمله در قضیه ی غزه - در این جنگ بیست و دو روزه ی چند ماه قبل - جمهوری اسلامی در همه ی سطوحش؛ از رهبری و ریاست جمهوری و مسئولین گوناگون و مردم و تظاهرات و پول و کمک و سپاه و غیره، همه در خدمت برادران فلسطینیِ مظلوم و مسلمان قرار گرفتند. در
بحبوحه ی این حرفها، یک وقت دیدیم که ویروسی دارد تکثیر مثل میکند؛ دائم میروند پیش بعضی از بزرگان، بعضی از علماء، بعضی از محترمین، که آقا! شما دارید به کی کمک میکنید؛ اهل غزه ناصبی اند! ناصبی یعنی دشمن اهل بیت. یک عده هم باور کردند! دیدیم پیغام و پسغام که آقا، میگویند اینها ناصبی اند. گفتیم پناه بر خدا، لعنت خدا بر شیطان رجیمِ خبیث. در غزه مسجد الامام امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب هست، مسجد الامام الحسین هست، چطور اینها ناصبی اند!؟ بله، سنی اند؛ اما ناصبی!؟ اینجور حرف زدند، اینجور اقدام کردند، اینجور کار کردند.