مانور رسانه ای بر روی تغییر مذهب یک مسلمان، وحدت شکنی است

 

یکی از اقداماتی که جریانات افراطی شیعه و سنی، خصوصاً در دهه های اخیر به دنبال آن هستند مسأله «تسنین» و «تشییع» است. بدین معنا که متاسفانه از «تبلیغ مذهبی» برای تغییر مذهب یک مسلمان استفاده می شود!
از این بدتر آنکه حتی برخی از این افراد به صرف اینکه مثلاً قبل از این سنی بوده و بعداً شیعه شده اند، به جلساتی عمومی دعوت شده و مورد ضریب دهی رسانه ای قرار می گیرند!
این رفتارها علاوه بر آنکه خلاف سیره اهل بیت علیهم السلام می باشند، خلاف روح وحدت اسلامی و یک تحریک مذهبی است که به بی اعتمادی طرفین نسبت به هم و نفی صداقت منجر خواهد شد.
کافی است پیروان هر طرف همین را لحظه ای تصور کنند که یکی از آنها به تغییر مذهب دست زده و سپس برای تبلیغ مذهب جدید خود یا بدتر، ضدیت با مذهب سابق خود، اقدام نماید، آیا این مساله یک امر قابل تحمل برای آنهاست؟ اگر نیست پس چرا این را برای خود جایز می دانیم؟!
این قاعده که «حقانیت» دلیلی بر طرد یا نفی دیگری نیست یک امر واضح است چنانچه شیعه خود را حق می داند ولی این مساله باعث نشده که در فقه شیعه جواز به آزار غیرشیعیان داده شود و همچنین ازدواج و زندگی مسالمت آمیز با آنان به همه انحاء آن بلامانع است.
باید دانست که تغییر مذهب، حق یک فرد است ولی البته این امر نباید به ابزاری برای تحریک سایر مذاهب بدل شود. وقتی از ناشایست بودن تغییر مذهب مسلمانان سخن می گوییم منظورمان اجرای برنامه ای خاص برای تغییر مذهب مسلمانان است والا اگر کسی توسط خداوند به سمتی هدایت شود و راهی دیگر را برگزیند طبعاً محق به این امر خواهد بود.
براستی اگر بزرگان اهل سنت و بسیاری از شاگردان مکتب امام صادق علیه السلام می دانستند که ایشان درصدد تغییر مذهب ایشان هستند، آیا با آن عشق و علاقه گرداگرد ایشان حلقه می زدند؟ آیا امروز که رسانه ها چنین ناجوانمردانه از چنین مسائلی برای تحریک طرفین استفاده می کنند شایسته نیست که از هر نوع رفتار تحریک آمیز پرهیز شود و به سیره رئیس مذهب جعفری اقتدا نماییم؟
 این مهم چنانچه شایسته بوده است، مبنای عملکرد نظام جمهوری اسلامی ایران نیز بوده و هست: « ایران به دنبال ایرانى کردن اعراب یا شیعى کردن سایر مسلمین نیست؛ ایران به دنبال دفاع از قرآن و سنت پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) و احیاء امت اسلامى است. براى انقلاب اسلامى، کمک به مجاهدان اهل سنت سازمانهاى حماس و جهاد و مجاهدان شیعى حزب اللّه و امل، به یک اندازه واجب شرعى است و احساس تکلیف میکند. ملت و حکومت ایران با صداى بلند و قاطع اعلام میکند که به قیام ملتها (و نه به ترور)، به وحدت اسلامى (نه غلبه و تضاد مذاهب)، به برادرى مسلمین (نه به برترى قومى و نژادى)، به جهاد اسلامى (نه خشونت علیه بى گناهان)، ان شاءاللّه معتقد و ملتزم است.» رهبر انقلاب - 90/11/14