اتحاد و انسجام اسلامی; تحقیقی در مکتوبات شهید مطهری (ره)

 نگارنده در کتاب حاضر که در بر دارنده هشت فصل میباشد، نخست به ذکر نمونه هایی از وحدت کلمه در زمان پیامبر (ص) و حضرت علی (ع) می پردازد و سپس آیات و احادیثی را در این باره بیان می کند. وی در ادامه برخی از پیشگامان وحدت اسلامی از جمله سید جمال اسدآبادی، اقبال لاهوری، آیت ا... بروجردی و علامه امینی را معرفی می کند. هم چنین وحدت اسلامی را از منظر جهان شمولی اسلام بررسی و حج را به منزله ی همایش اتحاد مسلمانان معرفی می کند. در بخش های متعددی از کتاب آراء و افکار و اندیشه های شهید مطهری درباره ی اسلام و وحدت اسلامی و مواردی که بیش تر جنبه ی اجتماعی دارند، بیان شده است. جلوه های اتحاد در آیینه اجتماع و اغوای شیطان، قرآن و وحدت، حج و وحدت اجتماعی، تمدن اسلامی و فرهنگ غرب، ملاک و معیارهای وحدت اسلامی، وحدت و استقلال طلبی، تشکل مسلمین در یک صف، اولین وظیفه آمران و ناهیان، حربه مخالفین اتحاد اسلامی و ملت واحد مسلمانان از دیگر موضوعات این کتاب است
قسمت هایی از کتاب را از نظر میگذرانیم:
"بی­ تردید یکی از بزرگترین دغدغه­های مصلحان اجتماعی و یکی ازمهمترین وظایف و بلکه آرمانها و آرزوهای سفیران الهی، اتحاد امت و انسجام و یکپارچگی آحاد جوامع انسانی است. این واقعیتی است که به اعتقاد شیعه سرانجام به وقوع خواهد پیوست و با ظهور حضرت مهدی(ع) و تشکیل حکومت جهانی آن حضرت در برهه ای از آینده تاریخ آنچه را که انبیاء و پیامبران، و مصلحان و خیرخواهان از انجامش برنیامدند و برای آنها همواره به صورت یک آرمان و یک ایده آل جلوه می کرد درآخر الزمان و پایان عمر جهان به خواست و اراده قطعی الهی و با دلالت پرتوات مهدی موعود (عج) محقق خواهد شد و از رؤیا به واقعیت می پیوند و همان گونه که در آغاز خلقت یک پارچه و یک امت بود در پایان عمر جهان نیز دوباره چنین خواهد شد. چنانکه قرآن در آیه 213 سوره بقره می فرماید: «کان النّاس امة واحدة فبعث الله النبیین مبشّرین و منذرین» مرحوم علّامه طباطبایی در ذیل این آیه میفرماید:«مردم در آغاز یک امت بودند، آنگاه به خاطر اختلافاتی که در بینشان پدید آمد نیازمند وضع مقررات و قوانینی بودند که خداوند با ارسال پیامبران این قوانین را به انسانها ابلاغ کرد و سرانجام همین قوانین جهان اسلام را به سوی وحدت خواهد برد». به هر صورت اگر چه سیر حرکت انسان در نهایت به سمت اتحاد خواهد بود؛ اما شک نیست که بر همه عالمان متعهد و اندیشمندان وظیفه شناس فرض است که در راه ایفای مسئولیت سنگین خویش در جهت اتحاد امتها و انسجام ملّتها گام بردارند و سهم خویش را در ادای این امر مهم و حیاتی فراموش نکنند"