در حال بارگذاری ...

 «مرکز اقدام بین المللی» (International Action Center یا به اختصار IAC) گروه فعال ضد امپریالیست و ضد جنگ است که فعالیت خود را از سال 1992 توسط دادستان سابق ایالات متحده «رمزی کلارک» (Ramsey Clark) آغاز نمود. این گروه مخالف سیاست های خارجی امریکا است.

 «مرکز اقدام بین المللی» (International Action Center یا به اختصار CAI) گروه فعال ضد امپریالیست و ضد جنگ است که فعالیت خود را از سال 1992 توسط دادستان سابق ایالات متحده «رمزی کلارک» (Ramsey Clark) آغاز نمود.
این گروه مخالف سیاست های خارجی امریکا است و به صورت تجمعات، برگزاری کنفرانس ها و دیگر فعالیت ها اعتراض خود را بیان می کند. پس از حوادث یازده سپتامبر 2001، گروهی با نام A.N.S.W.E.R (که مخفف Act Now to Stop War and End Racism به معنای «همین الآن اقدام کن تا جنگ را متوقف کنی و به نژادپرستی پایان بدهی» است). البته ANSWER بعدها از این گروه جدا شد و این گروه مرکز جدید به نام «اتحاد برای خروج آنی سربازان» ( Troops Out Now Coalition) راه اندازی کرد.
این گروه نه تنها در زمینه ی جنگ های عراق و افغانستان و همچنین موضوع فلسطین و غزه مخالفت نشان داده است، بلکه در مورد جنگ احتمالی با ایران و همچنین تحریم های اعمالی بر ایران موضع گرفته است. در سال 2013 تحقیقی پیرامون اثر تحریم های وضع شده بر اوضاع سلامت ایران انجام داده است که می توان از این لینک دریافتش کرد.
در 10 ژوئن 2013 مناظره ای با موضوع «جنگ بعدی، ایران یا سوریه؟» در دفتر این گروه برگزار شد که در آن «مایکل مک پیرسون» (Michael McPhearson)، «مایکل کرامر» (Michael Kramer) – که در ارتش اسرائیل در سال 1973 در جنگ اعراب و اسرائیل خدمت کرده و از حق بازگشت فلسطینیان دفاع می کند.«بهمن (فراز) آزاد» که در نیروی هوایی ایران خدمت کرده است شرکت جستند. در تبلیغ این مناظره کلمه ی IRAQ را می بینیم که حرف Q آن دارد می سوزد و می بینیم که یک N دارد جای آن را می گیرد به این معنا که آیا ایران کشور بعدی است که آمریکا به آن حمله می کند؟
این گروه در راستای حمایت از ایران بیانیه ای بنام «همبستگی با ایران» در 22 فوریه ی 2013 (قبل از نشست 5 + 1 با ایران در 26 فوریه در قزاقستان) را امضا کرده است و دیگر فعالان حقوق بشری را نیز به انجام این کار ترغیب کرده است. متن بیانیه در ادامه می آید:
دست ها از ایران کوتاه! 
در این مجادله دو طرف حضور دارند، یک طرف متشکل است از ایالات متحده و متحدینش در اتحادیه اروپا که ایران را به تلاش برای تولید سلاح های هسته ای متهم می کنند (و کوچک ترین دلیل و سند معتبری بر اثبات ادعای خود ارائه نمی دهند) و طرف دیگر ایران قرار دارد که تلاش دارد از حق خود برای دستیابی به انرژی صلح آمیز هسته ای مطابق اساسنامه «آژانس بین المللی انرژی هسته ای» حراست کند. یک طرف این مجادله که تحت رهبری امریکا می باشد سعی دارد با استفاده از یک اتهام بی اساس زمینه لازم را برای اقدامات تهاجمی فراهم نماید و طرف دیگر ایران قرار دارد که قربانی تحریم های ضدانسانی و جنایت باری می باشد که جان ده ها میلیون شهروند بی گناه ایران را به خطر انداخته است. تنها گناه ایران این است که تصمیم گرفته مستقل و آزاد از یوغ قدرت های سلطه گر زندگی کند. اتهامات این قدرت های سلطه گر بارها توسط مقامات ایرانی و سازمان های بین المللی هم چون «جنبش غیرمتعهد ها» که 120 کشور را نمایندگی می کند قویاً تکذیب شده است. مضافاً این که، این اتهام علیه ایران که قصد دارد سلاح هسته ای تولید کند حتی از طرف آژانس های اطلاعاتی/امنیتی خود ایالات متحده نیز رد شده است. 
یک طرف این منازعه خوی استکباری خود را دائما با جنایات جنگی در افغانستان، عراق، لیبی و سوریه و با حمایت تام از کشتار جمعی مکرر مردم فلسطین توسط اسرائیل نشان داده است و طرف دیگر، یعنی ایران، از زمانی که مردمش در سال 1979 حکومت شاه را که دست نشانده ی ایالات متحده بود سرنگون کردند، هیچ جنگی را علیه هیچ کشوری شروع نکرده است. این سابقه که با موضع کنونی ایران در مخالفت با جنگ در دیگر نقاط جهان هم خوانی دارد، دال بر این واقعیت می باشد که ایران مایل است در صلح با کشور های دیگر زندگی کند. با آگاهی از این واقعیات و مواضع حقیقی هر یک از طرفین این منازعه، چگونه یک دوستدار آزادی می تواند در مورد «مذاکرات» این دو طرف مجادله سکوت اختیار کند و بی طرف بماند؟ در این مذاکرات یک طرف ظالم است و یک طرف مظلوم. یک طرف در پی استیلا و استثمار و غارت کشورهاست در حالی که طرف دیگر در پی حفظ و حراست از حق تعیین سرنوشت و استقلال و حاکمیت خویش است. یک طرف مدافع منافع و امتیازات طبقات و نیرو های سرمایه داری بزرگ است که 1 درصد از جمعیت جهان را تشکیل می دهد و دیگری در حال مبارزه برای صلح، استقلال و عدالت است که اهدافی هستند منطبق با منافع 99 درصدی ها. بدین خاطر است که ما طرف ایران را می گیریم و از تمام فعالین جنبش جهانی صلح تقاضا می کنیم که این تومار را امضاء کرده و خواستار آن شودند که: 
• همه ی تحریم های علیه ایران را فوراً لغو کنید و تهدیدات جنگی علیه ایران را متوقف کنید! 
• حق مردم ایران برای تولید انرژی هسته ای با اهداف صلح آمیز را به رسمیت بشناسید! 
• دست ها از ایران کوتاه! 
در انتها لینک ویدئو یکی از تجمعات با موضوع( روز ملی اعتراض علیه آمریکا برای جنگ در خاورمیانه) میباشد.

   




نظرات کاربران