چماق «وهابیت» در دست شیرازیها!

شاید بتوان ادعا کرد که یکی از پربسامدترین واژه هایی که در سالهای اخیر در فضای خبری ایران تکرار شده است واژه «وهابیت» است. معناهایی که در قبال این واژه صورت گرفته خود داستانی پردرد و غصه دارد ولی آنچه در این مجال محل تامل ماست، سوء استفاده ای است که برخی بیسوادان یا مغرضان از آن کرده و می کنند تا اهل سنت معتدل ایران و سایر نقاط جهان را مورد حمله قرار دهند.
جریاناتی از سر بیسوادی یا نگرشهای افراطی، مثل نقل و نبات، انگ وهابیت را به هر کس که دوست داشته اند چسبانده اند چرا که می دانند شیعه و سنی همواره با یکدیگر زیسته و ارتباط داشته اند ولی وقتی پای جریانات تکفیری و وهابی به میان بیاید، اوضاع متفاوت خواهد شد.
این روزها شاهدیم که جریانات منتسب به فکر انجمن حجتیه و نیز جریان معلوم الحال موسوم به شیرازی ها، مطالب متعددی را در سایتها، شبکه های اجتماعی و واتس آپ و... درباره اهل سنت ایران منتشر ساخته و با ارائه آمارهایی دروغ، ایشان را متهم به وهابی بودن کرده اند تا بدنه مذهبی شیعیان را تحریک نمایند.
نکته قابل توجه آن است که اتهام زنی این جریانات افراطی نادان یا وابسته دقیقا همراستا با اقدامات وهابی ها که قصد دارند «وهابی نمایی اهل سنت» بنمایند و خود را بعنوان سخنگوی همه ایشان جا بزنند می باشد و با این وجود، ایشان همچنان به اقدامات ضدوحدتی خود ادامه می دهند.
حال آنکه اهل تحقیق به خوبی می دانند که اهل سنت ایران، چه شافعی ها و چه حنفی ها با هر گرایش صوفیانه یا کلامی که هستند، جریاناتی با سه ویژگی «عقل گرایی»، «اهل تقلید بودن در فقه» و «باطن گرایی» هستند که وهابیت در همه اینها با ایشان در تضاد جدی است و کتابهایی که طرفین در رد یکدیگر نوشته اند شاهد خوبی بر این مساله است.
برادران عزیز ما در جنوب شرق کشور که پیروی مکتب دیوبندیه هستند نیز از همین ویژگی ها برخوردارند و در اعتدال علمی و عملی مثال زدنی اند و اتفاقاً اولین قربانیان جریانات تکفیری وابسته ای چون جندالشیطان بخشی از ایشان بودند.
با کمال تاسف شاهدیم که برخی سایتهای انقلابی نیز بدون تحقیق وافی و شناخت کافی، به بازنشر برخی مطالب مرتبط با جریانات افراطی پرداخته و آب به آسیاب اختلاف می ریزند! در شرایط حساس داخلی و خارجی کنونی ما و در حالی که رهبری مهمترین مساله امروز جهان اسلام را «وحدت» می دانند این اقدامات، شایسته دقت و توجه بیش از پیش است.