«بهار عربی» و استشمام شرایطی جدید؟

اهمیت ایران که حافظ منافع آمریکا و غرب در منطقه و دوست و حامی اسرائیل بود باعث شد تا باورپذیری ایجاد یک انقلاب مستقل مردمی و اسلامی در این کشور سخت شود. با اینکه تهران در اولین اقدام خود در حمایت از مقاومتی که عربها رهایش کرده بودند، سفارت رژیم صهیونیستی را به فلسطینی ها داده بود ولی باز هم برخی آن را بازی خود غربی ها و یک تغییر در حاکمان تصور می کردند تا اینکه جوانان انقلابی به سفارت آمریکا حمله کرده و آن را تسخیر نمودند. این اقدام از طرف امام خمینی مورد حمایت جدی قرار گرفت و پیام انقلاب اسلامی را یک گام به شفافیت نزدیکتر کرد. اما بودند بدبین هایی که تصور می کردند این انقلاب، کودتای جریان چپ علیه آمریکا بوده است تا اینک جنگ تحمیلی از طرف کشوری که وابسته به قطب چپ بود یعنی با تجهیزات روسی آغاز شد! اینجا بود که پیام «نه شرقی و نه غربی» این انقلاب به وضوح شنیده شد و از آن مهمتر با موفقیت ایران در این جنگ که خصوصا پس از فتح خرمشهر به جنگ ایران با همه جهان بدل شده بود، «کارآمدی» این گفتمان در عرصه عمل نیز اثبات شد و نشان داد که می توان در مقابل ساختارهای ظالمانه جهان ایستاد. همین موفقیت به گسترش گفتمان انقلاب کمک شایانی کرد.